برای مشاهده نسخه قدیمی وب سایت کلیک کنید
logo

از بیماری مشترک کودکان طلاق چه میدانید؟

منبع
ايرنا
بروزرسانی
از بیماری مشترک کودکان طلاق چه میدانید؟
ايرنا/ يک روانپزشک گفت: اختلال پانيک يا وحشت زدگي در کودکاني که قبل از 10 سالگي طلاق يا فوت والدين را تجربه مي کنند، رابطه مستقيم دارد همچنين شيوع اين اختلال در افرادي که سابقه آزار جنسي دارند 2 برابر افراد عادي است. محمدرضا محمدي اظهار داشت: پانيک يا وحشت زدگي نوعي اختلال رواني است که به دنبال آشفتگي يا فعاليت هاي هيجاني فرد، براي حفاظت در مقابل خطر احتمالي، بروز مي کند. وي گفت: هرفردي در زندگي شخصي ممکن است در جايگاه پاسخگويي دچار استرس و اضطراب شود ولي مشخصه اصلي پانيک، وقوع خود به خود و غيرمنتظره حملات به صورت احساس ترس و وحشت شديد است. نگراني دائم از وقوع حمله اي ديگر يا نگراني دائم از عواقب حمله، باعث اضطراب انتظار و پيدايش علايم رفتار اجتنابي و اختلال عملکرد در زندگي فرد مبتلا به پانيک مي شود. *علائم جسمي متخصص اعصاب و روان گفت: اين حملات غيرمنتظره و عودکننده، داراي برخي علائم جسمي است که فرد بيمار احتمال دارد يکسري از آن حملات را از جمله تعريق، تپش قلب، تنگي نفس و احساس خفگي، درد يا احساس فشار در قفسه سينه، تهوع و ناراحتي شکمي، سرگيجه، منگي سر، ضعف بدني و تلوتلو خوردن، احساس گزگز، مور مور، احساس يخ کردگي، داغي بدن، احساسات غيرواقعي يا احساس جدا بودن از محيط، ترس از دست دادن کنترل، ترس از مرگ قريب الوقوع، ترس از دست دادن کنترل يا ترس از ديوانگي را حين حمله تجربه کند. محمدي اضافه کرد: افراد با سنين 20 تا 30 سال بيشتر در معرض ابتلا به پانيک هستند. نخستين حمله پانيک معمولا خود به خود است اما گاه حمله هاي پانيک به دنبال آشفتگي، فعاليت بدني، فعاليت جنسي يا آسيب هيجاني متوسط روي مي دهد. وقتي حمله پانيک آغاز مي شود علائم آن در عرض 10 دقيقه به سرعت تشديد مي شود. اين افراد معمولا نمي توانند علت ترس خود را بيان کنند. اين اختلال به صورت ارثي در برخي افراد وجود دارد اما همه آن را نمي توان به سابقه خانوادگي ربط داد. علل ديگري که براي آن مطرح است تجربيات قبلي به خصوص تجربيات کودکي بيمار و يادگيري حالات اضطرابي اطرافيان است. در اين افراد يکسري مواد شيميايي در مغز به نام دوپامين، سروتونين و نور اپي نفرين دچار عدم تعادل مي شود. اين روانپزشک يادآور شد: تشخيص اين اختلال حتما منوط به اين است که اين حملات نبايد ناشي از اثرات مستقيم يک ماده مورد سوء مصرف يا عوارض داروها يا يک بيماري طبي عمومي مثل مشکلات قلبي يا پرکاري تيروئيد باشد. وي گفت: طبق پژوهش هاي انجام شده، بروز بيماري پانيک با جدا شدن والدين از يکديگر يا فوت آنان تا پيش از 10سالگي کودک، رابطه قوي دارد. همچنين در حدود 60 درصد زنان مبتلا به بيماري پانيک، سابقه آزار جنسي در دوران کودکي رخ داده، در حالي که اين ميزان در زنان مبتلا به ساير اختلالات اضطرابي حدود 31 درصد است. محمدي افزود: همچنين پژوهش ها نشان مي دهد علت حمله هاي پانيک احتمالا به معناي ناخودآگاه وقايع پرفشار مرتبط است و پيدايش حمله هاي پانيک ممکن است به عوامل نوروفيزيولوژيکي مربوط باشد که براثر واکنش هاي رواني برانگيخته مي شود. *درمان دارويي يا غيردارويي متخصص اعصاب و روان گفت: اکثر بيماران با توجه به علائم جسمي حين حمله پانيک ممکن است به اورژانس بيمارستان يا به پزشکان داخلي، قلب و ريه يا مغز و اعصاب مراجعه کنند و اقدامات پاراکلينيک مانند نوار قلب، اکو و تصويربرداري مغز را انجام دهند که البته وجود مشکلات طبي مربوط رد مي شود. اين پزشکان معمولا بيماران را به روانپزشک ارجاع مي دهند و تاکيد مي کنند که ديگر لازم نيست حين حمله، به اورژانس مراجعه کنند. محمدي اظهار داشت: تعداد زيادي از بيماران در حين حمله پانيک با توجه به نوع علايم جسمي خود، ترس شديد از سکته قلبي يا مغزي يا مرگ قريب الوقوع يا ترس از ديوانگي را دارند. در قدم اول درمان، هميشه اين اطمينان را به بيماران مي دهيم که تا به حال هيچکس در اين بيماري ديوانه نشده يا از حمله پانيک فوت نکرده اما اين نوع ترس در بسياري از مبتلايان وجود دارد. خانواده ها يا اطرافيان بيمار بايد آرامش خود را حفظ کنند. از رفتارهاي حمايتي شديد بپرهيزند. براي درمان اختلال پانيک، روش هاي درماني دارويي و غيردارويي متعددي وجود دارد. از جمله روش هاي درمان غيردارويي مي توان به روان درماني شناختي رفتاري، خانواده درماني و روان درماني بينش مدار اشاره کرد. ترکيب روان درماني و دارو درماني نتايج درماني بسيار خوبي را در بيماران به دنبال داشته است. وي گفت: از جمله روش هاي درمان غيردارويي، روان درماني شناختي رفتاري است که عبارت است از نشان دادن اعتقادات غلط بيمار به وي و دادن اطلاعات صحيح در مورد حمله هاي پانيک، به طور مثال اين بيماران تفسير غلط از حواس جسمي خود دارند به طوري که آنها را دال بر قريب الوقوع بودن حمله پانيک، نابودي و مرگ مي دانند. اين درمان جنبه هاي شناختي يا تفکري اين وضع را بهبود مي بخشد. محمدي گفت: حين جلسات روان درماني از لحاظ جنبه رفتاري، به بيماران کارهايي را که بايد در زمان وقوع حمله انجام دهند، آموزش داده مي شود. به طور مثلا به فرد مبتلا آموزش داده مي شود سعي کند تنفس خود را کنترل و به آرامي و عميق نفس بکشد. يا تنفس در يک پاکت پلاستيکي به مدت يک تا دو دقيقه، مي تواند کمک کننده باشد. وي توصيه کرد: آموزش تمرين آرامش (تکنيک هاي relaxation ) و تمرکز بر تنفس و آرميدگي عضلات بسيار موثر است. مصرف کافئين (قهوه، نوشابه) بايد کاهش يابد و ورزش هاي سبک مثل يوگا يا موسيقي ملايم مي تواند کمک کننده باشد. *خانواده درماني اين روانپزشک اظهارداشت: خانواده بيمار مبتلا به پانيک ممکن است تحت تاثير اختلال رفتاري آن قرار گيرند بنابراين طي جلسات درماني به خانواده ها اطمينان داده مي شود که علايم اين بيماري هرگز باعث مرگ يا ديوانگي فرد بيمار نخواهد شد و از طرفي توصيه مي شود خانواده ها از رفتارهاي حمايتي شديد از فرد مبتلا به بيماري پانيک پرهيز کنند. در واقع، خانواده درماني معطوف به آموزش و حمايت، اغلب در اين مورد بسيار مفيد واقع مي شود. ما را در کانال «آخرين خبر» دنبال کنيد
اخبار بیشتر درباره
اخبار بیشتر درباره