مائده برهانی: باید از ترکیه الگوبرداری کنیم
ورزش 3/ کاپيتان تيم ملي واليبال بانوان معتقد است لژيونر شدن دختران واليباليست مي تواند در آينده به تيم ملي هم کمک کند. با وجود پيشرفت چشمگير واليبال مردان ايران و قرار گرفتن در ميان قدرت هاي جهان، واليبال ايران در بخش زنان هنوز نياز به کار زيادي دارد. با اين حال نشانه هاي از پيشرفت در ميان دختران واليباليست هم ديده مي شود که يکي از نمونه هاي قابل تحسين صعود ۷۶ پله اي تيم ملي واليبال زنان ايران در رنکينگ جديد FIVB است. حالا ملي پوشان دختر واليبال ايران در ميان ۴۰ تيم برتر جهان هستند و مي توانند در سال هاي آينده در صورت توجه بيشتر دست به کارهاي بزرگي بزنند. اتفاق ديگري که نشانهاي از پيشرفت واليبال بانوان ميدهد، لژيونر شدن ۳ ملي پوش ايراني است. مائده برهاني به عنوان کاپيتان تيم ملي که قبلا سابقه بازي در سوپرليگ بلغارستان را داشت، امسال در ليگ ترکيه بازي مي کند. او در هفتههاي اخير همواره يکي از ستاره هاي «کچورن اسپور» بوده و چند باري به عنوان امتيازآورترين بازيکن تيمش معرفي شده است. به بهانه پيشرفت شگفت انگيز تيم ملي واليبال بانوان در رنکينگ جهاني و بازي هاي درخشان مائده برهاني در ليگ ترکيه با او همکلام شديم. در ادامه مشروح صحبت هاي کاپيتان تيم ملي واليبال بانوان با خبرنگار "ورزش سه" را مي خوانيد. رقابت در ليگ ترکيه نزديک است در حال حاضر با کچورن اسپور در ليگ يک ترکيه ۸ بازي انجام داديم که ۵ برد و ۳ باخت داريم. ۱۴ امتياز داريم و با تيم سوم جدول فقط ۲ امتياز فاصله داريم. به همين خاطر با يک برد و يک باخت ممکن است جايگاه تيم ها جابجا شود. اين به جذابيت ليگ اضافه مي کند و ما هم براي رسيدن به رده هاي بالاتر تلاش مي کنيم. اکثر امتيازآورترين بازيکن زمين هستم خدا را شکر تا الان توانستم عملکرد خوبي براي تيمم ثبت کنم. در ۲ بازي که بردش براي تيم خيلي مهم بود و ۳ بر ۲ پيروز شديم، خيلي به تيم کمک کردم. در واقع مي توانم بگويم در همه مسابقات به جز ۳ بازي من امتيازآورترين بازيکن زمين بودم. به تدريج با توجه به اينکه تيم هاي مقابل شناخت بيشتري از من پيدا مي کنند، کارم براي کسب امتياز سخت تر مي شود. اميدوارم بتوانم اين مسير را ادامه دهم. ليگ ترکيه با ايران قابل مقايسه نيست من هم در سوپرليگ بلغارستان و هم ليگ ايران سابقه بازي قبل از اين را داشتم. مي توانم بگويم سطح سوپرليگ بلغارستان با ليگ يک ترکيه تقريبا يکسان است. امکانات و سطح مسابقات در ترکيه به هيچ وجه قابل مقايسه با ايران نيست و بهتر است اصلا چنين قياسي را انجام ندهيم. شايد بتوانم ليگ ترکيه و بلغارستان را با هم مقايسه کنم که البته از نظر امکانات ترکيه از بلغارستان هم بالاتر است؛ اما چه از نظر فني و چه امکانات ليگ ايران قابل مقايسه با اين ۲ کشور نيست. مخصوص از نظر سخت افزاري اينجا همه تيم ها زمين اختصاصي دارند و براي هدفي که دارند، هزينه اي مي کنند. لژيونر شدن ما به واليبال ايران کمک ميکند بعد از اينکه من به ترکيه آمدم، مهسا صابري و مونا آشفته که دريافت کنندههاي تيم ملي ايران هستند هم به ليگ يک ترکيه آمدند. البته آن ها با تيم من در يک گروه نيستند و در تيم «باريکه سير» بازي مي کنند که در گروه ديگري است. اين اتفاق قطعا مثبت محسوب ميشود. هر چقدر تعداد لژيونرهاي ايران افزايش پيدا کند، قطعا مي تواند به بالا رفتن سطح واليبال ما کمک شاياني داشته باشد. پوشش من مشکلي برايم ايجاد نميکند ترکيه يک کشور اسلامي است و تقريبا شرايط زندگي کردن در اينجا مثل ايران است. شايد اينجا کمي آزادي هاي بيشتري وجود دارد؛ اما من فقط به بازي کردن و پيشرفت خودم فکر مي کنم. فقط در بازي اول به حجاب من ايراد گرفتند که آن مشکل هم حل شد. بازيکنان ليگ ترکيه اکثرا مسلمان هستند؛ اما از پوشش اسلامي استفاده نميکنند. من اولين بازيکني بودم که مي خواستم با اين پوشش در ليگ ترکيه بازي کنم و به همين خاطر کمي ترديد وجود داشت. آن ناظر بازي اول هم مي خواست قوانين FIVB را اجرا کند. البته قوانين در ليگ هاي مختلف متفاوت است و در ليگ يک ترکيه مشکلي وجود ندارد. من هم به قراردادم استناد کردم و در نهايت بعد از تماس فدراسيون واليبال ترکيه من از همان بازي اول توانستم بدون مشکل به ميدان بروم. مي توانستيم بيش از ۷۶ پله هم صعود کنيم متوجه شدم که واليبال زنان ايران در رنکينگ جهاني ۷۶ پله صعود کرده و در رده ۳۹ قرار گرفته است. من فکر مي کنم عامل اصلي اين پيشرفت چشمگير حضور تيم ملي بانوان ايران در مسابقات انتخابي قهرماني جهان بود. صرفا حضور ما در اين مسابقات باعث شد رنکينگ ايران صعود ۷۶ پله اي داشته باشد. شايد اگر يک برد هم در اين مسابقات به دست مي آورديم، بيشتر از اين هم صعود مي کرديم. در آن مسابقات تيم جوان شده ايران شرکت کرد و حرف و حديث هايي هم به همراه داشت. گفتند به بازيکنان بزرگسال استراحت مي دهيم که اگر اين اتفاق رخ نمي داد شايد مي توانستيم يک برد کسب کنيم و بيشتر از اين هم صعود مي کرديم. البته عملکرد تيم ملي در مسابقات AVC کاپ هم بي تاثير نبوده چون در آن مسابقات ۴ برد و ۳ باخت داشتيم. هم از نظر کنفدراسيون واليبال آسيا هم عملکرد ايران در اين مسابقات خيلي مثبت بود. ۳۰، ۴۰ سال با سطح اول آسيا فاصله داريم براي اينکه اين روند صعودي ادامه دار باشد، بايد تغييرات زيادي در واليبال ايران ايجاد شود. ميتوانم بگويم تقريبا همه چيز بايد تغيير کند! بايد از ليگ داخلي شروع کنيم که خيلي ضعيف است. نه بازيکنان خارجي در ليگ ما حضور دارند و نه سطح فني مربيان به اندازه کافي بالاست. با تمام احترامي که براي مربيان ايراني قائل هستم، به نظرم سطح دانش آنها نمي تواند به تيم ملي کمک کند. البته تقصير خودشان هم نيست چون بايد کلاس هاي آموزشي بيشتري بروند. متاسفانه ما يک فاصله طولاني و شايد ۳۰، ۴۰ ساله با تيم هاي سطح اول آسيا داريم و نمي توان يک شبه اين اختلاف را جبران کرد. مربيان مرد بايد وارد ليگ زنان شوند بايد برنامه ريزي مناسبي صورت بگيرد و ليگ خود را در ابتدا پويا کنيم. يک اتفاق خوبي که مي تواند رخ دهد و باعث پيشرفت واليبال بانوان شود، ورود مربيان ليگ مردان به ليگ بانوان است. در واقع اگر به مربيان مرد اجازه داده شود تا هدايت تيمهاي زنان را در اختيار بگيرند، واليبال بانوان مي تواند از دانش اين مربيان استفاده کند. همين حالا خيلي از مربيان بادانش در بخش مردان بدون تيم هستند و مي توانند به واليبال بانوان کمک کنند. شايد هشتمي آسيا را هم از دست بدهيم! تيم ملي واليبال بانوان يکي از بهترين دوران خود را سپري مي کند. اين تيم از يکسري بازيکن جوان و باتجربه تشکيل شده است. فکر مي کنم اگر اين مسير ادامه داشته باشد، مي توانيم نتايج بهتري هم بگيريم. شايد به سطح ۴ تيم برتر آسيا هم نزديک شويم؛ اما با اين برنامه ريزي و اتفاقات موجود نمي توان خيلي انتظار داشت که به اين سادگي و آساني به سطح اول آسيا نزديک شويم. رقباي ما در آسيا که هم سطح ايران به حساب مي آيند، مثل استراليا، فيليپين و چين تايپه؛ تيم هايي هستند که برنامه ريزي و سرمايه گذاري خيلي خوب در ليگ داخلي شان کرده اند. همين باعث شده تيم ملي شان هم پيشرفت کند. اگر ما از اين رقبا هم عقب بمانيم، شايد ديگر هشتمي آسيا را هم از دست بدهيم. بايد از ترکيه الگوبرداري کنيم در آخر تنها حرفم به واسطه تجربه اي که دارم، اين است که اي کاش بتوانيم از همين ليگ ترکيه درس بگيريم. شايد برخي بگويند ليگ يک ترکيه سطح بالايي ندارد؛ اما اينطور نيست و اگر بتوانيم از همين جا الگوبرداري کنيم، قطعا پيشرفت خواهيم کرد. بازهم مي گويم ليگ يک ترکيه با سوپرليگ ايران فاصله زيادي دارد چون اينجا سرمايه گذاري زيادي روي واليبال زنان انجام شده و در سوپرليگ ترکيه هم بهترين واليباليست هاي دنيا بازي مي کنند.