شکارچی سیارات ناسا مأموریت اصلی خود را انجام داد
بيگ بنگ/ در تاريخ 13 تير، ماهواره تس ناسا مأموريت اصلي خود که تصويربرداري از 75 درصد آسمان در طول دو سال بود را به انجام رسانيد. در خلال ثبت اين تصوير موزاييکي بزرگ، تس موفق به کشف 66 سياره فراخورشيدي جديد و همچنين نزديک به 2100 مورد مناسب براي تأييد توسط دانشمندان شد.
“پاتريشيا بويد”، دانشمند اين پروژه در مرکز فضايي گودارد ناسا واقع در مريلند آمريکا گفت: «تس در حال توليد سيلي از مشاهدات با کيفيت بالاست تا دادههاي ارزشمندي را در گسترهٔ موضوعات مختلف علمي فراهم کند. تس با گذراندن همين قسمت از مأموريت خود، به موفقيت بزرگي دست يافته است.»
ماهواره تس با استفاده از چهار دوربين به مدت يک ماه به نوارهاي 24 تا 96 درجهاي از آسمان نظارت ميکند که ناحيه ناميده ميشوند. در سال نخست اين مأموريت 13 ناحيه از آسمان جنوبي مورد مشاهده قرار گرفته و سپس يک سال نيز به آسمان شمالي اختصاص داده شد.
اکنون در قسمت بعدي مأموريت خود، تس دوربينهاي خود را به سمت جنوب چرخانده است. به علاوه، توسط گروه تحقيقاتي اين مأموريت در نحوهٔ جمعآوري داده و پردازش آن بهبودهايي حاصل شده است. دوربينهاي اين ماهواره هر ده دقيقه يک تصوير کامل ثبت ميکنند که سه برابر سريعتر از زمان لازم در قسمت اصلي مأموريت است. يک حالت سريع جديد اين امکان را فراهم کرده تا روشنايي هزاران ستاره در هر 20 ثانيه اندازهگيري شود که همراه با روش قبلي جمعآوري داده از روشنايي دهها هزار ستاره در هر دو دقيقه اجام ميشود. محاسبات سريعتر به تس اين قابليت را ميدهد تا تغييرات در روشنايي که از نوسانات ستارهاي نشأت ميگيرد را بهتر تفسير کند و شعلههاي انفجاري در ستارههاي فعال را با جزئيات بيشتري ثبت کند.
اين تغييرات در طول مرحلهٔ بعدي مأموريت که در شهريور 1401 به پايان ميرسد باقي خواهند ماند. پس از جمعآوري داده از آسمان جنوبي، تس 15 ماه ديگر نيز صرف جمعآوري مشاهدات ديگري از آسمان جنوبي خواهد کرد و به بررسي دائره البروجي (صفحهٔ مدار زمين به دور خورشيد) خواد پرداخت که هنوز از آن تصويربرداري انجام نداده است.
تس به دنبال گذر يا کم نورشدن خبرچين ستارهاي در زمان گردش يک سياره به دور آن از زاويه ديد ما ميگردد. در ميان اکتشافات سيارهاي جديد اين ماهواره، اولين سيارهٔ هم اندازۀ زمين به نام TOI 700 d به چشم ميخورد که در منطقهٔ قابل سکونت ستارهٔ خود قرار دارد؛ منطقهاي که شرايط جوي يک سياره براي داشتن آب مايع در سطح آن مناسب است. تس سيارهاي جديد در اطراف ستارهٔ جوان AU Microscopii کشف کرد و يک سياره به اندازهٔ نپتون در اطراف يک جفت ستاره يافت.
همچنين، تس موفق به مشاهدهٔ انفجار يک دنبالهدار در منظومهٔ شمسي و همچنين بيشمار ستارهٔ در حال انفجار شد. اين ماهواره خورشيد گرفتگي غيرمنتظرهاي در يک منظومهٔ دو قلوي شناخته شده را مشاهده و معمايي در مورد نوعي از ستارههاي تپنده را حل کرد و به رصد سيارههاي با تغيير فصلي ايجاد شده توسط ستارهٔ آن پرداخت. جالبتر اينکه تس شاهد تکه تکه شدن ستارهاي خورشيد مانند توسط يک سياهچاله در کهکشاني دور بود.
مأموريتهاي اين چنيني ميتوانند به شاخهٔ علمي اخترزيست شناسي کمک کنند؛ تحقيقات ميان رشتهاي در مورد متغيرها و شرايط سيارههاي دوردستي که ممکن است حيات مورد نظر ما را در خود داشته باشند و حتي اينکه چه نوع حياتي را ميتوانند ميزباني کنند.