فرجی: کسی احوالم را نمیپرسد!
آخرين خبر/ معمولا ورزشکاران شهرستاني با وجود استعداد و ظرفيتهاي زيادي که دارند کمتر مورد توجه قرار ميگيرند و هميشه جزو اولويتهاي دوم و سوم براي جايزه و يا کمکهاي مالي و معنوي هستند. متاسفانه در بين هيئتهاي ورزشي استان هيچ ساز و کاري براي بها دادن به ورزشکاران مستعد شهرستاني نيست و مديران فقط موقع مدالآوري کنار اين ورزشکاران عکس يادگاري ميگيرند. در طي يک دهه اخير شاهد بروز و ظهور ورزشکاران زيادي از شهرستانهاي خراسانرضوي در رشتههاي انفرادي بودهايم که در سطح کشور به جايگاههاي بالايي دست يافتهاند اما وقتي پاي درددلهاي آنها مينشينيم درمييابيم که مسئولان فقط در زمان مدالآوري کنار آنها هستند و وعدههايي ميدهند که اصلا محقق نميشود که درنهايت منجر به بيانگيزگي ورزشکاران حرفهاي ميشود. يکي از ورزشکاراني که در چند ماه اخير در بستر بيماري بوده، محمد فرجي از دوندههاي ماراتن شهرستان فريمان است که در سطح کشور هميشه جزو نفرات برتر بوده اما ناگفتههاي زيادي از بيمهري مديران ورزشي دارد. در ادامه گفتوگويي با اين ورزشکار ماراتن داشتيم که تقديم ميشود.
پهلوان زنده را خوش است
اين ورزشکار فريماني مدت 18 سال است که در رشته دووميداني به خصوص در بخش ماراتن فعاليت دارد. مقام سومي دانشآموزان جهان، چهارمي نوجوانان جهان و چهارمي جوانان آسيا را در کارنامه خود دارد که اين روزها با مشکل تپش قلب هم مواجه شده و نياز ضروري به حمايتهاي مالي دارد تا بتواند با درمان بيماري خود به ورزش حرفهاي ادامه دهد. وي در اين باره ميگويد: «متاسفانه مدتي است که تپش قلب دارم و عمل جراحي هم داشتهام که هنوز بهبود نيافتهام و الان هم مجبورم با دارو اين بيماري را کنترل کنم. البته اين روزها دوباره تمرينات را شروع کردم و خودم را براي مسابقات قهرماني کشور آماده ميکنم.» وي اضافه ميکند: «متاسفانه در اين ايامي که در بستر بيماري بودم، مسئولان استاني که اصلا حالم را جويا نشدند و فقط مسئولان شهرستان فريمان به عيادتم آمدند. اما به عنوان يک مدالآور انتظار داشتم مديران هيئت دووميداني استان حالم را جويا شوند که متاسفانه هيچ کسي حتي تلفن هم به من نزد. به قول معروف پهلوان زنده را خوش است. تا وقتي که مدالآوري ميکنيم مورد توجه هستيم ولي همين که از مسابقات دور ميشويم، کسي به ما توجهي ندارد.»
تعطيلي دووميداني
اين قهرمان ماراتن در ادامه سخنان خود به انتقاد از هيئت دووميداني ميپردازد و با اشاره به اينکه به اين رشته هيچ توجهي نميشود، ميافزايد: «متاسفانه مديران هيئت دووميداني استان هيچ حمايتي از ورزشکاران نميکنند. از سالن باغبانباشي درآمد دارند اما موقع اعزام به مسابقات کشوري ورزشکار بايد خودش هزينه کند. نميدانم درآمدها را کجا هزينه ميکنند. حتما جايي هزينه ميکنند که نفعي برايشان دارد. 18 سال است به صورت حرفهاي ورزش ميکنم اما متاسفانه هيچ حمايتي از مديران استاني نشدهام. تمام هزينهها را خودم پرداخت ميکنم و برايشان اصلا مهم نيست. در حال حاضر هم دووميداني بخش مردان هيچ جايگاهي در کشور ندارد و اگر کسي تمرين ميکند از ورزشکاران قديمي هستند که اگر اين افراد هم خداحافظي کنند، ديگر دوندهاي نداريم.» وي با بيان اينکه در طول سال هيچ مسابقهاي در سطح استان برگزار نميشود، اظهار ميدارد: «امسال که شرايط کرونا را داشتيم و بيشتر فعاليتها تعطيل بود. اما در سالهاي گذشته هم هيچ مسابقه استاني در رشتههاي مختلف دووميداني برگزار نميشود. قبلا شاهد مسابقات ليگ بوديم اما مدتي است که تعطيل شده و ورزشکار مطرحي هم به سطح کشور معرفي نکردهايم.»
دعواي رئيس فدراسيون
فرجي که مقام سومي ماراتن جهاني اسپانيا را دارد، درباره برنامههاي خود و مسابقات پيش رو ميگويد: «امسال که قرار بود به مسابقات جهاني کارگران اعزام شويم که به خاطر کرونا لغو شد و هيچ مسابقهاي هم تاکنون برگزار نشده است. هر چند شخصي تمرين داشتهام اما وقتي ورزشکار از مسابقه دور باشد، خيلي ضرر ميکند. بايد مدام در شرايط مسابقه باشيم. قرار است هفته آينده مسابقات دوي کوهستان در کرج برگزار شود که حتما شرکت ميکنم.» وي خاطرنشان ميکند: «چند سالي هم هست که تيم ملي ماراتن به مسابقات اعزام نشده و شخصي در رقابتها حضور پيدا ميکنيم. حتي يک سالي رئيس فدراسيون دووميداني با يک ورزشکاري دچار دعواي لفظي شده بود که همين باعث شد ورزشکاران را به مسابقات آسيايي اعزام نکند که به ضرر ما تمام شد.» وي با اشاره به مسابقات ماراتن کشوري ميگويد: «2 دوره مسابقات ماراتن در شيراز و تهران برگزار شد که در هر دوره مقام دوم را کسب کردم. الان هم شنيدم قرار است سومين دوره آن هم در مشهد برگزار شود که فرصت خيلي خوبي براي خراسانيهاست تا استعداد خود را به رخ حريفان بکشند.» وي ادامه ميدهد: «مسابقات ماراتن در هر کشوري شرايط خودش را دارد اما از نظر قانوني 42 کيلومتر است که در جهان استقبال خيلي خوبي از اين رشته ورزشي ميشود. شرايط سني ندارد و هر کسي ميتواند در ماراتن شرکت کند. ماراتن تنها رشتهاي است که در المپيک جداي از مدال، جايزه هم دارد ولي در مابقي رشتهها به ورزشکاران جايزهاي داده نميشود.» وي تصريح ميکند: «الان 31 سال دارم و تا چند سال ديگر هم ميتوانم در اين رشته ورزشي به صورت حرفهاي ادامه دهم اما اميدوارم مسئولان بيشتر از ورزشکاران حرفهاي که به سختي تمرين ميکنند، حمايت کنند.»