طراحی آسانسورهایی با مصرف برق کمتر

ايسنا/ پژوهشگران جهاد دانشگاهي واحد خواجه نصيرالدين طوسي موفق به طراحي و ساخت موتور و درايو آسانسور گيرلس شده‌اند که اين سيستم پس از آزمايشات نهايي به مرحله توليد خواهد رسيد.
مهندس محمدهادي کريمي، سرپرست گروه پژوهشي محرکه‌هاي الکتريکي جهاد دانشگاهي واحد خواجه نصير، با بيان سابقه طراحي سيستم‌هاي درايو موتور گيرلس آسانسور در اين واحد، گفت: از دو سال قبل پروژه‌اي در دو بخش طراحي و ساخت موتور و درايو آسانسورهاي گيرلس در جهاد دانشگاهي واحد خواجه نصيرالدين طوسي تعريف شد که در دو گروه مجزا به انجام رسيد. طراحي و ساخت موتور اين آسانسورها در گروه ماشين‌هاي الکتريکي انجام شد و گروه محرکه الکتريکي نيز درايو را طراحي کردند.

به گفته مهندس کريمي، نمونه نيمه صنعتي اين آسانسور طراحي و ساخته شده است. آزمايش اين محصول در مراحل شبيه‌سازي بار آسانسوري و مقايسه با نمونه‌هاي خارجي موفقيت‌آميز بوده است. اکنون ساخت نمونه صنعتي نيز کامل شده و در حال انجام تست‌هاي بارگيري است.
وي افزود: قرار است تست‌هاي بارگيري با همکاري پژوهشگاه نيرو انجام شود. اين بررسي‌ها به صورت عملي در برج تست صورت مي‌گيرد تا تمام مشکلات احتمالي رفع شده و با گرفتن تاييديه به مرحله توليد برسد.
اين پژوهشگر در خصوص کاربرد اين آسانسورها در منازل مسکوني گفت: اين آسانسور نمونه ۷.۵ کيلووات است که معمولا براي ساختمان‌هاي ۵ يا ۶ طبقه استفاده مي‌شود. نمونه بعدي ۱۱ و ۱۳ کيلووات خواهد بود. ولي در حال حاضر آسانسورهاي ۷.۵ کيلووات بيشترين تقاضا را دارند.

---

بازار

---

به گفته اين محقق، تفاوت مهم آسانسورهاي گيرلس با آسانسورهاي گيربکس‌دار، ميزان مصرف انرژي آن‌هاست. موتورهاي گيرلس به دليل حذف گيربکس، بازدهي بيشتري دارند و برق کم‌تري مصرف مي‌کنند. به دليل اين‌که در حال حاضر هزينه انرژي در ايران پايين است، به اين ويژگي توجه زيادي نمي‌شود؛ ولي در آينده اين موضوع بيشتر مورد توجه قرار مي‌گيرد. همچنين هزينه نگهداري آسانسورهاي گيربکس‌دار بالاتر است. چون سيستم گيربکس نياز به بازبيني دوره‌اي و تعميرات دارد. در آسانسورهاي گيرلس اين هزينه‌ها تقريبا حذف مي‌شود.

پژوهشگر جهاد دانشگاهي در مورد سابقه اين فناوري گفت: استفاده از آهنربا به جاي سيم‌پيچ در موتورها از حدود ۱۵ سال پيش به صورت صنعتي شروع شده و به دنبال آن درايو مناسب براي آن‌ها نيز ساخته شد. تنها مشکلي که اين موتورها دارند، قيمت بالاي آهنربا است. در حال حاضر کشورهاي مختلفي روي ساخت آهنربا کار مي‌کنند و به تدريج موتورها از سيم‌پيچ به موتورهاي مغناطيسي دائم تبديل مي‌شوند.

اين محقق با توجه به چهل سالگي سازمان جهاد دانشگاهي، در خصوص مشکلات اين سازمان گفت: جهاد دانشگاهي در اين سال‌ها نتوانسته از برند خود در صنعت استفاده کند. اين سازمان توانايي اين را داشته که پروژه‌هاي بالاتر و سنگين‌تري را به عهده بگيرد و به سرانجام برساند. ولي اکثرا پروژه‌هاي خاص و با سازمان‌هاي نظامي انجام داده است. در صورتي که مي‌توانست با ورود به بازار و توجه به نيازهاي بازار، توليدات انبوه انجام دهد.

وي افزود: از ديگر مشکلاتي که ما در جهاد دانشگاهي با آن مواجه هستيم، عدم ايجاد انگيزه  براي پرسنل است. ما در جهاد در حال از دست دادن پرسنل قدرتمند و متخصص هستيم. چون انگيزه ايجاد نکرديم که ماندگار شوند. سقف حقوق ما نسبت به شرکت‌هاي خصوصي خيلي پايين است و نيروي انساني بلافاصله بعد از اين‌که پيشنهاد خوبي مي‌گيرد، از ما جدا مي‌شود. اين باعث مي‌شود که ما هميشه درجا بزنيم. ما نيروها را جذب مي‌کنيم، پرورش مي‌دهيم و از دست مي‌دهيم و دوباره از صفر شروع مي‌کنيم. اين لوپي است که در اين چند سال ما مي‌بينيم.

به گفته اين پژوهشگر، «با اين‌که سقف حقوق در جهاد دانشگاهي پايين است؛ ولي به دليل پرداخت به موقع، نسبت به شرکت‌هاي خصوصي، امنيت شغلي بالاتري دارد. اگر سازمان بتواند براي افراد ايجاد انگيزه کند، محل مناسبي براي فعاليت است».

به پيج اينستاگرامي «آخرين خبر» بپيونديد
instagram.com/akharinkhabar