گوگل اسیستنت میتواند نمایشگر گوشی شما را بخواند و راهنماییتان کند
زوميت/ گوگل اسيستنت ميتواند نمايشگر گوشي هوشمند شما را بخواند و پاسخ سوالات را در قالب محتواي متني در اختيار کاربران قرار دهد. گوگل اسيستنت قادر است کارهاي مختلف انجام دهد. اين مهمان نامرئي مبتني بر هوش مصنوعي، قادر است به انواع سوالات کاربران پاسخ دهد، کنترل خانههاي هوشمند را برعهده بگيرد، در برنامهريزي روزانه کمکمان کند و موسيقي مورد علاقهمان را پخش کند. گوگل اسيستنت با اضافه شدن ويژگي «چهچيزي روي نمايشگر است؟» و همچنين گوگل لنز، قابليتهاي اين دستيار هوشمند نسبت به قبل بيشتر هم شده است و ميتواند به نمايشگر شما توجه کرده و در قالب محتواي متني به سوالات شما پاسخ دهد. شايد از اين موضوع مطلع نباشيد يا اصلا به چنين موضوعي فکر هم نکرده باشيد، ولي گوگل اسيستنت، حتي زمانيکه ظاهرا فعال نيست ميتواند نمايشگر گوشي هوشمند شما را بخواند. البته اين قابليت خيلي جديدي نيست ولي ممکن است برخي کاربران نسبت به اين موضوع بياطلاع باشند. اين قابليت ميتواند کاربردهاي خوبي براي کاربران بههمراه داشته باشد. تصور کنيد در حال چت کردن با دوستانتان در واتساپ هستيد و آنها به تريلر جديد اَوِنجرز اشاره ميکنند. شما به اين موضوع علاقهمند هستيد، اما نميدانيد چه بازيگراني در اين فيلم بازي ميکنند و تمايل داريد از آن اطلاع پيدا کنيد. ميتوانيد از گوگل اسيستنت سؤال کنيد، «بازيگران اين فيلم چه کساني هستند؟»، نيازي نيست اطلاعات بيشتري دراختيار گوگل اسيستنت قرار دهيد و دستيار هوشمند باتوجه به چت روي نمايشگر ميتواند متوجه بشود که شما اطلاعات کدام فيلم مدنظرتان است. بگذاريد مثال ديگري بزنيم. تصور کنيد که دوستتان براي شما پيامي در مورد يک آهنگ ارسال کرده است. بدون اينکه وارد جزئيات شويد، از گوگل اسيستنت در مورد آخرين آهنگ خواننده سؤال ميکنيد و دستيار هوشمند باتوجه به اطلاعاتي که روي نمايشگر خوانده است، ميتواند سؤال شما را پاسخ دهد. مثالهاي اينچنيني که گوگل اسيستنت بهراحتي توانسته با خواندن نمايشگر به آنها پاسخ دهد، کم نيستند. مثلا روي نمايشگر پيامي در مورد پاريس وجود داشته است، و بعد کاربر تنها از گوگل اسيستنت اين سؤال را پرسيده است: «جمعيت آنجا چند نفر است؟» بدون اشاره به نام مکان، گوگل اسيستنت توانسته است با خواندن محتواي نمايشگر به سؤال پاسخ دهد. يا محتواي متني پيام در مورد رئال مادريد بوده است و وقتي از دستيار هوشمند گوگل پرسيده شده که «آخرين نتيجه چيست؟» باتوجهبه اطلاعات موجود در پيام و قابليت خواندن نمايشگر، گوگل اسيستنت توانسته به اين سؤال پاسخ دهد. البته در مواردي هم پيش آمده است که در پيامها نام رستوراني ذکر شده است و وقتي کاربر از گوگل اسيستنت در مورد فاصلهي رستوران تا موقعيت مکاني فعلي سؤال شده، گوگل اسيستنت نتوانسته دقيقا متوجه شود. البته چنين اتفاقاتي طبيعي است و ممکن است پيش بيايد. اجازهي ضمني يا اجازهي صريح دسترسي قبل از آنکه پرچم حريم خصوصي افراشته شود، بايد به دو نکتهي مهم اشاره کرد. اولين نکته آن است که وقتي با قابليت «چه چيزي روي نمايشگر است؟» کار ميکنيم بهصورت ضمني به گوگل اسيستنت اجازهي خواندن نمايشگر را ميدهيم. وقتي از کلماتي مانند، «اين»، «آن»، «آنجا» استفاده ميکنيم درواقع به اين نکته اشاره دارد که ميخواهيم به گوگل اسيستنت بفهمانيم ميخواهيم اطلاعاتي در مورد موضوع مورد بحث در اختيار داشته باشيم. استفاده از اين کلمات نشان ميدهد منظور ما اشاره به مکالمهي در جريان است و چون پيش از طرح سوالات اينچنيني درخواست ديگري از دستيار هوشمند نداشتهايم، درنتيجه بهصورت ضمني اشاره به محتواي نمايشگر داريم. نکتهي دوم آن است که گوگل اسيستنت اين آزادي را ندارد که نمايشگر را تحت هر شرايطي بخواند. وقتي کاربر براي اولينبار اين سؤال را مطرح ميکند که روي نمايشگر من چيست، در اصل مجوز خواندن نمايشگر به گوگل اسيستنت داده ميشود. در نتيجه دستيار هوشمند گوگل محتواي متني روي نمايشگر را ميخواند و براساس درخواستهاي بعدي کاربر، پاسخ ميدهد. ممکن است برخي کاربران چنين مجوزي را چند ماه قبل تأييد کرده باشند و يادشان رفته باشد که چنين مجوزي را قبلا به گوگل اسيستنت دادهاند. البته امکان بررسي کردن اين موضوع وجود دارد و کاربران ميتوانند در صورت عدم تمايل مجوز خواندن نمايشگر را از گوگل اسيستنت غيرفعال کنند. مزايا و معايب جاي بحث کردن در مورد چند موضوع مهم ديگر باقي ميماند. بايد ببينيد با فعال کردن اين ويژگي چه قابليتهايي را بهدست خواهيد آورد و غيرفعال کردن آن چه معايبي ميتواند داشته باشد. وقتي کاربران ميتوانند در حين چت کردن يا دريافت پيام، سوالات خود را بهسرعت از گوگل اسيستنت بپرسند، واقعا گزينهي هوشمند خوبي در اختيار دارند که ميتواند فوقالعاده راحت و خوب باشد. ديگر نيازي نيست کاربران براي طرح سؤال خود، برخي کلمات را کپي و پيست کنند. بلکه تنها با طرح يک سؤال گوگل اسيستنت نمايشگر را ميخواند و پاسخ متناسب را ارائه ميدهد. فرقي نميکند موضوع بحث دربارهي فيلم، موسيقي، نتيجهي مسابقات ورزشي يا حتي در مورد يک رستوران باشد. بهراحتي اطلاعات مورد نياز کاربر توسط گوگل اسيستنت ارائه ميشود. و اين همان هدفي است که ويژگي «چه چيزي روي نمايشگر من است؟» دنبال ميکند. با اين وجود، اين ويژگي نيز همچون بسياري ديگر از ويژگيهاي دستيار هوشمند گوگل، قبلا جايي توضيح داده نشده و بهنمايش گذاشته نشده است. شايد اگر گوگل در کنگره جهاني موبايل نسخهي دموي اين ويژگي را بهنمايش نميگذاشت، هيچ کس از آن مطلع نميشد و در صدد تست کردن آن برنميآمد. يکي از مسايل مهمي که در مورد اين ويژگي مطرح است، اطلاع داشتن از چنين ويژگي نيست. بلکه از همه مهمتر مجوز داشتن يا نداشتن گوگل اسيستنت براي خواندن نمايشگر خواهد بود. مشخص شد که گوگل اسيستنت ميتواند نمايشگر دستگاه را بخواند. اما سوالات بسياري هنوز بيپاسخ ماندهاند. پاسخ دو سؤال بسيار مهم است: اول اينکه چه عاملي باعث فعال شدن ويژگي خواندن نمايشگر توسط گوگل اسيستنت ميشود؟ و ثانيا گوگل اسيستنت با اطلاعاتي که از روي نمايشگر ميخواند، چه کار ميکند؟ سؤال اول، درواقع سؤال نگرانکنندهي بسياري از کاربران است که در دل خود سوالات ديگري را جاي داده است. آيا گوگل اسيستنت هر بار که باز شود، حتي براي اپليکيشنهاي شرکتهاي شخص ثالث، قادر به خواندن نمايشگر است؟ يا اينکه گوگل اسيستنت منتظر ميماند تا برخي کلمات کليدي که در متن بدانها اشاره شد را بشنود و بعد شروع به خواندن نمايشگر کند؟ آيا اپليکيشنهايي که روي حفظ حريم خصوصي متمرکز هستند، ميتوانند خود را از چشمان مخفي دستيار هوشمند در امان نگاه دارند و محافظت کنند؟ اما پاسخ سؤال دوم و در اصل نگراني دوم يعني سؤال که «گوگل اسيستنت با اطلاعاتي که از روي نمايشگر ميخواند، چه کار ميکند؟» تا حدي قابل حل خواهد بود. با بررسي سابقهي گوگل اسيستنت در myactivity.google.com، نشان ميدهد که اثري از اطلاعات روي نمايشگر در آنجا نيست. مثلا در سؤال مربوطبه جمعيت پاريس، نام اين شهر در هيستوري ديده نميشود. بنابراين گمان آن ميرود که اطلاعاتي که گوگل اسستنت مورد استفاده قرار ميدهد، اطلاعات خواندني هستند که بهصورت محلي مورد استفاده قرار ميگيرند و اطلاعاتي روي سرورهاي گوگل ذخيره نميشود. همانطور که گفته شد، ويژگي خواندن نمايشگر توسط گوگل اسيستنت، قابليت جديدي نيست. ولي بسياري از کاربران از آن اطلاع ندارند. کاربراني که نسبت به اين ويژگي بياطلاع بودند ميتوانند ببينند آيا اين مجوز خواندن نمايشگر را به دستيار هوشمند گوگل دادهاند يا خير.