شجاع پولدار میشود، عاقبت به خیر نه!
شرق/ شجاع خليلزاده، مدافع مياني پرسپوليس، بعد از چند روز کشوقوس، اواخر هفته گذشته بالاخره قراردادش با باشگاه الريان قطر را قطعي کرد تا تازهترين بازيکن جداشده از پرسپوليس باشد. شجاع که در مدتزمان حضورش در پرسپوليس رفتهرفته پيشرفت کرده بود، اين اواخر تبديل به يکي از بهترين مدافعان ايران شده بود ولي جدايي و از آن مهمتر، شيوه جدايياش از باشگاه پرسپوليس هواداران اين باشگاه را ناراحت کرده به طوري که حالا آنها با آنفالوکردنش در صفحات مجازي، به گونهاي متفاوت دلخوريشان را از اين مدافع جنگنده نشان ميدهند.
با وجود آنکه عنوان ميشود شجاع خليلزاده به دليل دلخوري از مديريت باشگاه قيد ماندن در پرسپوليس را زده ولي مشخصا او به خاطر پول بيشتر تصميم گرفت اين باشگاه را ترک کند و به الريان، يکي از تيمهاي متمول قطري برود. حال آنکه بازيکني که شانس حضور در فينال ليگ قهرمانان آسيا را فداي پول بيشتري کند در دنياي حرفهاي چطور به نظر بيايد، موضوع متفاوتي است که باعث بروز اختلاف نظر شده است.
واقعيت درباره شجاع خليلزاده چندان پيچيده نيست؛ او بازيکن چندان بزرگي «نبود»، پيش از پيوستن به پرسپوليس بيش از آنکه تواناييهاي فنياش در محافل ورزشي نقل شود، رفتارهاي پرخاشگرانهاش در زمين فوتبال بيشتر به چشم ميآمد. او که تعصب را با درگيري با بازيکنان رقيب و داور مسابقه اشتباه گرفته بود و کارتهاي بيمورد ميگرفت، تلاش ميکرد نشان دهد به تيمش تعصب دارد؛ به زعم خودش اين تعصب را با زدن بوسههاي مکرر بر لوگوي باشگاه بارها نشان داده بود ولي رفتهرفته سبک بازي پرخاشگرانهاش کار را به جايي کشاند که فرصت حضور در تيم ملي را هم از دست داد.
او که در معدود موفقيتهاي فوتبالياش، پيش از پيوستن به پرسپوليس، در سپاهان درخشيده بود، در عصر حضور کيروش در تيم ملي، براي چند بازي به تيم ملي دعوت شد ولي خيلي زود خط خورد تا مشخص شود هنوز شاخصههاي لازم براي حضور در ترکيب اصلي تيم ملي را ندارد. شجاع با وجود بازيهاي مکرر در ليگ برتر ايران چندان بازيکن شاخصي نشد تا اينکه بالاخره بخت با او يار شد و براي حضور در پرسپوليس فرصتي طلايي به دست آورد.
اين مدافع اما از زمان ورودش به پرسپوليس و کارکردن با مربيان صاحب سبک، رفتهرفته تواناييهاي فنياش را هم بالا برد؛ اگرچه همزمان مربيان پرسپوليس هم از دستش شاکي بودند که هنوز نميتواند مثل يک بازيکن بزرگ در زمين، عصبانيتش را کنترل کند و به تيم لطمه ميزند. با اين حال شجاع، اين نقص بازياش را هم کمتر کرد و با توجه به بالارفتن سن سيدجلال حسيني، تبديل به فرمانده خط دفاعي پرسپوليس شد. از آن زمان به بعد، فوتبال شجاع رشد چشمگيري داشت و جنگندگياش در دفاع با گلزنيهاي بعضا مهمش در خط حمله هم يکي شد تا او با پيراهن پرسپوليس، يکي از بهترين دورههاي فوتبالياش را جشن بگيرد و سرانجام شانس پوشيدن دوباره پيراهن تيم ملي را به دست آورد.
شجاع اما با فراموشکردن اين مورد که با پرسپوليس تبديل به شجاع واقعي شده، تصميم گرفت به خاطر يک مشت دلار، پرسپوليس را ترک کند. او که اعتقاد داشت از باشگاه دستمزد زيادي نميگيرد، درخواست باورنکردنياي به مديريت باشگاه (نقلقول از سرپرست مستعفي مديرعاملي باشگاه) داد و سرانجام هم به دليل برآوردهنشدن خواستهاش راهي قطر شد. اين اتفاق در حالي رخ داده که پرسپوليس بايد ماه آينده در فينال ليگ قهرمانان آسيا به ميدان برود. خليلزاده اما بدون درنظرگرفتن اين شانس حرفهاي، تصميم گرفت به دنبال درآمد بيشتر باشد؛ موضوعي که البته با توجه به سن و سالي که دارد حق طبيعياش محسوب ميشود.
حالا خليلزاده با ترک پرسپوليس و پيوستن به ليگ قطر، قطعا جيبش را پر ميکند ولي بعيد است ديگر در دنياي فوتبال چندان عاقبتبهخير شود! اگرچه در فوتبال «هرگز نبايد گفت هرگز» ولي با نگاهي به سرنوشت بازيکناني که به دلايل عجيب و غريب از پرسپوليس جدا شدهاند مشخص است که در آيندهاي نهچندان دور کسي از شجاع خليلزاده در فوتبال ايران ياد نخواهد کرد.
او اگرچه تصور ميکند با رفتن از پرسپوليس خط دفاعي اين باشگاه به هم ميريزد ولي بهتر است به جداشدگان اخير باشگاه نگاهي مجدد بيندازد؛ علي عليپور در شرايطي که پرسپوليس مهاجم قابلي نداشت، پايش را در يک کفش کرد که ميخواهد به پرتغال برود؛ تفاوت تصميم عليپور با شجاع اين بود که به دنبال پيشرفت در فوتبال رفت و پول را در ردههاي بعدي قرار داد ولي آيا پرسپوليس بعد از رفتن عليپور در خط حمله ضعيفتر شد؟ با جذب بازيکني مثل عيسي آلکثير و اختشدن سريعالسير اين بازيکن در پرسپوليس، کمتر هواداري از اين باشگاه پيدا ميشود که حالا جاي خالي عليپور را حس کند.
رفتن مهدي ترابي به همين فوتبال قطر و يکي، دو بازيکن ديگر و جايگزينيشان توسط بازيکنان تازه خريداريشده هم حکايتي مشابه دارد. شجاع که ديگر از عليرضا بيرانوند بزرگتر نيست! چه کسي فکر ميکرد حامد لک با سيوهاي بينظيرش درون دروازه پرسپوليس نهتنها جاي خالي علي بيرو را پر کند بلکه اين تيم را به فينال ليگ قهرمانان آسيا هم برساند؟ نکتهاي که شجاع در اين بين بايد براي نزديکي به پايان فوتبال حرفهاياش در ايران به آن بينديشد، اين است که فوتباليست ايراني آن هم با 31 سال سن در فوتبال قطر خوشبخت نشده مگر آنکه حساب بانکياش پر شده باشد.
اگر او تصور کرده ميتواند کاري کند که پيشتر علي کريمي و مهدي طارمي رقمش زدهاند و از قطر به فوتبال اروپا رسيدهاند، بايد به ياد بياورد که شرايط سنياش با دو بازيکن مذکور متفاوت است. او حالا فقط ميتواند صادقانه با هواداران پرسپوليس حرف بزند و بگويد تعصبش را با پول عوض کرده تا به فکر زن و بچهاش باشد؛ کاري که وحيد اميري انجام داد و با استقبال هواداران روبهرو شد؛ هرچند که وحيد خيلي زود به اين نتيجه رسيد هر تيمي جايگاه پرسپوليس را برايش به ارمغان نميآورد.