آی تی آموزی/ دوربین های حرارتی چگونه کار می کنند؟
کليک/ اگر تا به حال با تصاوير يا فيلم هايي رو به رو شده ايد که همه چيز در آن ها به شکل بد قيافه اي به رنگ زرد و قرمز ديده مي شود، بايد بدانيد که به آن ها ترموگرافي يا دمانگاري گفته مي شود. اين نوع تصوير برداري در ميان عموم مردم با عنوان تصوير برداري حرارتي شناخته مي شود. براي آشنايي با نحوه کار اين نوع تصوير برداري، با ما همراه شويد. تصوير برداري حرارتي در بخش هاي مختلفي کاربرد دارد. شرکت هاي تامين کننده انرژي از اين فناوري براي يافتن محل نشت حرارت از شکاف هاي در و پنجره استفاده مي کنند، بالگرد هاي پليس از آن براي تعقيب افراد مظنون در شب بهره مي گيرند و ايستگاه هاي هواشناسي به کمک آن طوفان ها و تند باد ها را دنبال مي کنند. همچنين از تصوير برداري حرارتي در زمينه پزشکي براي تشخيص اختلالات و بيماري ها استفاده شده و حتي بعضي از دوربين هاي امنيتي منازل از آن بهره مي برند. تصوير برداري حرارتي چيست؟ به طور کلي بايد گفت که تصوير برداري حرارتي به شما اجازه مي دهد گرماي ساطع شده از اجسام مختلف را مشاهده کنيد. دوربين هاي حرارتي کم و بيش مي توانند دماي اشياي موجود در کادر خود را ثبت کرده و هر دما را با رنگ مخصوصي به نمايش بگذارند که به شما امکان مي دهد دماي خارج شده از هر جسم را با اشياي کناري اش مقايسه کنيد. معمولا دما هاي سرد تر با رنگ هايي مثل آبي، بنفش يا سبز نشانه گذاري مي شوند، در حالي که دماي هاي گرم تر با رنگ هايي همچون قرمز، نارنجي يا زرد به نمايش در مي آيند. براي مثال، همان طور که در تصوير زير مشخص است، بدن شخص با هاله اي از رنگ هاي قرمز، نارنجي و زرد ديده مي شود، ولي ساير بخش هاي محيط به رنگ هاي آبي و بنفش به تصوير در آمده است. دليل اين امر ساطع شدن گرماي بيشتر از بدن اين خانم نسبت به محيط اطرافش است. برخي از دوربين هاي حرارتي از تصاوير سياه و سفيد استفاده مي کنند. به عنوان نمونه، بالگرد هاي پليس از دوربين هاي حرارتي سياه و سفيد استفاده مي کنند که مظنون يا هدف را کاملا برجسته مي کند. تصوير برداري حرارتي چگونه کار مي کند؟ دوربين هاي حرارتي با دريافت مقادير متفاوتي از نور مادون قرمز، قادرند دما را يافته و تشخيص دهند. اين نور با چشمان غير مسلح قابل مشاهده نيست، ولي اگر از شدت بالايي برخوردار باشد، مي توان آن را احساس کرد. همه اشياء به نوعي از خود اشعه هاي مادون قرمز منتشر مي کنند و اين يکي از راه هاي انتقال حرارت است. اگر شما دست خود را بالاي يک ذغال بر افروخته نگه داريد، آن ذغال در حال انتشار هزاران اشعه مادون قرمز است و به اين صورت حرارت آن به دست شما منتقل مي شود. به علاوه، فقط نزديک نيمي از انرژي خورشيد به صورت نور هاي مرئي به ما مي رسد و مابقي ترکيبي از انوار مادون قرمز و فرابنفش است. هر چه يک شيء داغ تر باشد، اشعه هاي مادون قرمز ساطع شده از آن نيز بيشتر است. دوربين هاي حرارتي مي توانند اين تابش ها را مشاهده کنند و آن ها را به تصاويري تبديل کنند که براي چشمان ما نيز قابل ديدن باشد؛ درست مثل دوربين هاي ديد در شب که نور هاي مادون قرمز نامرئي را دريافت کرده و آن ها را به تصاوير قابل مشاهده مبدل مي کنند. درون دوربين هاي حرارتي تعدادي دستگاه اندازه گيري کوچک به نام ميکروبلومتر وجود دارد (به ازاي هر پيکسل يک عدد). ميکروبلومتر ها از داخل دوربين دما را ثبت کرده و به هر پيکسل يک رنگ مناسب اختصاص مي دهند. همانطور که احتمالا حدس زده ايد، به همين خاطر است که اکثر دوربين هاي حرارتي نسبت به تلويزيون ها و صفحه نمايش هاي مدرن داراي رزولوشن بسيار اندکي هستند. در حقيقت، بهترين رزولوشن دوربين هاي حرارتي فعلي چيزي در حدود ۶۴۰x480 است. تفاوت دوربين حرارتي و دوربين ديد در شب در چه حد است؟ از نظر فني، تصوير برداري حرارتي را مي توان نوعي از تصوير برداري ديد در شب دانست که براي اهداف مشابهي نيز به کار مي رود. اما اگر هدف شما تنها مشاهده تاريکي است، خروجي آن ها از انتظار شما فراتر خواهد بود. براي مثال، ديد در شب حرارتي براي بالگرد هاي پليس قابليتي بسيار عالي محسوب مي شود، چرا که به راحتي يک فرد را از محيط اطرافش متمايز مي کند. به لطف اين وسيله نه تنها افراد مظنون به راحتي در تاريکي قابل ديدن هستند، بلکه حتي در روشنايي روز نيز مي توان فردي را که در محيط استتار کرده است مشاهده کرد. اگرچه اکثر دوربين هاي حرارتي به طول موج هاي بلند تر اشعه مادون قرمز وابسته اند، ولي دوربين هاي امنيتي ديد در شب معمولي از طول موج هاي کوتاه تر مادون قرمز استفاده مي کنند و توليد آن ها نيز بسيار ارزان تر تمام مي شود. از سوي ديگر، دوربين هاي حرارتي توانايي دريافت طول موج هاي بلند تر را داشته که اجازه تشخيص گرما را به آن مي دهد. مطالب جذاب، داغ و آموزشي فناوري اطلاعات در کانال تلگرامي «آي تي»