شهر مریخی دبی؛ پروژه جاه طلبانه امارات برای سکونت در مریخ برای ۱۰۰ سال آینده
روزياتو/ دبي شهري است که در آن آتش نشانان از لباس هاي و ابزارهاي مخصوص فضانوردان استفاده مي کنند، مجمع الجزاير مصنوعي ساخته مي شوند و ساختمان ها سر به آسمان ساييده اند، يک ابر شهر در دل بياباني وسيع ساخته مي شود به طوري که اولين بازديدکنندگان از آن خود را در فضاي يک فيلم علمي تخيلي خواهند ديد. دبي قصد دارد عجيب ترين و آنجهانيترين پروژه معماري خود تاکنون را محقق سازد. در سال ۲۰۱۷، امارات متحده عربي اعلام کرد که اين کشور قصد دارد در ۱۰۰ سال آينده سکونتگاه هايي انساني در مريخ ساخته و انسان ها را در آن جاي دهد. با اين وجود، معماران خيلي زود به طراحي يک شهر مريخي در بياباني در بيرون از شهر دبي پرداختند. اين شهر مريخي که نام کامل آن شهر علمي مريخ (Mars Science City) است، بر اساس طرح هاي اوليه بيش از ۱۷۶,۰۰۰ متر مربع مساحت داشته که به اندازه بيش از ۳۰ زمين فوتبال بوده و هزينه ساخت آن ۱۳۵ ميليون دلار برآورد شده بود. گروه معماري Bjarke Ingels Group ماموريت يافت که نمونه اي اوليه از شهري که شبيه ساز زندگي پايدار در مريخ باشد را طراحي نموده و در ادامه آن را به شيوه اي که بتوان در بيابان هاي امارات پياده کرد با شرايط محيطي اين بيابان ها سازگار سازد. براي انجام اين ماموريت، طراحان پروژه در ابتدا بايد با چالش هاي بزرگي در زمينه سکونت پذير کردن محيط خشن و سرسخت مريخ روبرو مي شدند. مريخ اتمسفري بسيار رقيق داشته و ميدان مغناطيسي نيز ندارد و همين موضوع باعث شده که هيچگونه حفاظتي در مقابل تشعشعات مضر در اين سياره وجود نداشته باشد. دما نيز مشکلي ديگر است به طوري که متوسط دما روي اين سياره منفي ۶۳ درجه سانتيگراد محاسبه شده است. اتمسفر رقيق همچنين به اين معناست که فشار هواي اندکي در مريخ وجود داشته و به همين دليل عليرغم سرماي سوزان، مايعات به سرعت تبخير مي شوند؛ خون انسان در صورت نداشتن سيستمي حفاظتي به سرعت در سطح مريخ به جوش خواهد آمد. اما طراحان طرح شهر مريخي دبي استراتژي هايي براي غلبه بر اين چالش ها دارند. به منظور داشتن دمايي قابل تحمل و فشار هوايي که زيست را ممکن سازد، شهر مريخي از گنبدهاي زيستي داراي فشار تنظيم شده که هر يک با يک غشاي شفاف پلي اتيلين پوشيده شده ساخته خواهد شد. هر گنبد زيستي نيز از طريق وارد کردن جريان الکتريسيته در يخ زيرزمين، اکسيژن مورد نياز خود را دريافت خواهد کرد. با افزايش جمعيت ساکن مريخ، گنبدهاي زيستي به هم متصل شده تا روستاها و در نهايت شهرها به شکل حلقه اي شکل گيرند. انرژي مورد نياز اين شهرها از طريق انرژي خورشيدي تامين شده و اتمسفر رقيق آن نيز باعث مي شود که گنبدها بتوانند دماي درون خود را راحت تر تنظيم کرده و تداوم ببخشند. يک کارشناس و معمار دخيل در پروژه شهر مريخي دبي به نام جيکوب لنگ در اين باره چنين مي گويد :«از آنجايي که اتمسفر اندکي در مريخ وجود دارد، انتقال گرما بسيار پايين خواهد بود و اين بدان معناست که هواي داخل گنبدها به سرعتي مشابه آنچه در زمين رخ مي دهد سرد نخواهد شد». ساخت و سازهاي درون اين گنبدها به شکل پرينت سه بعدي بوده و براي اين کار از خاک سطح مريخ استفاده مي شود. همچنين اتاق هاي محل سکونت انسان ها در ۲۰ فوتي عمق زمين کنده شده تا از افراد ساکن در برابر اشعه هاي مرگبار و شهاب سنگ ها محافظت نمايد. لنگ در ادامه مي گويد: «در آينده در مريخ، در غار زيرزميني تان پنجره سقفي خواهيد داشت که شبيه آکواريوم خواهند بود در حالي که ماهي ها در اطراف شنا مي کنند». همچنين پنجره هاي آبي همزمان که از ساکنان در برابر اشعه هاي مضر محافظت مي کنند باعث مي شود که نور بتواند به درون اتاق هاي زيرزميني راه يابد. معماران اين طرح ديگر محدوديت هاي معماري روي زمين را نداشته و به همين دليل مي توانند اشکال جديدي از معماري را به کار گرفته و پياده سازي کنند. لنگ تصريح مي کند: «[در مريخ] تقريباً يک سوم جاذبه [زمين] وجود داشته و اين بدان معناست که مي توانيد ستون هايي ايجاد کنيد که باريکتر بوده و فاصله بين سازه ها بيشتر است». شهر مريخي دبي هنوز در مرحله مفهومي قرار داشته و طرح نهايي براي ساخت و ساز آن آماده نشده است. بر اساس طرح هاي اوليه، شهر مريخي آينده دبي حاوي فضاهاي آموزشي، موزه و آمفي تئاتر نيز خواهد بود. هنوز برنامه زماني براي شروع ساخت و ساز اين پروژه تعيين نشده و کمپاني سازنده هنوز در حال تحقيق در اين مورد است. شهر علمي مريخ بخشي از يک پروژه جاه طلبانه بزرگ است که توسط مرکز فضايي محمد بن راشد دبي تهيه شده است. اين مرکز سال گذشته اولين فضانورد خود را به فضا فرستاد و امسال تابستان نيز ماموريتي تحقيقاتي براي سفر به مريخ را آغاز خواهد کرد. همچنين قرار است که نوامبر آينده اولين ماموريت فضايي آنالوگ نيز توسط اين مرکز انجام شود.