گم شدن حفظ سهمیه باشگاههای ایران در آسیا در هیاهوی بقای رئیس
مهر/ در روزهايي که بيشتر هم و غم فدراسيون نشينها ادامه حضور رييس فعلي يا جدايي او از فدراسيون بود، سهميه باشگاههاي ايراني در آسيا کاهش يافت. کم شدن يک سهميه قطعي از تيمهاي ايراني در ليگ قهرمانان باشگاههاي آسيا و تبديل «۱+۳» به «۲+۲»، آن هم درست پس از حضور پرسپوليس در فينال ليگ قهرمانان آسيا، نميتواند خبر خوشايندي براي فوتبال ايران باشد. شايد تنها اندکي چانه زني براي دفاع از فوتبال ايران و حفظ سهميه باشگاهها در آسيا از سوي رييس فدراسيون و يارانش در تهران کافي بود تا سهميه، درست در سالي که بهترين نتايج را گرفتهايم حفظ شود. اتفاقي که از آن غفلت شد تا ضربهاي ديگر بر باشگاههاي ايراني در آسيا وارد شود. اين اتفاق در روزهايي ميافتد که تمرکز فدراسيونيها و به ويژه شخص رييس، بيشتر بر روي ادامه حضور پشت ميز رياست جذاب ترين فدراسيون ورزشي کشور بود. در روزهايي که تاج و دوستانش در تلاش بودند تا با عبور از قانون منع به کارگيري بازنشستگان، بقاي خود را در فدراسيون تضمين کرده و قطعا در اين زمينه رايزنيهايي هم با مقامات خارجي که به بهانه فينال آسيا ميهمان تهران بودند صورت گرفت، از اقدام براي حفظ سهميه «۱+۳» در آسيا غفلت شد. در واقع يک سهميه باشگاههاي ايران از دست رفت، چون در زمان حضور شيخ سلمان در تهران به آن پرداخته نشد. چه بسا اگر يک چندم صحبتهايي در خصوص بقاي رييس با مقامات AFC انجام شد، صرف حفظ باشگاههاي ايراني در آسيا ميشد، الان نتيجه بهتري به دست آمده بود. شايد کم شدن يک سهميه قطعي از تيمهاي ايراني در آسيا پس از چند سال و همزمان با فيناليست شدن يک تيم ايراني در اين مسابقات را نمره منفي براي فدراسيون فوتبال ندانست، اما قطعا اين اتفاق به منزله درج نمره مثبت هم براي اين فدراسيون نيست.