دورهمی کرونایی زنان در پارک فجر تهران
رکنا/ طرح فاصله گذاري اجتماعي براي گروهي از شهروندان منطقه 15 جدي نيست و در اين بين گروهي از بانوان ميانسال محله افسريه بدون توجه به اجراي طرح فاصله گذاري اجتماعي در بوستان فجر جمع شده و دورهمي مرگباري را در اين روزهاي کورنايي تشکيل داده اند. مشاهدات عيني نشان ميدهد که برخي از شهروندان اين منطقه کرونا را جدي نميگيرند و طرح فاصله گذاري اجتماعي برايشان شوخي بيش نيست. وارد ۲۰ متري افسريه که ميشويم تمام صنوف تعطيل هستند به جز واحدهايي که فعاليتشان مجاز است از جمله داروخانه ها و سوپرمارکتها و واحدهاي خدماتي. در اين ميان برخي از صاحبان واحدهاي صنفي هم براي امور انجام ضروري سري به مغازه خود زدهاند. اکيپ انضباط شهري براي جلوگيري از فعاليت صنوف و دست فروشان در ۱۵ متري دوم افسريه مستقر شدهاند. «ابراهيم نوري» يکي از افرادي است که در راسته افسريه يک مغازه کفش فروشي دارد و بعد از پايان تعطيلات رسمي نوروز براي ضدعفوني کردن مغازه خود کرکره را تا نيمه بالا داده است. مي گويد: «با اعلام وضعيت حاد فورا مغازه خود را تعطيل کردم. بيشتر از يک ماه است که هيچ گونه درآمدي نداشتهام و حتي چند کارگر هم دارم که مجبور بودم حقوق آنها را هم پرداخت کنم. اجاره مغازه من ميليوني است اما من ضرر مالي را به ضرر جاني ترجيح دادم اما ميبينيم مردمي را که کرونا برايشان فقط اسم يک بيماري است و سعي در رعايت نکات بهداشتي نميکنند.» دورهمي مرگ کمي جلوترميروم و وارد ۱۵ متري اول افسريه ميشوم. از دور صداي بلند گپ و گفت عدهاي از شهروندان نظرم را جلب ميکند. درست حدس زده بودم عدهاي از شهروندان ميانسال بدون توجه به رعايت فاصله گذاري اجتماعي در بوستان فجر جمع شدهاند و در حال خواندن آواز و دست زدن هستند. اين در حالي است که کرونا بيشتر سالمندان را تهديد ميکند اما انگار اين افراد ترجيح ميدهند به استقبال بيماري بروند يا ديگران را بيمار کنند. نزديکتر ميروم. از يکي از بانوان که تمايل ندارد خودش را معرفي کند ميپرسم شما در مورد کرونا چيزي ميدانيد؟ با خنده سرش را برميگرداند و ميگويد: «بله من ماسک زده ام و رعايت ميکنم. ما روز طبيعت جايي نرفتيم و کنج خانه مانديم. به همين خاطر با همسايگان قرار گذاشتيم چند دقيقه در پارک دور هم جمع شويم.» اين دورهمي بيشتر شبيه دورهمي مرگ است تا دورهمي دوستانه. اوضاع در نقاظ مختلف بوستان فجر به همين شگل است. عده اي مشغول پياده روي و عده اي هم غرق صحبت با دوستان خود هستند. به نظر ميرسد در برخي مسائل هيچ نوع زور و ضربي کارساز نيست و به نوع نگاه و رفتار اشخاص برميگردد که در شرايط حاد اين چنيني چه عکس العملي از خود نشان دهند.