سرمقاله ابتکار/ عاقبت این آتش افروزی!

ابتکار/ « عاقبت اين آتش افروزي! » عنوان سرمقاله روزنامه ابتکار نوشته محمدعلي وکيلي است که مي‌توانيد آن را در ادامه بخوانيد: در سال هاي پس از پيروزي انقلاب، روابط ايران و عربستان به عنوان دو قدرت برتر منطقه، پر از فراز و فرود بوده است. بخشي از دامنه اين اختلافات، مذهبي و ايدئولوژيک و بخشي نيز ملي گرايي و بخشي هم به حوزه منافع اقتصادي بر مي گردد. جغرافيا هم بخش ديگر اين اختلافات است. در تمام اين سال ها تضاد ايدئولوژيک وجود داشت: سعودي ها با ماهيت وهابيت و انديشه تکفيري و سلفي مدعي رهبري جهان اسلام هستند و جمهوري اسلامي با ماهيت شيعي در جايگاه رهبري جهان اسلام قرار دارد. از سويي سعودي ها سال هاست در تلاشند تا با تمرکز بر خصلت عربيت، جبهه عربي در مقابل ايران فارسي شکل دهند. اتحاديه عرب با همين فلسفه به وجود آمد. نفت ضلع سوم رابطه را تشکيل مي دهد. سعودي ها همواره از ابزار نفت براي پيشبرد و جبران نا تواني هاي خود در ديگر حوزه ها بهره برده است. همپوشاني منافع در حوزه جغرافيايي بر تعارضات افزوده است. باب المندب براي تجارت بين الملل هر دو کشور نقش استراتژيک دارد و هر دو کشور گرفتار همپوشاني در منافع هستند. در مجموع دامنه اختلاف ايران و عربستان در حوزه ايدئولوژيک به تضاد منجر شده است، اما در ديگر حوزه ها گرفتار اختلاف در منافع هستند. مجموع اين اختلافات بر رابطه دو کشور سايه انداخته است و در مقاطع مختلف سر بر آورده و بروز پيدا کرده است. کشتار حجاج در سال 66 به قطع حج و رابطه دو کشور منجر شد. با اعزام نيرو توسط سعودي ها به بحرين و حمله به يمن جنگ منطقه اي دو کشور شکل جدي پيدا کرد. بي کفايتي و سهل انگاري سعودي ها در برگزاري مراسم معنوي حج که به کشتار جمع زيادي از حجاج کشورها از جمله ايران عزيز منجر گرديد، خشم ملت ايران را به اوج رسانده است. از سوي ديگر تربيت تکفيري ها و تجهيز آنان و صدورشان به خاورميانه تضاد منافع را بيش از پيش کرده است. سوريه به هماوردي دو کشور تبديل شده است. اکنون هم با شهادت شيخ نمر و حمله عده اي خودسر به سفارت آن کشور تنش به مرحله رويارويي نظامي رسيده است. اما در اين ميان چند نکته حائز اهميت است: 1) ماهيت آل سعود براي دنيا نمايان است. اين جماعت رو سياه تر از آن هستند که بخواهند در مقابل ايران خود نمايي کنند. پرونده سياه آن کشور در تروريسم آنچنان سنگين است که با هيچ حقه اي قابل کتمان نيست. 2) حمله به سفارت توسط خودسرها در داخل کشور زيانبار و حقارت آفرين مي باشد و سالهاست هزينه معنوي و مادي سنگيني را اين قبيله بر کشور تحميل کرده اند. اکنون هم سعودي ها با پول هاي نفتي در تلاشند تا با مستمسک قرار دادن اقدام کور خودسرها بر جنايات خويش سرپوش بگذارند و با جنگ رسانه اي و همراهي کشورهاي ذره اي جبهه عربي- ايراني و يا سني- شيعي شکل دهند. اما دست آل سعود به خون بيگناهان بحرين، يمن، سوريه و عراق آغشته است. 3) عربستان در تمام مولفه ها و شاخص هاي نظامي قدرت هماوردي با ايران را ندارد. براي خام بودن حاکمان فعلي سعودي همين بس که گويا تصور هماوردي نظامي با ايران را در سر دارند. همه کارشناسان برآوردشان اينست که در جنگ احتمالي قدرت دوام سعودي ها بيش از 48 ساعت نخواهد بود. اين کشور در تمام ابعاد آسيب پذير است. تمام کشورهاي عربي ظرفيت عراق زمان صدام حسين را ندارند و تمام ظرفيتشان در خدمت صدام آمد، و در نهايت مقابل ملت ايران سر تسليم فرود آوردند. ملت ايران با آتش و دود بيگانه نيست. اين مردم با نداري و تنگنا آشناست، اما با بي احترامي و تجاوز و ناآشناست و بي تحمل است با کوچکترين تعرضي از آل سعود، منطقه را در کسري از زمان به آتش مي کشيم و کشورهاي ذره اي را از نقشه پاک خواهيم کرد. 4) بي شک دست اردوغان در کاسه آل سعود و مي باشد. اين امر بر ملت ايران پوشيده نيست. به نفع ترکيه نيست که با همسايه اي بزرگ و قدرتمند چون ايران چنين راه غير صادقانه اي در پيش بگيرد. مردم ترکيه و ايران وابستگي فرهنگي و تاريخي عميقي به هم دارند. حاکمان ترکيه بايد متوجه اين واقعيت باشند. 5) ايران قدرتمند براي تمام جهان اسلام عزت آفرين است. جنگ هاي نيابتي در منطقه خاورميانه هنر صهيونيست ها و عامل فرصت سوزي مي باشد. همگان بايد از اين فرصت سوزي درس بگيرند و اجازه ندهند که منابع انساني و طبيعي در آتش تدبير صهيونيست ها و بي تدبيري حاکمان منطقه بسوزد. با کانال تلگرامي آخرين خبر همراه شويد telegram.me/akharinkhabar