تیمهایی فراتر از یک دولت
خبر ورزشي/ وزير ورزش از خصوصي شدن استقلال و پرسپوليس تا پايان پائيز خبر داد که بايد ديد چه زماني اين وعده عملي خواهد شد.
وزير ورزش از خصوصي شدن استقلال و پرسپوليس تا پايان پائيز خبر داد!
وعده اي که با همه سر خرمن بودنش اما اميد را در دل هواداران خوش باور اين تيم ها براي ورود به دنياي حرفه اي زنده کرده است. هواداراني زخم خورده که صداي اعتراضشان به نحوه اداره اين دو قطب بزرگ پايتخت توسط مديران بيگانه با فوتبال به رغم تعطيلي ليگ و عدم فرصت حضور در استاديوم ها ، در فضاي مجازي و برخي ميعادگاه هاي از پيش تعيين شده همچون مقابل مجلس شوراي اسلامي، ساختمان وزارت ورزش در خيابان سئول و ساختمان دو باشگاه گوش فلک را کر کرده است.
طرفداران اين دو تيم از عملکرد سعادتمند مدير قبلي استقلال و رسول پناه سرپرست مستعفي پرسپوليس سخت آزرده خاطر ، مايوس و نگران هستند. اين افراد در شرايطي سکان دار دو باشگاه صاحب نام شدند که گزينه هاي واجد شرايط تري براي احراز اين پست وجود داشت اما تصميم وزير ورزش براي انتصاب اين نفرات تغيير نيافته و در نهايت اتفاقاتي افتاد که منجر به کناره گيري هر دو شد.
به جرات مي توان بزرگي استقلال و پرسپوليس را در رقم خوردن شرايط فعلي دخيل دانست. اينکه مديران ورزش و دولت هيچگاه نتوانسته اند نيت واگذاري اين دو مجموعه به بخش خصوصي را جامه عمل بپوشانند جداي آنکه از اختياراتشان خارج بوده است ، به نوعي مبين جايگاه ويژه ايست که دارند. هواداران سرخآبي بيش از هشتاد درصدجمعيت ايران را شامل مي شوند . به اين تعداد جمعيت چشمگير ايرانيان خارج از کشور را اضافه کنيد. مشابه اين را کجاي دنيا مي توان يافت؟ اين يعني فراتر رفتن از قدرت يک وزير و حتي هيات دولت! دولتي که غرق در مشکلات ريز و درست فرهنگي ، سياسي و اقتصادي ست و در اکثر جبهه ها متحمل شکست هاي سختي شده است!
اداره چنين باشگاه هايي که در صورت مديريت درست مي توانند به خود گرداني و حتي درآمد زايي برسند را به چه افرادي ميتوان سپرد؟ ٫اين سوال را اگر پاسخي بود قطعا تاکنون دهها بار موضوع واگذاري به سرانجام رسيده بود اما فقدان گزينه هاي مناسب که مورد وثوق حاکميت هم باشند و عدم اعتماد به مدعيان موجود سبب شده اين اتفاق در حد شعار و وعده باقي بماند!
خصوصي شدن استقلال و پرسپوليس در شرايط فعلي و با رويکردي که مسوولين کشوري دارند چيزي در حد غير ممکن است چراکه نگاه مالکانه و نظارتي نهاد هاي دولتي هرگز به تيم هاي پر طرفدار تغيير نکرده و به عبارت ديگر قصد ندارند عنان کار از دستشان خارج شود. از اين رو احتمال اينکه در پايان آخرين پاييز قرن هم هيچ اتفاق مثبتي در خصوصي شدن دو تيم رخ ندهد بيشتر از وعده وعيد هاي سلطاني فر است. لذا اين يکي دو ماه باقيمانده تا زمستان را هم به چند دهه انتظار سنجاق کرده و کوش ميخوابانيم بلکه اراده رها سازي واقعي استقلال و پرسپوليس پر روح حاکميت طنين انداز شود.