ديجياتو/ تا همين اواخر هدست هاي واقعيت مجازي براي داستان سرايان و متخصصان فناوري چيزي شبيه يک تخيل بودند. حتي در سال 1935 ميلادي، «استنلي جي وينباوم»، نويسنده داستان هاي تخيلي در يکي از آثار کوتاه خود با نام عينک پيگماليون، فضايي را ترسيم کرد که تا حدودي شبيه تجربه عينک هاي مجازي امروز بود.
او در بخش هايي از اين کتاب اين گونه مي نويسد:
” گوش کن، مثلا در حال تماشاي فيلمي هستي که هم صدا دارد و هم تصوير، حالا تصور کن در حالي که تمام حواست به داستان فيلم است، در همان حال بتواني مزه، بو و حتي تماس فيزيکي را نيز احساس کني. فرض کن کاري کرده ام که حس کني در داخل داستاني و با سايه ها حرف مي زني و سايه ها هم جواب تو را مي دهند. و حتي احساساتي که بازيگران آن فيلم منتقل مي کنند را تجربه کني. فرض کن آن قدر اين تجربه ها واقعي هستند که فکر مي کني تو بخشي از داستان هستي، مثلا داري با سايه ها حرف مي زني و سايه ها هم به تو جواب مي دهند و به جاي اينکه ماجرا روي پرده سينما رخ دهد، تو به بخشي از اين داستان تبديل مي شوي و دقيقا در بطن ماجرا قرار داري. آيا اين يک روياي واقعي نيست؟"
گرچه براي انتقال بو و مزه، مهندسان فناوري هنوز راه زيادي در پيش دارند، اما «عينک هاي جادويي» که سالها پيش در داستان هاي تخيلي «آلبرت لودويگ» به آنها اشاره گرديد، به طور عجيبي زمينه ساز ظهور وسايل و عينک هاي امروزي شدند که اکنون در بازي هاي 360 درجه، ويديوها و دنياي مجازي استفاده مي شوند.
درست از زماني که عينک هاي جادويي لودويگ راه خود را به داستان ها باز کردند، يعني از توليد نخستين سيستم واقعيت مجازي در اواخر دهه 1960 ميلادي که روي سر قرار مي گرفت تا نخستين رده توليد تجاري عينک هاي واقعيت مجازي در اواخر دهه 1980 ميلادي، دهها سال از آزمايشات حول واقعيت مجازي مي گذرد. همچنين نبايد از تصويري که هاليوود در سال 1992 ميلادي در فيلم مرد چمن زن (Lawnmower Man) از جريان اصلي دنياي مجازي ارائه کرد، به سادگي گذشت چرا که اين تصوير به درک کاربران از فضاي واقعيت مجازي کمک بسياري کرد.
عصر کنوني واقعيت مجازي از سال 2010 ميلادي شروع شد؛ يعني زماني که يک نوجوان آمريکايي به نام پالمر لاکي، اولين نمونه از هدست هاي واقعيت مجازي را توليد کرد و اين ابداع وي به تاسيس کمپاني آکيلس ريفت از سوي وي انجاميد.
دو سال بعد، او با هزينه 250 هزار دلاري، کمپين تبليغاتي اش در کيک استارتر را راه اندازي کرد تا محصول خود را به توليد تجاري برساند و ظرف مدت کوتاهي به سود 2.4 ميليون دلاري دست يافت؛ بدين ترتيب اشتياق و کشش صنعت به سمت توليد هدست هاي واقعيت مجازي متولد شد. دو سال بعد از اين اتفاق، مارک زاکربرگ، مديرعامل فيسبوک، به حدي شيفته کمپاني ريفت شد که براي خريد آن 2 ميليارد دلار هزينه کرد.
پس از آن زمان، رقباي زيادي براي توليد هدست هاي واقعيت مجازي پا به اين عرصه گذاشتند و از HTC Vive و پلي استيشن VR سوني گرفته تا انواع مبتني بر موبايل نظير هدست واقعيت مجازي سامسونگ (Samsung VR) و هدست واقعيت مجازي گوگل موسوم به کاردبورد، به بازيگران اصلي اش بدل شدند.
در همين حال، صدها توسعه دهنده ديگر در حال ساخت بازي ها و اپليکيشن هاي سازگار با هدست هاي واقعيت مجازي بودند ضمن اينکه فيلم سازان دست به بررسي ظرفيت هاي موجود براي ساخت مستندها و انيميشن هاي سازگار با هدست ها زدند؛ همزمان در اين مدت فيسبوک و يوتيوب هم بيکار ننشسته و سوار قطار درحال حرکت ويديوهاي 360 درجه شدند.
اما اگر شما جزو کاربران تازه وارد به دنياي هدست هاي واقعيت مجازي هستيد، لابد مي پرسيد بايد از کجا شروع کنيم؟ قطعا همه شما به يک استاد قابل و با اطلاع در زمينه اين هدست ها دسترسي نداريد بنابراين در ادامه هر آنچه که بايد براي آشنايي با سخت افزار هدست ها، بازي ها و اپليکيشن هاي دنياي مجازي بدانيد، در اختيارتان قرار مي گيرد.
اساس هدست هاي واقعيت مجازي
مهمترين بخش يک کيت واقعيت مجازي، هدست آن است. اين هدست در واقع ديوايسي شبيه عينک است که يک جفت عدسي ضخيم روي آن نصب شده و روي چشم کاربر قرار مي گيرد. نمونه هاي با کيفيت تر و گران تر اين هدست ها نيازمند اتصال به رايانه شخصي هستند تا از طريق آن بتوانند بازي ها و اپليکيشن ها را اجرا کنند در حالي که در انواع ارزان تر آنها، يک موبايل به جک ورودي آن و در مقابل عدسي ها متصل مي شود.
تمام هدست هاي واقعيت مجازي بايد با هدفون هاي با کيفيت مورد استفاده قرار گيرند ضمن اينکه برخي لوازم جانبي اختياري از قبيل جوي استيک ها و کنترلر دستي هم توليد شده اند تا تجربه واقعيت مجازي و حضور در دنياي ديگر را براي کاربران بهبود دهند. همچنين، کنترلر دستي حرکات بدن کاربر در دنياي واقعي را در تمام بازي ها و اپليکيشن هاي مورد استفاده اش شبيه سازي مي کنند و در کنار آنها مي توان از جوي استيک هاي استاندارد ويژه بازي هاي واقعيت مجازي نيز استفاده کرد.
ديوايس هاي واقعيت مجازي، فروشگاه هاي آنلاين شخصي سازي شده اي شبيه آنچه براي تلفن هاي هوشمند طراحي شده، در اختيار دارند که کاربر مي تواند در آن محيط اقدام به جست و جو و دانلود اپليکيشن و بازي کند. دسترسي به برخي از اين فروشگاه هاي آنلاين حتي از طريق خود ديوايس نيز ممکن است در حالي که در برخي ديگر، نظير آنچه در قسمت VR بازيهاي ديجيتال Steam مشاهده مي شود، از طريق رايانه شخصي اين کار ممکن مي شود.
هدست هاي گران
چهار سال پس از اجراي نخستين دور از کمپين جمع سپاري، در اوايل سال 2016 ميلادي اولين نسخه تجاري از هدست واقعيت مجازي آکيلس ريفت از طريق وبسايت آن عرضه و رفته رفته راه خود را به فروشگاه هاي سراسر جهان پيدا کرد. از آن زمان تاکنون، استفاده از هدست هاي آکيلس ريفت مستلزم داشتن رايانه هاي شخصي با امکانات قدرتمند و سطح بالاست.
حداقل سيستم مورد نياز براي اتصال به اين دستگاه ها و اجراي اپليکيشن هايشان در وبسايت رسمي اين شرکت اعلام شده و در آن نام هايي چون اچ پي، Alieneare و ايسوس به چشم مي خورد که امکان اجراي اپليکيشن هاي آکيلس را دارند. هدست واقعيت مجازي آکيلس همچنين افزونه هاي نرم افزاري ريفت را براي برخي رايانه هاي شخصي نظير Alienware با قيمت 2025 دلار ارائه کرده است.
گفته مي شود آکيلس اعلام کرده که به لطف دستيابي به برخي فناوري هاي جديد که اصطلاحا آن را Asynchronous Spacewarp ناميده، حالا هدست مجازي ريفت توانايي کار کردن با رايانه هاي حتي ارزان تر از 500 دلار را هم دارد.
آکيلس همچنان در حال گسترش سخت افزارهاي مرتبط با هدست هاي واقعيت مجازي خود است و در ماه دسامبر نيز کنترل لمسي اختصاصي آکيلس را به بازار ارائه مي کند که قادر است حرکات دست کاربر را به فضاي مجازي انتقال داده يا ترجمه کند اما اين ديوايس با قيمت 199 دلاري خود چندان هم ارزان نيست.
در مقابل مدل 599 دلاري اين گجت هم ارائه شده که شامل يک هدست مجهز به هدفون و ميکروفون داخلي، حسگر حرکتي، ريموت کنترل و کنترلر مخصوص Xbox One است. همچنين، براي استفاده از اين هدست به يک سيستم قدرتمند نياز داريد.
اين هدست براي افرادي طراحي شده که مي خواهند به عنوان نخستين نفرات ببينند فيسبوک چگونه عينک هاي واقعيت مجازي را با شبکه هاي اجتماعي تلفيق خواهد کرد. به هر حال، توليد آکيلس زمينه ساز نسل جديدي از واقعيت مجازي شد و فضاي ابتکاري لازم براي توسعه دهندگان و سازندگان بازي ها و اپليکيشن هاي مربوط به آنها را ايجاد کرد.
هدست مجازي وايو اچ تي سي (HTC Vive)
هدست وايو اچ تي سي حاصل همکاري کمپاني تايواني اچ تي سي و توليد بازيهاي ويديويي، والو، است. والو به بازيهاي استيم موجود در فروشگاه آنلاين خود، يک شاخه انحصاري عناوين پشتيباني کننده از واقعيت مجازي اختصاص داده است ضمن اينکه اچ تي سي تنها وبسايت «وايو پورت» (Viveport) را براي اپليکيشن هاي مرتبط با اين هدست راه اندازي کرده نموده.
وايو در حقيقت يک رقيب مستقيم براي آکيلس ريفت محسوب مي شود هرچند براي هر دو هدست تنها تعداد اندکي بازي و اپليکيشن موجود است. اين هدست نيز مانند ريفت، براي اجراي نرم افزار خود نيازمند رايانه شخصي است و کمپاني اچ تي سي با ارائه فهرستي از رايانه هاي مناسب هدست وايو، خريداران را در استفاده از آن ياري نموده که اين فهرست شامل برندهايي نظير Alienware، اچ پي و ام اس آي ميشود.
هدست وايو برخي قابليت هاي منحصر بفرد از جمله دوربين جلوي صورت دارد که در برخي اپليکيشن ها مي تواند دنياي واقعي را به فضاي مجازي وارد کند. در جعبه اين محصول همچنين يک جفت دستکش مخصوص کنترل حرکات بدن قرار گرفته در حاليکه خريداران ريفت بايد براي داشتن اين دستکش ها هزينه نسبتا گزافي را بپردازند تا بتوانند جداگانه آن را تهيه کنند.
علاوه بر اين، همراه با هدست وايو، يک گيرنده زميني قرار دارد که مي تواند تمام حرکات کاربر را دنبال کرده و تشخيص دهد بنابراين با طي کوچکترين مسافتي، مي توان در فضاي مجازي داخل هدست جابجا شد.
اين هدست به قيمت 799 دلار عرضه مي شود و در داخل جعبه محصول دو کنترل دستي بي سيم، دو گيرنده زميني و يک باکس اتصالاتي براي اتصال آن به رايانه قرار دارد.
براي استفاده از وايو هم مانند هدست ريفت نيازمند يک رايانه قوي هستيد. اين دستگاه همچنين براي افرادي مناسب است که از همين حالا تمايل دارند يک سيستم خانگي واقعيت مجازي با قدرت و امکانات بالا داشته باشند و آن را در حوزه گيمينگ يا بخش هاي ديگر به کار بگيرند.
در پايان بايد گفت که وايو اچ تي سي، يک سيستم بسيار گران در بازار هدست واقعيت مجازي و يکي از پر زحمت ترين ها از جهت راه اندازي و استفاده محسوب مي شود. با اين حال، اگر از پس هزينه و راه اندازي آن بر بياييد، آن وقت قدم زدن در دنياي مجازي و چرخش سر به هر زاويه اي که فکر کنيد، بسيار لذت بخش و جذاب خواهد بود. اتصال هدست وايو به فروشگاه آنلاين استيم بدان معناست که توسعه دهندگان بازي ها و اپليکيشن ها هم فضاي وسيعي براي فعاليت خواهند داشت.
پلي استيشن VR سوني
سومين اسلحه قدرتمند در عرصه رقابت ميان هدست هاي مجازي، هدست پلي استيشن VR است که در اکتبر 2016 به عنوان يکي از لوازم جانبي کنسول محبوب پلي استيشن 4 عرضه شد. هر دو مدل اين کنسول يعني پلي استيشن 4 و پلي استيشن 4 پرو ، با هدست هاي واقعيت مجازي شرکت سازنده سازگارند اما پلي استيشن پرو قادر است بازي هاي واقعيت مجازي را در ابعاد بزرگتر و نرخ فريم بالاتر نمايش دهد.
هدست واقعيت مجازي پلي استيشن از کنترل هاي استاندارد پلي استيشن 4 يعني DualShock 4 استفاده مي کند اما براي استفاده از آن نياز به خريد يک دوربين جانبي به قيمت 60 دلار نيز داريد. از آنجا که اين هدست، جزوي از خانواده بزرگ پلي استيشن محسوب ميشود، بدون شک تمرکز توسعه دهندگان روي ساخت بازي براي آن بسيار بيشتر از آکيلس ريفت و وايو اچ تي سي خواهد بود. سوني در حال حاضر ساخت بيش از 100 بازي واقعيت مجازي را تاييد کرده که حدود 50 عنوان آن تا پايان سال 2016 ميلادي عرضه خواهند شد.
براي خريد اين هدست، همراه با هدفون، کابل هاي اتصالي و واحد پردازنده، 399 دلار بايد هزينه کرد. همچنين، براي استفاده از امکانات اين هدست، به يک دوربين پلي استيشن به قيمت 45 دلار نياز است. هرچند مي توان از گيم پد پلي استيشن سوني هم استفاده کرد اما با پرداخت 99 دلار مي توان يک جفت گيم پد خريداري کرد که از حرکات کنترل پلي استيشن 4 پشتيباني مي کنند.
پلي استيشن VR، به عنوان نخستين هدست واقعيت مجازي متصل به کنسول بازي، همچنين يکي از مقرون به صرفه ترين مدل هاي پيشرفته اين کلاس از هدست هاي واقعيت مجازي به شمار مي رود حتي اگر ناچار باشيد براي استفاده از آن يک دستگاه پلي استيشن 4 هم خريداري کنيد.
هدست واقعيت مجازي Gear VR سامسونگ
در دنياي واقعيت مجازي، هدست هايي هم هستند که قادرند از صفحه نمايش و پردازنده موبايل ها استفاده کنند. محصول سامسونگ يکي از اين موارد است که از تکنولوژي آکيلس استفاده مي کند گرچه به قدرتمندي هدست ريفت نيست.
Gear VR همچنين تنها با موبايل هاي سري گلسي اس 6 و اس 7 سازگاري دارد. هدست Gear VR را مي توان به عنوان يک ديوايس مستقل خريداري کرد اما برخي فروشندگان اين هدست را همراه با خريد يکي از موبايل هاي سامسونگ هم هديه مي دهند، بنابراين قطعا موبايل هاي فوق ارزش خريد بيشتري پيدا مي کنند.
همچنين، بازي ها و اپليکيشن هاي موجود براي اين هدست از طريق نرم افزار Oculus Home که حکم يک فروشگاه آنلاين را دارد، قابل دانلود و خريد است. به محض اتصال موبايل سامسونگ به اين هدست، وارد فضاي اين استور شده و از شاخه هاي مختلف مي توان نرم افزارها و بازي هاي موجود را دانلود يا خريداري کرد.
هدست واقعيت مجازي سامسونگ Gear VR در واقع يک راه ارزان براي تجربه واقعيت مجازي است حتي اگر از نظر گرافيک و پردازنده اي که اين نرم افزار روي آن اجرا مي شود، در مقايسه با رقبايي که به آنها اشاره کرديم، ضعيف تر باشد.
براي خريد اين هدست، بايد 100 دلار هزينه کنيد ضمن اينکه موبايل شما نيز بايد يکي از گزينه هاي گلکسي اس 6 يا اس 7 باشد. اين گجت براي افرادي که صرفه جويي در هزينه برايشان اولويت دارد يا افراد تازه وارد به دنياي تکنولوژي واقعيت مجازي که نمي خواهند در تجربه واقعيت مجازي، خود را به رايانه يا کنسول هاي بازي محدود کنند، مناسب است.
در واقع Gear VR مي تواند به رشد جريان طرفداران واقعيت مجازي کمک کند ضمن اينکه مجموعه وسيع و رو به رشدي از اپليکيشن و بازي در فروشگاه خود جاي داده است. تنها محدوديت هدست Gear VR وابستگي آن به اسمارت فون هاي سامسونگ است در نتيجه دارندگان موبايل هاي اپل و ساير ديوايس هاي اندرويد از اين هدست بي بهره خواهند بود.
گوگل کاردبورد و Daydream
کاردبورد (Cardboard) نخستين تلاش تجاري گوگل در عرضه واقعيت مجازي محسوب مي شود و همانطور که از اسم آن حدس مي زنيد بايد بگوييم که بله اين هدست از مقوا ساخته شده که البته به قدرتمندي رقباي خود نيست ولي مي تواند تجربه جذابي را براي کاربران ايجاد کند.
همچنين هدست Daydream گوگل به جاي مقوا، از پارچه ساخته شده و به يک کنترل حرکتي مجهز شده که مي تواند حرکات بدن شما را به بازي ها و اپليکيشن ها انتقال دهد.
سرويس هاي مختلف گوگل نظير يوتيوب، استريت ويو و سرويس عکس آن همگي توسط هدست daydream پشتيباني مي شوند.
قيمت نسخه هاي مختلف کاردبورد بسيار متنوع است و از 15 تا 79 دلار متغير است که نوع گران تر آن به کنترل حرکتي مجهز است. براي استفاده از آنها هم به يک تلفن هوشمند و نرم افزار هاي مرتبط نيازمند هستيد. اين هدست براي افرادي که مي خواهند کم هزينه ترين و ساده ترين شروع را براي ورود به دنياي واقعيت مجازي داشته باشند مناسب است. همچنين، Daydream گوگل، رقيب قدرتمندي براي سامسونگ Gear VR است.
مايکروسافت، منتظر فرصت
مايکروسافت، علاوه بر کار کردن روي هدست واقعيت افزوده هولولنز (HoloLens) خود، تلاش مي کند تا با همکاري شرکاي تامين کننده قطعات سخت افزاري خود براي توليد چند مدل هدست واقعيت مجازي جهت استفاده همراه با رايانه هاي مبتني بر ويندوز، به توافق برسد و قرار است اين هدست ها که قيمت آن از 299 دلار شروع مي شود، تا بهار سال 2017 ميلادي روانه بازار شوند.
«تري مايرسون»، مدير اجرايي بخش ويندوز در کمپاني مايکروسافت در گفت و گو با ZDNet اعلام کرد: از يک جنبه مي توان اين تجهيزات واقعيت مجازي را به عنوان يک صفحه نمايش خارجي در نظر گرفت. هر چند اين کار از جنبه فني چندان درست و دقيق نيست اما از نظر مفهومي به خوبي عمل مي کند. در واقع شما هدست را روي چشم خود مي گذاريد و به يک نمايشگر ديگر نگاه مي کنيد.
تجهيزات و لوازم جانبي
بايد در نظر داشت که در کنار ظهور نامداران هدست هاي واقعيت مجازي، شاهد ورود گسترده لوازم جانبي مرتبط با آنها به بازار هستيم. موفقيت سريع هدست آکيلس ريفت در کمپين تبليغاتي کيک استارتر، بسياري از استارتاپ ها را به سرمايه گذاري روي تجهيزات جانبي جذاب براي واقعيت مجازي تشويق نمود.
از هدست هاي Impression Pi, ANTVR, Cmoar, Opto, FOVE گرفته تا کنترلرهاي استيم، سيستم کنترل VR، Gloveone و آي موشن، همگي جزو پروژه هايي هستند که بايد کشف شوند گرچه نبايد فراموش کنيد که آکيلس، اچ تي سي، سوني و سامسونگ سهم قابل توجهي در بازار اين تکنولوژي دارند؛ بنابراين، قبل از آنکه پول خود را براي هر کدام از اين هدست ها خرج کنيد، بايد درباره پشتيباني توسعه دهندگان از آنها تحقيقات کافي را به عمل آوريد.
همچنين، کمپاني Razer، سازنده سخت افزارهاي مخصوص بازي هاي رايانه اي پروژه اي تحت عنوان OSVR در دست اجرا دارد. اين کمپاني تلاش مي کند تا حول تکنولوژي واقعيت مجازي استانداردهاي باز ايجاد کند تا کاربران بتوانند هدست ها و تجهيزات جانبي مختلف را با هم تلفيق کرده يا به اشتراک بگذارند. در حال حاضر، دو نسخه از نمونه اوليه کيت هاي توسعه يافته توسط هکرها در بازار موجود است. گرچه کمپاني Razer همچنان اميدوار است توليدکنندگان از استانداردهاي اين کمپاني براي توليد هدست هاي واقعيت مجازي خود استفاده کنند.
تکنولوژي فيلمبرداري فيلم هاي واقعيت مجازي
دوربين و نرم افزار مورد نياز براي اديت فيلم ها و سپس ادغام اين تصاوير، همگي سطح ديگري از هزينه و پيچيدگي هستند. هرچند بر آمدن از عهده خريد دوربين نوکيا اوزو (Nokia OZO) با قيمت 45 هزار دلاري براي همه امکانپذير نيست اما اين دوربين نمونه خوبي براي کيت هاي اين چنيني است که فيلم سازان حرفه اي از آن استفاده مي کنند.
انواع مقرون به صرفه تر اين اکسسوري دوربين کروي 360 درجه سامسونگ به نام Gear 360 است که تنها 350 دلار قيمت دارد. اين دوربين با داشتن دو لنز، يکي در جلو و ديگري در پشت، قادر است تصاوير 180 درجه افقي و عمودي براي توليد عکسها و ويدئوهاي پانوراما ثبت کند.
البته اين دوربين همچنان براي افراد معمولي يک گجت نسبتا گران قيمت محسوب مي شود اما اگر قصد داريد ويدئوهاي واقعيت مجازي شخصي خود را تهيه کنيد، خريد محصول مورد بحث شروع خوبي خواهد بود.
در حال حاضر، چندين مدل از دوربين هاي واقعيت مجازي در بازار موجود است که از آن جمله مي توان به دوربين تتا اس ريکو (Ricoh Theta S)، دوربين اکشن با قابليت فيلمبرداري 4K کداک پيکس پرو SP360، دوربين 360 درجه ال جي 360Cam، دوربين 360 درجه گيروپتيک و دوربين ويوز (Vuze Camera) اشاره کرد.
دوربين هاي 360 درجه در مقابل واقعيت مجازي
از عنوان «360 درجه» و «واقعيت مجازي» اغلب نمي توان به جاي يکديگر استفاده کرد و ميان اين دو تفاوتهاي فاحشي وجود دارد. عکسها و ويدئوهاي 360 درجه، تصاوير پانورامايي هستند که به يکديگر چسبانده شده اند بنابراين، با چرخاندن سر به اطراف مي توان اين تصوير را پيرامون خود مشاهده کرد.
اما اين همان دنياي واقعيت مجازي که تصور مي کنيد نيست چرا که مانند دنياي واقعيت مجازي نمي توانيد آزادانه و به طور کامل در اين فضا بگرديد. تمامي تجهيزات واقعيت مجازي تلفيقي از اين دو تجربه را در اختيار شما مي گذارند. در نتيجه مي توان با استفاده از آکيلس ريفت و گوگل کاردبرد، به تماشاي ويديوهاي 360 درجه يا کاوش در دنياي واقعيت مجازي پرداخت.
واقعيت افزوده (AR) در برابر واقعيت مجازي (VR)
در حالي که هدست واقعيت مجازي کاربر را غرق در دنيايي کاملا مجازي مي کنند که از طريق صفحه عينک قابل مشاهده است و دنياي واقعي خارج از لنز عينک، دستکم تا وقتي که به طور تصادفي در حال حرکت به محيط اطراف برخورد نکنيد، جزو اين تجربه محسوب نمي شوند، در عينک هاي واقعيت افزوده، همانطور که از نام آن هم بر مي آيد، افزودن واقعيت به دنياي واقعي رخ مي دهد.
مثلا ممکن است وقتي اين عينک ها را روي چشم خود داريد، به خيابان يا گربه خود نگاه کنيد و علاوه بر اينها ممکن است شخصيتها و عناصر ديجيتالي نيز به محيط اطراف آنها اضافه کند.
گوگل گلس که در سال 2014 ميلادي توسط گوگل معرفي شد، يک عينک بسيار پيشرفته بود که تجربه واقعيت افزوده را براي کاربرانش فراهم مي کرد اما شرکت سازنده از عرضه گسترده آن صرفنظر کرد.
حالا سخت افزارهاي واقعيت افزوده بيشتري در راه هستند با اين حال، هولو لنز مايکروسافت يک هدست واقعيت افزوده است که درست مانند پلي استيشن VR تاکيد ويژه اي روي بازي ها دارد. بازي مشهور Minecraft يکي از نمونه هاي معروف و اصلي براي اين عينک محسوب مي شود.
در همين حال، شرکت مجيک ليپ که يک استارتاپ مستقر در کاليفرنيا محسوب مي شود، سرمايه گذاري قابل توجه 1 ميليارد و 400 ميليون دلاري را روي فناوري و هدست واقعيت افزوده خود انجام داده اما به انتشار تنها چند ويديوي کوتاه تبليغاتي درباره ظاهر و عملکرد اين هدست بسنده کرده است.
هم اکنون، سهل الوصول ترين راه تجربه واقعيت افزوده، استفاده از اپليکيشن هاي تلفن هاي همراه است که با کمک دوربين خود موبايل، مي توانيد متن يا تصاوير گرافيکي را به محيط اطراف اضافه کنيد. بازي محبوب «پوکمون گو» و لنزهاي تغيير چهره «اسنپ چت»، هر دو در واقع واقعيت افزوده هستند.
واقعيت مجازي، فراتر از بازي ها
در دنياي مدرن امروز، روز به روز شمار بيشتري از بازي ها به دنياي واقعيت مجازي ورود مي يابند. شايد علت اصلي اين باشد که هدست هاي آکيلس ريفت و پلي استيشن VR، در اصل براي اجراي بازي هاي رايانه اي طراحي و توليد شده اند و بازي ها، در دسته سرگرمي ها، بسيار راحت تر و قابل درک تر مي توانند قابليت هاي اين تکنولوژي را نمايش دهند. اما همان طور که مارک زاکربرگ پس از خريد کمپاني آکيلس ريفت از سوي فيسبوک تاکيد کرد، اين عينک ها قابليت هايي فراتر از استفاده در بازي هاي رايانه اي دارند.
زاکربرگ در اين باره مي گويد: «اين تازه شروع داستان است. بعد از بازي ها، ما آکيلس را به پلتفرمي براي تجربيات بسيار متنوعي تبديل خواهيم کرد. فکرش را بکنيد که با قرار دادن عينک هاي واقعيت مجازي روي چشمتان بتوانيد در يک بازي روي نيمکت کنار زمين بنشينيد، در کلاس درس پر از دانش آموزان درس بخوانيد يا به صورت چهره به چهره با يک دکتر صحبت کنيد. اين فناوري در واقع يک پلتفرم جديد ارتباطاتي است.»
همانطور که زاکربرگ هم تصريح کرد، واقعيت مجازي به دنياي بازي ها ختم نخواهد شد و پيش بيني مي شود که به زودي استفاده از اين فناوري در روزنامه نگاري و فيلم سازي، شبکه هاي اجتماعي، ورزش و موسيقي، جهانگردي، پزشکي و درمان و بسياري موارد ديگر فراگير شود.
آينده واقعيت مجازي
واقعيت مجازي، به عنوان يک فناوري، دهها سال سابقه مطالعه و آزمايش را پشت سر مي گذراد حتي اگر هنوز در روزهاي نخست جديدترين نسل اين ديوايس ها قرار داشته باشيم، باز هم مي توان انتظار داشت اين فناوري به سرعت پيشرفت کند. البته موج نخست بازي ها و اپليکيشن هاي ساخته شده براي هدست هاي واقعيت مجازي هنوز در پي آن هستند تا بتوانند بهترين کيفيت ممکن را ارائه کنند.
بنابراين، دليل موجهي براي صبر کردن وجود دارد تا اين تکنولوژي و محتواي توليدي براي آن، با ثبات تر، متقاعد کننده تر و ارزان تر شود. اما به همان اندازه هم لذت و شور و شوق وجود دارد تا به عنوان يکي از اولين نفرها بتوان از يک دنياي کاملا مجازي مملو از سرگرمي، اطلاعات و ارتباطات استفاده کرد.
فرقي نميکند که جزو شيفتگان فناوري واقعيت مجازي باشيد يا افراد بدبين يا حتي در بازه مياني اين دو، اما قطعا سال 2017 سال بزرگي براي درک ظرفيت هاي کامل اين فناوري خواهد بود. به نظر شما، اگر روزي نوه تان از شما بپرسد وقتي فناوري واقعيت مجازي به موفقيت رسيد، شما کجا بوديد و چه مي کرديد، چه جوابي به او مي دهيد؟
مطالب جذاب، داغ و آموزشي فناوري اطلاعات در کانال تلگرامي «آي تي»