بیشترین قربانیان تصادفات متعلق به کدام کشورهاست؟
ايسنا/ تصادفات وسايل نقليه موتوري يکي از مهمترين دلايل مرگ و مير در سطح جهان است که کشورهاي در حال توسعه بيشترين ميزان اين تصادفات را به خود اختصاص دادهاند. روزانه حدود ۳۰۰۰ تصادف رانندگي در سراسر جهان رخ ميدهد. به نظر ميرسد که علت حدود ۲۲ درصد از تصادفات وسايل نقليه در بزرگراهها و آزادراههاي جهان، نوشيدن مشروبات الکلي و مصرف مواد مخدر باشد. مرگ و مير ناشي از تصادفهاي خودروها به عنوان يازدهمين عامل شايع مرگ و مير در بسياري از مناطق جهان به ويژه کشورهاي در حال توسعه شناخته ميشود و در اين ميان افراد در ردههاي سني ۵ تا ۲۴ سال با بيشترين خطر آن مواجهاند. ليبي تاکنون با آمار مرگ ۷۳.۴ نفر از هر ۱۰۰ هزار نفر، بيشترين ميزان تصادفات رانندگي در جهان را به خود اختصاص داده است. کشورهاي کم درآمد و با در آمد متوسط، کمتر از نيمي از وسايل نقليه جهان را در اختيار دارند. با اين وجود بيش از ۹۰ درصد از کل مرگ و ميرهاي رانندگي در جهان به آنها اختصاص دارد. وضعيت بد و ناايمن شبکههاي راههاي اين کشورها و همچنين کمبود منابع براي اجراي قوانين ايمني در جادهها و عدم دسترسي سريع به کمکهاي پزشکي از عوامل اصلي اين موضوع است. در مقابل کشورهايي که کمترين ميزان مرگ و مير ناشي از تصادفات جادهاي را دارند، عمدتاً کشورهايي با درآمد بالا هستند که از منابع لازم براي نگهداري جادههاي خود با استاندارد بالا برخوردار هستند و قوانين سختگيرانهتري را براي استفاده از جادهها اجرا ميکنند. علاوه بر جادههاي ناايمن و فقر آموزشي، در برخي از کشورهاي کم درآمد، وسايل نقليه حمل و نقل عمومي غيراستاندار و فرسوده به عنوان اصليترين علت مرگ و مير ناشي از تصادفات شناخته ميشود. به طور مثال در نيجريه و کنيا وسايل نقليه عمومي مسافرگيري بيش از حد و سرعت غيرمجاز شهرت دارند به عبارت ديگر در اين کشورها علاوه بر اينکه وسايل نقليه عمومي خود استانداردهاي کافي را ندارد، رانندگان آنها نيز اغلب به قوانين راهنمايي و رانندگي بيتوجه هستند. متاسفانه در اين کشورها علاوه بر اينکه استانداردهاي جادهاي و خودرويي رعايت نميشود، مقررات در اين کشورها که مجوز تردد وسايل نقليه را صادر ميکند نيز سهلانگارانه تعيين شده و سختگيرانه نيست به نحوي که اين کشورها را به بهشت وسايل نقليه قديمي و ناايمن تبديل کرده است. بدون شک کاهش تعداد خودرو و تردد خودرهاي ناايمن نقش به سزايي در کاهش سرانه تلفات تصادفات جادهاي دارد اما تحقق اين امربسيار دشوار است چرا که تنها ۳۳ درصد از کشورهاي جهان سياستهاي فعالي براي توسعه و تشويق مردم به پيادهروي يا دوچرخهسواري به عنوان جايگزيني براي رانندگي دارند. ضمن آنکه منابع مالي محدود، تصويب و اجراي اين سياستها را نيز دشوار ميکند. خطرات براي عابران پياده و دوچرخهسواران نيمي از افرادي که در تصادفات جادهاي کشته ميشوند، عابران پياده، دوچرخهسواران يا راکبان وسايل نقليه دوچرخه هستند. از اين گروهها به عنوان "کاربران آسيبپذير جادهها" ياد ميشود. در آمريکا، نسبت مرگ و مير موتورسواران از ۱۵ درصد بين سالهاي ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۳ ميلادي به ۲۰ درصد افزايش يافته است و در جنوب شرقي آسيا و مناطق اقيانوس آرام نيز اين نسبت ۳۳ درصد است. کاربران آسيبپذير جادهها به خصوص در کشورهايي که ايمني و نيازهاي آنها در مراحل طراحي پروژههاي راهسازي مورد توجه قرار نميگيرد، بيشتر در معرض خطر هستند. خطوط عابران پياده در بسياري از اين کشورها محدود و معدود بوده و مسير و خطوط دوچرخه نيز تقريباً وجود ندارد. اين مشکلات با اين واقعيت که دولتها در مورد کاهش ازدحام خودروها در جادههاي خود اقدامات کمي انجام ميدهند، همراه شده است. کشورهايي که داراي بيشترين آمار قربانيان تصادفهاي جادهاي هستند فهرست زير به نقل از سايت "ورلداطلس"، فهرست کشورهايي است که بيشترين شمار قربانيان تصادفهاي جادهاي به ازاي هر ۱۰۰ هزار نفر جمعيت را دارند: ۱) ليبي ۷۳.۴ قرباني ۲) تايلند ۳۶.۲ قرباني ۳) مالاوي ۳۵.۰ قرباني ۴) ليبريا ۳۳.۷ قرباني ۵) جمهوري دموکراتيک کنگو ۳۳.۲ قرباني ۶) تانزانيا ۳۲.۹ قرباني ۷) جمهوري آفريقاي مرکزي ۳۲.۴ قرباني ۸) رواندا ۳۲.۱ قرباني ۹) موزامبيک ۳۱.۶ قرباني ۱۰) سائوتومه و پرنسيپ ۳۱.۱ قرباني ۱۱) توگو ۳۱.۱ قرباني ۱۲) بورکينافاسو ۳۰.۰ قرباني ۱۳) گامبيا ۲۹.۴ قرباني ۱۴) جمهوري دومينيکن ۲۹.۳ قرباني ۱۵) کنيا ۲۹.۱ قرباني ۱۶) ماداسگار ۲۸.۴ قرباني ۱۷) لسوتو ۲۸.۲ قرباني ۱۸) زيمبابوه ۲۸.۲ قرباني ۱۹) بنين ۲۷.۷ قرباني ۲۰) کامرون ۲۷.۶ قرباني در ايران نيز بررسي درآمارهاي سازمان پزشکي قانوني از شمار کشتهشدگان و مصدومان حوادث رانندگي حاکي از آن است که از سال ۸۸ تا پايان آذرماه سال گذشته، يعني تنها طي ۱۰ سال، ۲۰۰هزار و ۶۰۵ نفر در تصادفات رانندگي جان خود را از دست داده و سه ميليون و ۴۷۶ هزار و ۷۰۱ نفر هم مصدوم شدند. مصدوماني که تعدادشان به اندازه جمعيت برخي کشورهاي جهان است. اما به گفته سردار سيد کمال هاديانفر، رييس پليس راهنمايي و رانندگي ناجا متاسفانه انگار شنيدن خبر تصادفات رانندگي عادي شده است، در حالي که نبايد اينطور باشد، گوش ما نبايد به شنيدن خبر فوتها در تصادفات عادت کند، نبايد ۴۰، ۵۰ و ۶۰ کشته تصادفات در هر روز براي ما عادي شود و همه بايد تلاش کنند تا جلوي اين آمار گرفته شود.