بزرگترین دشمن پرسپولیس برای کسب نتیجه
ايلنا/ اوايل نيمفصل دوم و با افزوده شدن خريدهاي جديد به ترکيب پرسپوليس، بازي اين تيم طراوت و شادابي قبل را از دست داده بود. با وجود اين به نظر ميرسد قرمزها رفته رفته بهتر شدهاند و در چند بازي اخير هم ديديم که نمايشهاي قابل تحسيني داشتند. پرسپوليس در دو بازي ليگ برترياش برابر صنعتنفت آبادان و نساجي به وضوح سرتر از حريفانش بازي کرد و موقعيتهاي گلزني فراواني هم به دست آورد اما نهايتا در هر کدام از اين مسابقات فقط يک گل زد. اتفاقي که البته روز شنبه در رشت جبران شد و شاگردان برانکو سه بار دروازه سپيدرود را باز کردند. بازي اين تيم با پاختاکور هم دو نيمه متفاوت داشت؛ در نيمه نخست پرسپوليس ارائهگر نمايش خوبي بود و بارها تا آستانه فروپاشي دروازه تيم ازبکستاني پيش رفت. هر چند در نهايت باز هم فقط يک بار دروازه اين تيم را گشود. با وجود اين در نيمه دوم آن بازي، نمايش پرسپوليس افت کرد و دو امتياز مهم از دست داد. نمايش بهتر قرمزها را برابر السد ديديم. جايي که سرخپوشان در زمين حريف چندين و چند موقعيت عالي گلزني به دست آوردند اما بهخاطر بيدقتي خودشان موفق به گلزني نشدند. پرسپوليس در بازي برابر السد بهتر از هر چهار بازي فصل گذشتهاش بازي کرد و حقش پيروزي بود اما باز هم بدشانسي و بيدقتي گريبان اين تيم را گرفت. در مجموع پرسپوليس در اين 4 بازي بيش از 30 موقعيت گلزني به وجود آورد اما فقط سه گل به ثمر رسانده تا با يک مشکل تازه دست به گريبان شود. در سه بازي برابر پاختاکور، نساجي و السد قدرنشناسي مهاجمان پرسپوليس باعث شد اين تيم 4 امتياز کليدي را در آسيا و ليگ از دست بدهد و شايد همين گل نزدنها برايش گران تمام شود. مثلا در نيمه اول بازي با نساجي توپ از دروازهبان هم رد شد اما عليپور در مقابل دروازه خالي آن را به تير دروازه کوبيد. اين سيزدهمين ضربهاي بود که پرسپوليسيها امسال به تير ميزدند؛ بسيار بيشتر از هر تيم ديگري. اين آمار عجيب و غريب در حالي براي قرمزها ثبت شده که در ليگ هجدهم ضربات هيچ تيم ديگري به تير دروازه، حتي دو رقمي هم نشده است. شايد اگر همين توپ علي عليپور يا مثلا ضربه سر سيدجلال حسيني در بازي رفت با نفت مسجدسليمان به جاي تير به تور دروازه بوسه ميزد، الان وضع پرسپوليس خيلي بهتر از اين بود اما خب بيدقتي و شايد هم خستگي، با پرسپوليس کاري کرده که ضربههايش به تير دروازه حريفان خيلي کمتر از تعداد گلهايش نيست. به اين بيدقتيها و بدشانسيها، اشتباهات داوري را هم اضافه کنيد. اشتباهاتي که از ابتداي فصل تا امروز بيش از هر تيمي به پرسپوليس ضربه زده و بدون آنها، شايد برانکو و شاگردانش حالا با اختلافي آرامشبخش صدرنشين بودند. نخستين اشتباه تاثيرگذار را زاهديفر عليه پرسپوليس انجام داد وقتي در بازي هفته پنجم اين تيم در آبادان خطا روي عليپور را پنالتي نگرفت. اتفاقي که فغاني در دربي تکرارش کرد و البته کارشناسان داوري ميگفتند بايد سهرابيان را هم به خاطر خطا روي نعمتي اخراج ميکرد که نکرد. گل خطاي سايپا در هفته دهم يکي ديگر از اشتباهات داوري عليه پرسپوليس بود و گل دوم اين تيم به ماشينسازي هم به اشتباه از سوي مهدوي مردود اعلام شد. بازي پرسپوليس و فولاد هم که داستانش مفصل است. يک پنالتي مشکوک در نيمه اول و بعد هم صحنه مشکوک به اخراج فرزاد جعفري که به نظر ميرسيد کرمانشاهي از تصميمش پشيمان شده، اين بازي را به جنجال کشاند. خلاصه اينکه پرسپوليس اين روزها (البته اگر بازي با سپيدرود را در نظر نگيريم) هم از بيدقتي خودش ضربه ميخورد، هم از اشتباهات داوران. هر چند تاثير منفي اصرارهاي سازمان ليگ بر برگزاري فشرده ليگ برتر را هم (که باعث اعتراض همه ليگ برتريها و نه فقط برانکو و پرسپوليسيها شده) در ناکاميهاي اخير قرمزپوشان نميتوان ناديده گرفت.