راز این فریادها چیست؟

آی اسپورت/ خوندن سرود ملی ایتالیا با فریاد و چهره‌هایی مصمم، به یکی از سنت‌های بازیکنای تیم ملی این کشور تبدیل شده اما این سوال پیش میاد که تو این سرود چی گفته می‌شه که بازیکنا اصرار دارن با تمام وجود فریاد بزنن:
این سرود اینجوری شروع میشه: «برادران ایتالیا، ایتالیا بیدار شد و او (ضمیر مونث) سرش را با کلاهخود شیپیو پوشانده است.» در بند ایتالیا به زنی تشبیه شده که قیام کرده و کلاهخود شیپیو آفریکانوس، یکی از معروف‌ترین جنگاوران رومی که توانست هانیبال را شکست بدهد، را به سر دارد.
«پیروزی کجاست؟ اجازه بدهید او موهایش را کوتاه کند، به خاطر خدایی که او را برده رم آفرید» در این بند به کوتاه کردن برده‌های زن در رم باستان اشاره داره؛ کاری که برای تمایز برده‌ها از زن‌های آزاد انجام می شد و پیروزی هم به یک برده زن تشبیه شده که خود را تقدیم رم می‌کند.
«از آلپ تا سیسیل، همه جا لنیانو است» آلپ به عنوان نماد شمالی‌ترین بخش ایتالیا و سیسیل هم جنوبی‌ترین بخش کشور. لنیانو هم به جنگی به این نام که در سال 1176 توسط فدریک بارباروسا انجام شد، اشاره داره. اما نکته جالب اینکه این جنگ اهمیت زیادی در تاریخ ایتالیا نداره.
«همه از فروچیو، صاحب قلب شدند، صاحب دست شدند» منظور این بند اینه که همه ایتالیایی‌ها قلب و دست‌شون رو از فروچیو به ارث بردند. فرانسسکو فروچیو هم جنجگویی قرن شانزدهمی بوده اما نکته اینه که به عنوان مزدور کار می‌کرده و خیلی وفاداری ویژه‌ای به ایتالیایی‌ها نداشته.
«فرزندان ایتالیا، بالیلا نام دارند» بالیلا لقب کودکی بوده که در اوایل قرن هجده علیه نیروهای اتریشی که جنوا را اشغال کرده بودند، قیام کرد. نکته قابل توجه در مورد بالیلا اینه که اولین بار فاشیست‌های ایتالیایی در قرن 19، نام اون رو روی جنبش جوانان‌شون گذاشتن.
«اکنون عقاب اتریش، پرهایش را از دست داده است. خون ایتالیا، خون لهستان را نوشیده و حتی خون کوساک اما این‌ها قلب او را آتش می‌زند.» سرود ملی ایتالیا در سال 1847 توسط گوفردو ماملی سروده شده و همونطور که تو این بند مشخصه، ایتالیایی‌ها در آن زمان نگران گسترش امپراطوری اتریش بودن.
این سرود در نهایت با تشبیه دوباره ایتالیا به زنی که به وجودآورنده شجاعت و عشق برای ایتالیایی‌هاست به پایان می‌رسه.