«دیابت» هر 8 ثانیه جان یک نفر را در دنیا میگیرد
فارس/ مديرعامل انجمن ديابت ايران با بيان اينکه هر 8 ثانيه در دنيا يک نفر به خاطر ديابت از دنيا ميرود، گفت: مرگومير ناشي از ديابت و عوارض آن از جمع مرگومير در بيمارىهاي واگيري مثل سل، مالاريا و ايدز بيشتر است.
اميرکامران نيکو سخن، مديرعامل انجمن ديابت ايران و رئيس کميته آموزش فدراسيون بينالمللي ديابت در حاشيه برگزاري چهارمين رويداد نووکرساميت که با حضور بيش از 150 نفر از پزشکان، متخصصان تغذيه، سياستگذاران، سازمانهاي بيمهگر و نمايندگان انجمنهاي بيمار محور از سراسر کشور به صورت مجازي برپا شد، اظهار کرد: جمعيت ديابت در جهان حدود 463 ميليون نفر است و تا سال 2030 از مرز نيمميليارد خواهد گذشت و اين تعداد تا سال 2045 به 700 ميليون خواهدرسيد.
وي ادامه داد: اين افزايش ديابت در همه نقاط دنيا يکسان نيست. براساس آمار فدراسيون بينالمللي ديابت، افزايش شيوع ديابت از سال 2019 تا 2045 براي منطقه اروپا 15 درصد است، ولي متاسفانه در منطقه ما که بر اساس تقسيمبنديهاي فدراسيون بينالمللي ديابت در منطقه خاورميانه و شمال آفريقا هستيم تا 96 درصد خواهد بود و بعد از آفريقا که با 143 درصد بالاترين رتبه را دارد ما در جايگاه دوم قرار داريم.
نيکوسخن افزود: ديابت بيماري است که هزينه بسياري را بر جامعه تحميل ميکند. تخمين فدراسيون بينالمللي ديابت اين است که هزينه درمان ديابت و عوارض آن در دنيا تا 10 سال آينده از 800 ميليارد دلار بگذرد؛ نتيجه اينکه ديابت بيماري است که شيوع بسيار بالايي دارد و هزينهبري بسيار زيادي هم دارد. از طرف ديگر مرگومير و عوارض آن هم بالاست. سال 2019 حدود 4.2 ميليون نفر از جمعيت دنيا به خاطر ديابت از بين رفتند؛ يعني تقريبا 11.3 درصد کل مرگ و ميرهاي جهان بابت ديابت و عوارض آن بوده است.
هر هشت ثانيه در دنيا يک نفر به خاطر ديابت از دنيا ميرود
مديرعامل انجمن ديابت ايران اضافه کرد: گفته ميشود که تقريبا هر هشت ثانيه در دنيا يک نفر به خاطر ديابت از دنيا ميرود. در واقع مرگومير ناشي از ديابت و عوارض آن از جمع مرگومير در بيمارىهاي واگيري مثل سل، مالاريا و ايدز بيشتر است. در مناطقي که از سيستم بهداشتي بالاتري برخوردارند، مثل منطقه اروپا 74 درصد مرگو مير ناشي از ديابت در سنين بالاي 60 سال است؛ در صورتي که در منطقه ما متاسفانه نصف اين مرگوميرها در سنين زير 60 سال اتفاق ميافتد، يعني جمعيت جوان ما بيشتر دچار مرگ ناشي از ديابت ميشوند.
وي تصريح کرد: از لحاظ درمان هم کار زيادي انجام نشده و پيشرفت درماني آن در مقايسه با آمار افزايشي رشد آن در جهان و در کشورمان تقريبا ناچيز است. پس شيوع ديابت روزبهروز در حال افزايش است و مرگومير آن در جهان در حال افزايش است و درمان آن خيلي هم موفقيتآميز نبودهاست. درمان ديابت شايد کمتر از 100 سال است که با پيدايش انسولين انجام ميشود.
نيکوسخن بيان داشت: اکنون در سال 2020 ما بيش از ١٠٠ نوع دارو براي درمان ديابت داريم ولي متاسفانه باز هم آماري که انجمن ديابت آمريکا ADA دارد، تنها 14 درصد بيماران ديابتي هستند که به کنترل مناسب قند و فشار و چربي و شرايط بدون دخانيات باهم ميرسند و بر اساس مطالعات مختلف، هنوز 33 تا 49 درصد به کنترلهاي مناسب و حتي يکي از اينها دسترسي پيدا نميکنند؛ يعني عملا ميتوان گفت نتوانستهايم براي ديابت کاري انجام دهيم و متاسفانه ديابت سونامي قرن ما شدهاست.
ديابت تا 80 درصد قابل پيشگيري است
مديرعامل انجمن ديابت ايران افزود: اکنون مشکل اصلي ما بيمارهاي غيرواگير و در راس آن ديابت است؛ چون مشکلي که ما در ديابت داريم به اهميت خودمراقبتي در ديابت برميگردد. افراد مبتلا به ديابت 99 درصد از زمان خود را به تنهايي ميگذرانند و فقط يک درصد از زمانشان را با تيم درماني و پزشک خود هستند که همين موضوع نشان ميدهد چقدر خودمراقبتي ديابت و آموزش آن به افراد ديابتي و اقشار مرتبط با ديابت، اهميت دارد.
وي خاطرنشان کرد: اين خودمراقبتي نياز به مهارتهايي دارد که ما به آن ميگوييم توانمندسازي فرد ديابتي. خودمراقبتي با آموزش شروع ميشود؛ بنابراين امروزه توصيه ميشود که هر فرد ديابتي حداقل بايد 10 ساعت آموزش ببيند. اين آموزشها بهتر است که به صورت گروهي و حضوري باشد که البته در شرايط شيوع کوويد-19 ناگزير بايد به همان شکل مجازي و آنلاين صورت گيرد.
نيکو سخن ابراز داشت: در اين آموزشها بايد همه جنبههاي زندگي بيمار را از نظر فکري، فرهنگي، جسمي و رواني در نظر گرفت و نياز به افراد آموزشديدهاي داريم که خودمراقبتي را به اين افراد آموزش دهند. افرادي که ياد گرفتهاند چطور به بيماران ديابتي آموزش بدهند. آموزشها بايد بر اساس استانداردهاي مراقبتي کشوري باشد و ما بايد يک استاندارد کشوري داشتهباشيم که آموزشها را بر اساس آن پيش ببريم.
مديرعامل انجمن ديابت ايران اظهار کرد: ديابت بيماري است که تا 80 درصد قابل پيشگيري است و بايد در اين مورد راهکار و برنامههايي داشته باشيم. افراد مبتلا به ديابت بايد آموزشهاي مستمر ببينند. آموزش پزشکاني که بايد اين بيماران را درمان کنند هم از ضروريات است؛ چراکه آنها بايد با جديدترين متدهاي روز جهان همگام باشند.
وي ادامه داد: رسانهها، اثرگذاري مستقيمي بر سبک زندگي جامعه و آموزش همگاني در زمينه ديابت و پيشگيري از آن دارند. سياستگذاران بهداشتي کشور نقش چشمگيري در بهبود وضعيت ديابت در کشور دارند و بايد براي اين موضوع آموزش ببينند. وقتي مسئولان ما به اين باور نرسيدند که آموزش ديابت رکن اساسي کنترل آن است بيمه آموزش ديابت هم اتفاق نميافتد.
نيکو سخن متذکر شد: در نتيجه هزينههاي افزايش ابتلا به بيماري گريبان جامعه را ميگيرد. در همه کشورهاي پيشرفته دنيا اولين پله درمان ديابت را آموزش ميدانند. بيمهها هم بايد به اين اعتقاد برسند که آموزش در کاهش هزينههاي ديابت بسيار موثر است. دانشآموزان هم ارکاني از جامعه هستند که ميتوانند سبک درست زندگي و برخورد با ديابت را به همسالان خود آموزش دهند.
مديرعامل انجمن ديابت ايران يادآور شد: آنها ميتوانند به يکديگر کمک کنند تا سبک زندگي براي خود انتخاب کنند که باعث چاقي آنها نشود. چاقي يک مشکل ظاهري نيست و بيماران و مسئولان بايد بهعنوان بيماري به آن نگاه کنند که نياز به درمان مشاوره و مراقبت دارد؛ حتي يک کيلوگرم کاهش وزن در افراد داراي اضافه وزن ميتواند ريسک ابتلا به بسياري از بيماريها از جمله ديابت را کمتر کند و از همين رو نياز به دارو، درمانهاي جديتر مانند جراحي، روشهاي نوين درماني و غيره دارد که در سيستم سلامت کشور بايد به آنها توجه شود. ما هنوز به اين نتيجه نرسيديم که چاقي زمينهساز بسياري از بيماريهاست و درمان مناسب به آموزش همگاني نياز دارد.