از پرونده مجتبی جباریها درس بگیرید
خبر ورزشي/ همه روزه دهها خبر درباره انتقال قرضي فوتباليستها بين تيمهاي باشگاهي روي سرخط خبري رسانههاي ورزشي مخابره ميشود، اما اين پديده در ايران هنوز غريب مانده است! يکي از اصول مديريت باشگاهي در دنيا بازي با بازيکنان در ليستي است که فدراسيون هر کشور براي باشگاهها تعيين کرده تا به تعداد مشخص در آن بازيکن اضافه يا کم کنند. موضوعي که براي بسياري از باشگاهها محلي براي کسب درآمد و گذران امور روزمرهشان شده است. نورافکن چطور به استقلال فروخته شد نمونه دم دستي اش خريد اميد نورافکن از استقلال توسط باشگاه شارلوا بود که شش ماه پس از خروجش بار ديگر همان بازيکن را با قيمتي تقريباً دو برابر به باشگاه استقلال برگرداند و حالا در پايان فصل هجدهم ليگ برتر بار ديگر نورافکن به شارلوا برگشته است. سودي که تيام از يوونتوس برد با مروري ساده بر رزومه بازيکنان خارجي که به کشورمان منتقل ميشوند، درمييابيم که بيشتر آنها اين تجربه را در دوران فوتباليشان داشتهاند که بازيکن يک باشگاه معتبر بوده ولي با کمترين تعداد بازي براي باشگاه اصلي حدود ۳ تا ۵ فصل از باشگاه مبدأ به تيمهاي ديگر قرض داده شدهاند. روشي که هم بازيکن سودش را ميبرد و هم باشگاه و هم ضلع سوم که باشگاه مقصد باشد. مثل مامه تيام که همه او را بازيکن اينترميلان و يوونتوس ميدانستند! بازيکن از دست نميرود در انتقال قرضي بازيکن، باشگاه مبدأ که به هر دليل فني يا انضباطي نميخواهد بازيکن را در ليست خود داشته باشد، به جاي دريافت حق رضايتنامه و صدور مجوز آزادي بازيکن او را قرض ميدهد تا از اين طريق هم درآمدزايي اش را داشته باشد، هم بازيکن بيکار نمانده عليه باشگاه مصاحبه نکند. يا در صورت درخشش بازيکن در تيم جديد، بتواند همان بازيکن را به تيم اصلي برگرداند. شايد با تغيير کادر فني در تيم مبدأ، مربي جديد اعتقادي ويژه به همان فوتباليست داشته و باشگاه به جاي اينکه بخواهد بازيکن را با قيمتي گزاف از تيمي ديگر خريداري کند بازيکنِ خودش را پس از ۶ ماه يا يک سال به تيم برگردانده و از او در ترکيب تيمش استفاده ميکند. ضرري که استقلال با جباري کرد انتقال قرضي روشي بسيار ساده و پيش پا افتاده محسوب ميشود که البته در سطح مديريتي در فوتبال ما کمتر شناخته شده و بعضاً ناشناخته است. هر ساله در پايان فصل شاهديم فلان باشگاه به بازيکن مازادش که قرارداد هم دارد نه رضايتنامه ميدهد جدا شود و نه اجازه ميدهد در تمرينات شرکت کند! چه بسيار بازيکناني با اين مختصات که به دليل لجبازي باشگاهشان نيمفصل را از دست دادهاند و يا به کميته تعيين وضعيت شکايت کرده و از اين بابت خسارت گرفتهاند. مانند مجتبي جباري در ابتداي فصل هفدهم ليگ برتر که قرارداد داشت ولي نه رضايتنامهاي برايش صادر ميشد که برود و نه اجازه تمرين مييافت! در حالي که اگر استقلال در همان برهه مجتبي جباري را به تيمي ديگر قرض ميداد نه تنها مجبور نميشد در بهار ۱۳۹۷ مبلغ ۶۴۰ ميليون تومان پول و جريمه بابت رأي کميته تعيين وضعيت بدهد بلکه ميتوانست از اين طريق درآمدزايي هم بکند. جباري هم که تحت قرارداد استقلال بود هرگز نميتوانست برخلاف خواست باشگاه اقدام کند و مجبور بود ادامه فوتبالش تا پايان قراردادش را در تيمي سپري کند که باشگاه استقلال برايش در نظر ميگرفت. بازيکنان مازاد استقلال را قرض بدهيد همين حالا روحالله باقري، آرمين سهرابيان و رضا کريمي سه بازيکن تيم استقلال نمونه بارز اين موضوع هستند که هر يک دو فصل ديگر با استقلال قرارداد دارند و ميتوانند به راحتي به ديگر تيمهاي ليگ برتري قرض داده شوند تا هم بازي کنند و هم باشگاه با رقمي معقول براي خود کسب درآمد کند. هر زمان هم که يک مدافع، هافبک يا مهاجم به هر دليلي اعم از آسيبديدگي يا مسائل انضباطي از استقلال کنار رفت، ظرف شش ماه بازيکن مورد نيازش را بدون هزينه بيشتر به تيم اصلي برگرداند.