چرا افشاگری علی کریمی مشروعیت فدراسیون تاج را کم کرد
خبرآنلاين/ يک روز بعد از برنامه نودي که قرار بود با مناظره بين علي کريمي و محمدرضا ساکت جنجالي باشد اغلب رسانههاي آنلاين جدال دو طرف را بدون برنده ناميدند. انتظار اين بود که کريمي با اشاره به بسياري از قراردادهاي مالي بسته شده در فدراسيون فوتبال، ساکت را که به جاي مهدي تاج در استوديوي نود حاضر شده بود به چالش بکشد و دست آخر هم پيروز شود. اما انتظار اين هم بود که ساکت از ترفندهاي کليشهاي استفاده کرده و پاسخ سوالات کريمي را آنطور که بايد، ندهد. همين اتفاق هم افتاد و ساکت با پاسخهاي کشدار و تاکيد روي مسائل بياهميت از وقت کم هميشگي نود که موجب اضطراب مهمانانش ميشود استفاده کند. در اوايل مناظره که ساکت آن را مفاهمه تعبير کرده بود کريمي شايد مهمترين بحث را پيش کشيد و به قرارداد پيچيده فدراسيون با شرکت ايران نوين، مجري تبليغات محيطي استاديوم آزادي اشاره کرد. سوال اين بود که چرا طي قراردادي که بسته شده، فدراسيون با کوتاهي ۲۳ميلييارد تومان و سال دوم ۴۶ ميليارد تومان خسارت بدهد. جالب اينجا بود که ساکت با افتخار تاکيد ميکرد که پرداختن اين رقم به ايران نوين بابت خسارت به خاطر عدم اجراي تعهدات بوده و دادگاه چنين رايي صادر کرده. انگار که خوشحال است از اين که بگويد فسادي در کار نيست و خيالتان راحت باشد. اين ۶۹ ميليارد تومان پولي است که فدراسيون بابت تبليغات محيطي به صورت متمرکز به دست ميآورد و مساوي يا بسته به رتبه و ارزش باشگاهها تقسيم ميکند. به عبارت ديگر فدراسيون به راحتي قولهايي داده که آنها را عملي نکرده و بدون اين که آبي در دلش تکان بخورد به ايران نوين غرامت پرداخت کرده است (از پولي که قرار بود بگيرد کسر شده). حال اما بيتفاوت نسبت به همه شايعات مساله دقيقا اينجاست که فدراسيون و سازمان ليگ زير نظرش، محتوايي به قدرت فوتبال دارند. فوتبال امروز ديگر ورزش به حساب نميآيد و جزو تجارت توليد محتوا محسوب ميشود. محتوايي به نام فوتبال توليد شده و از کنار آن گردش مالي غيرقابل وصفي شامل پخش تلويزيوني، تبليغات، بليتفروشي، اسپانسرينگ و موارد ديگر به راه ميافتد. حال در ايران سازمان ليگ و فدراسيون بدون حضور رقيبي بزرگ به نام اتحاديه باشگاهها (که باشگاهها در همه جاي دنيا به هدف حفظ منافع خود در مقابل فدراسيونها و اتحاديهها و حتي فيفا تشکيل ميدهند) به عنوان متولي اين محتواي ارزشمند در اجراي تعهدات خود سبکسرانه کوتاهي ميکنند و با خونسردي از پرداخت غرامتي بيش از ۵۰ درصد کل قرارداد حرف ميزنند. سوال اينجاست؛ فدراسيون قرار است از طرق مختلف بستر درآمدزايي باشگاهها را فراهم کند. چرا حتي از انجام تعهدات سادهاش عاجز است؟ تعهداتي که ساکت از آن حرف ميزد در حد تبليغات نيمکت ذخيرهها، رديف سوم تبليغات دور زمين آزادي، هوا کردن بالن تبليغاتي و از اين دست است. او فقط گفت نگذاشتند. نگفت چه کساني و به چه دلايلي. اگر بايد از مديران ورزشگاه آزادي، شرکت تجهيز و توسعه اماکن ورزشي يا هر نهاد ديگري مجوز ميگرفتند چطور بدون اين کار قول به ايران نوين دادهاند و فضاهايي که اجازه فروشش را ندادهاند فروختهاند. درباره عدم پخش ۲ يا ۳ هفته از ليگ برتر در سال ۹۴، ايران نوين مستحق غرامت است. اما فدراسيون با سلاح نيرومندي به نام فوتبال ميتواند ترکمانچاي را به نفع خودش بنويسد و يک بند اضافه کند که در صورت هر اتفاقي خارج از قرارداد، به تعداد بازيهاي انجام شده تبليغات زمين آزادي در بازيهاي فصل بعدي در اختيارش قرار ميگيرد. ايران نوين قبول نميکند؟ حق تبليغات به شرکت ديگري فروخته شود. اندازه ايران نوين پول نميدهد؟ مگر با کسر خسارت چقدر گير فدراسيون آمده است؟ اين البته همان فدراسيوني است که براي حضور در همايشي به نام جام جهاني که هر توليدي لباسي حتي در سطح آديداس و نايک آرزوي برندينگ بيشتري در آن دارند، لباس از آديداس ميخرد و نه تنها پولي نميدهد که دستي دستي پول هم ميدهد. ايران نوين حق دارد غرامت بگيرد. از فدراسيون قول گرفته و به مشتريانش قول داده. در صورت عدم اجراي تعهداتش هم بايد غرامت بدهد. اين غرامت (يا بيشترش) را هم بايد از فدراسيون بگيرد. باشگاهها اما چرا بايد تاوانش را بدهند. اگر اتحاديه باشگاههايي مستقل از فدراسيون وجود داشت، پولش را ميخواست و فدراسيون را تحت فشار ميگذاشت. حالا اما اين اتفاق نيفتاده و ساکت خوشحال است که ميگويد فسادي در کار نبوده. همين ده دقيقه ابتدايي مناظره کريمي و فدراسيون کافي است تا فدراسيونيها پاي استعفايشان را امضا کنند. فراموش نکنيد ۶۹ ميلياردي از بين رفته که با کمي دقت ميشد از بين نرود. کافي بود قولي نميدادند که نتوانند عمل کنند. اخبار داغ ورزش در کانال تلگرامي «کانال ورزش»