خداحافظ بارسلونا

ورزش 3/ سوت هاي اعتراضي ممتد عليه بارسا در نوکمپ حکايت از نزديک تر شدن يک بحران مي دهد. اگر ستين دير بجنبد، سرانجام تلخي در انتظار تيمش خواهد بود. بارساي کيکه ستين يک "match ball" را با موفقيت پشت سر گذاشت. ديداري حساس که ناکامي در آن شايد به قيمت از دست رفتن لاليگا تمام مي شد. بارسا 2-1 بر ختافه پيروز شد ولي نتوانست ترديدها را از خود دور کند. بدون شک در اين بازي ستيني عملگرا را شاهد بوديم. ستيني که به واقعيت هاي تيمش پي برد و از ايدئولوژي خود فاصله گرفت. تعويض آنسو فاتي با ويدال در دقايق پاياني بازي براي حفظ برتري خفيف 2-1 صورت گرفت. بارسا به سيستم 2-4-4 تغيير تاکتيک داد و ثابت شد که ستين هم به اين نکته پي برده است که واقعيت تيمش چيزي متفاوت است با آنچه که او در ذهن داشت. تعويض فاتي با ويدال يک تعويض کلاسيک به سبک ارنستو والورده بود. در ديداري که بارسا باز هم نقاط ضعف قديمي خود را به رخ کشيد. بي قرار و بي ثبات در فاز دفاعي؛ علي رغم بازي خوب اومتيتي، پيکه و سرجي روبرتو، به خواب رفتن پس از زدن گل دوم که نشان از افت فاحش نقاط قوت تيم داشت و در نهايت قناعت کردن به برتري خفيف؛ اتفاقي که در چند بازي ديگر لاليگا نيز رخ داده بود. درست است که بارسا توانسته با ستين بار ديگر به تيمي مسلط تر بر توپ و ميدان تبديل شود و مالکيت توپ به تيم برگشته است و اينکه مسي و گريزمان توانستند در زمين به خوبي يکديگر را پيدا کرده و عامل به ثمر رسيدن گل اول شدند ولي در نهايت تيم توسط هواداران حاضر در نوکمپ هو شد. سوت هاي اعتراضي آنها عليه پاس هاي پي در پي و بي هدف بازيکنان بود. بر عليه پاس هاي رو به عقب زياد و نيز کندي بيش از حد تيم در هنگام در اختيار داشتن توپ. تيمي که در بسياري از دقايق نيمه دوم قادر به خلاصي از پرس شديد بازيکنان ختافه نبود. اين اولين اعتراض علني نوکمپ به بازيکنان بود. بارسا در لاليگا و پس از باخت به والنسيا بازي ها را يک به يک برده اما هنوز نتوانسته هواداران را به خود متقاعد کند. آنها اولين اخطار را دادند و اگر ستين دير بجنبد، موفق به متحول کردن تيمش نخواهد شد و سوت ها ادامه دار خواهند بود. واضح است که بارسا در حال حاضر نيمه جان است و در حال وقف دادن خود با انديشه هاي يک مربي جديد. اينکه به وضوح از نبود يک شماره 9 مثل سوارز رنج مي برد ولي دو بازي حساس و تعيين کننده فصل در پيش هستند. بازي با ناپولي در يک هشتم نهايي ليگ قهرمانان و سپس ال کلاسيکو. دو ديداري که شکست در آنها به منزله خداحافظي با دو جام باقيمانده فصل خواهد بود. دو ديداري که بهترين معيار براي قضاوت کيکه ستين هستند. در آستانه اين دو بازي، بارسا به تيمي بدون اشتياق تبديل شده؛ تيمي که صبر هوادارانش را نيز لبريز کرده است. کسي اين بارسا را دوست ندارد؛ آن هم در چه مقطع حساسي.

ما را در کانال تلگرامي «کانال ورزش» دنبال کنيد