حالا فهمیدید قلعهنویی چقدر شبیه مورینیو است؟!
بانک ورزش/ چند ماه پيش وقتي مجيد جلالي مدعي شد امير قلعهنويي بهتر از ژوزه مورينيو است، کمتر کسي حرف او را جدي گرفت. حالا اما با گذشت مدتي از آن ماجرا، لااقل يک وجه تشابه جالب بين قلعهنويي و مورينيو پيدا شده است؛ اينکه هر دوي آنها خواسته يا ناخواسته، مستقيم يا غيرمستقيم باعث فرار دو تن از بهترين داوران جهان شدهاند. فوکوس در جمله قبلي دقيقا روي کلمه «جهان» است. وقتي عليرضا فغاني که قطعا جزو يکي از سه داور برتر حال حاضر دنياست اعلام کرد تصميم قطعياش را براي مهاجرت به استراليا گرفته و ديگر به هيچوجه در ليگ ايران سوت نخواهد زد، عمده نگاهها به سمت امير قلعهنويي چرخيد. در جريان بازي رفت سپاهان و پرسپوليس که فصل گذشته در ورزشگاه نقش جهان اصفهان برگزار شد در حالي که سپاهان با يک گل از ميهمانش پيش بود، عليرضا فغاني يک خطاي پنالتي به سود پرسپوليس اعلام کرد که گل شد و نتيجه بازي را تغيير داد، اما تصاوير آهسته نشان ميداد پيش از وقوع اين خطا، گادوين منشا بازيکن سپاهان را هل داده که اين صحنه از چشم فغاني پنهان مانده است. در نتيجه امير قلعهنويي به شدت به فغاني يورش برد و با دادن لقب «قلدر» به اين داور، به نوعي حتي اشتباه او را «عمدي» توصيف کرد. چند روز بعد کارشناسي داوري برنامه نود نشان داد فغاني وقتي بازي بدون گل مساوي بوده از اعلام يک خطاي پنالتي روي اميد عاليشاه و پرسپوليس خودداري کرده. انتظار ميرفت قلعهنويي با ديدن اين کارشناسي، اشتباه زيانبار را به اشتباه سودآور ببخشد و به اعتراضاتش خاتمه بدهد، اما افسوس که امير استاد پذيرفتن «گزينشي» واقعيتهاست. براي او همه چيز داوري پرسپوليس و سپاهان، در همان صحنه خطاي ديده نشده منشا خلاصه ميشد و وقايع قبل و بعد از آن هيچ اهميتي نداشت. در نتيجه فشارها روي فغاني بيشتر و بيشتر شد؛ نه تنها از سوي هواداران سپاهان، که ساير رقباي پرسپوليس هم به صفي پيوستند که نفر اولش امير قلعهنويي بود. جالب اينجاست که فغاني هفته چهارم ليگ پانزدهم و در جريان بازي پرسپوليس با ذوبآهن، برخورد توپ به سينه محسن بنگر را پنالتي تشخيص داد تا پرسپوليس در آخرين دقايق بازنده شود و براي اولين بار در تاريخ برگزاري مسابقات سراسري باشگاهي به قعر جدول ردهبندي سقوط کند. قرمزها بدون آن پنالتي و با يک امتياز بيشتر، در پايان فصل ميتوانستند به جاي نايبقهرماني به عنوان قهرماني دست پيدا کنند، اما هيچکدام از اين واقعيات باعث فروکش کردن فشارها عليه بهترين داور ايران و شايد جهان نشد. فغاني در اين مدت بارها از فضاي حاکم بر فوتبال ايران گله کرده و قطعا مهاجرت او بيارتباط با همين فشارها نبوده است. تصميمي که فغاني در اين مورد گرفت، ميتواند يادآور بازنشستگي ناگهاني آندرس فريسک در سال 2005 باشد. داور سوئدي در آن سال بازي بارسلونا و چلسي را سوت زد که تيم اسپانيايي دو بر يک برنده شد. فريسک در نيمه دوم اين مسابقه ديديه دروگبا را از زمين اخراج کرد و مورينيو، سرمربي وقت چلسي مدعي شد اين تصميم، بين دو نيمه و پس از ملاقات فرانک رايکارد و فريسک در اتاق داوران گرفته شد! در کوتاهترين زمان ممکن چنان فشاري روي فريسک آمد که او از دنياي فوتبال خداحافظي کرد و گفت «خانوادهام در اولويت است»؛ جملهاي که اخيرا مشابهش را از زبان فغاني هم شنيديم. جالب است که اين اتفاق براي هر دو داور در 41 سالگي رخ داده؛ يعني زماني که هنوز چهار سال تا کف سن بازنشستگي زمان داشتند. همه اينها براي آنهايي که وقتي مجيد جلالي از مقايسه قلعهنويي و مورينيو حرف ميزد، بر او خرده ميگرفتند!