2019-11-08T09:58:00+03:30
(۹:۵۸) ۱۳۹۸/۰۸/۱۷
فرارو
لینک کوتاه در کلیبرد کپی شد!
http://akhr.ir/5790957
فرارو/ متن پيش رو در فرارو منتشر شده و انتشار آن به معني تاييد تمام يا بخشي از آن نيست
دوسال نيم پيش زماني که چهرهها و گروههاي سياسي آماده شرکت در انتخابات رياست جمهوري ميشدند و درگير ضد و خوردهاي رسانهاي بودند، علي لاريجاني رييس مجلس در گوشهاي ايستاده و بود جدال سنگين انتخاباتي را نظاره ميکرد. او در اوج قدرت بود و بسياري معتقد بودند خود را براي انتخابات رياست جمهوري ۱۴۰۰ آماده ميکند. اما پس از انتخابات اوضاع به کام لاريجاني پيش نرفت. قدرت او همچون ديگر ميانه روهاي افول کرد، حالا دو سال به انتخابات رياست جمهوري چشم اندازي سياسي علي لاريجاني بيش از هميشه مبهم است.
چهار ماه تا انتخابات مجلس شوراي اسلامي باقي مانده است. اصولگرايان و اصلاح طلبان در حال آماده سازي براي اين انتخابات مهم هستند. شايعات دراين باره زياد است و هر روز اخبار جديدي درباره احتمال حضور چهرههاي شناخته شده مطرح ميشود. اين وضعيت بيشتر در مورد جناح اصولگرا صادق است. يک روز گفته ميشود غلامعلي حداد عادل سر ليست است و روز ديگر ميگويند جليلي يا قاليباف.
اما در اين بين درباره علي لاريجاني رييس کنوني مجلس که بيش از ده سال بر اين مسند نشسته است و قدرتمندترين فرد پارلمان به حساب ميآيد، هيچ چيز روشن نيست.
او برخلاف چهار سال پيش نه از سوي اصلاح طلبان براي ائتلاف مورد توجه است و نه اصولگرايان به او روي خوش نشان ميدهند. اصلاح طلبان قويا اعلام کرده اند با اصولگرايان ائتلاف نخواهند کرد و "اشتباه چهار سال پيش را تکرار نميکنند."
محمدرضا عارف رييس فراکسيون اميد از جمله مخالفان جدي ائتلاف است، اما برخي احزاب همچون کارگزاران چراغ سبز ائتلاف را روشن نگه داشته اند، با اين حال به نظر نميرسد بتوانند کل جريان اصلاح طلب را قانع کنند.
اصولگرايان هم رويکرد تندي نسبت به لاريجاني پيدا کرده اند و هيچ نشانهاي از اقبال به او نشان نميدهند. حتي برخي از آنها به تندي به لاريجاني حمله ميکنند او را در کنار حسن روحاني از رقباي جدي خود ميدانند.
چندي پيش يکي از نمونهها بارز برخورد اصولگرايان با لاريجاني در صحن علني مجلس رخ داد. در جريان بررسي طرح تشکيل وزارت بازرگاني، مشاجره لفظي لاريجاني با نصرالله پژمانفر نماينده مشهد و اعضاي شاخص جبهه پايداري و فراکسيون ولايي مجلس براي دقايقي جو مجلس را متشنج کرد. پژمانفر لاريجاني را «ديکتاتور» خطاب کرد و لاريجاني هم پاسخ داد و به پژمانفر گفت: «ديکتاتور شماييد که هر کاري و هر حرفي دلتان ميخواهد در کشور ميزنيد و کسي هم چيزي به شما نميگويد و کاري هم با شما ندارند. مملکت اين جوري شده که هر چه دلتان خواست به همه ميگوييد و کسي هم چيزي به شما نميگويد. عادت کرديد با فرياد کار خودتان را پيش ببريد.»
از طرف ديگر حلقه اطرافيان لاريجاني نيز دچار سردرگمي هستند. زماني اطرافيان علي لاريجاني به دنبال راه انداختن يک حزب بودند که عملا شکست خورد. آنها به يک فراکسيون نيم بند در مجلس اکتفا کردند، با عضويت نمايندگاني که عموما خط و ربط سياسيشان خيلي مشخص نيست.
حالا شاخصترين آن حلقه يعني کاظم جلالي قرار است به عنوان سفير ايران در مسکو منصوب و جانشين مهدي سنايي شود. او از نمايندگي مجلس استعفا کرده است. از سوي ديگر بهروز نعمتي ديگر نماينده نزديک به لاريجاني نيز قرار است سفير ايران در ايتاليا شود.
البته اين انتصابها قطعي نشده است، ولي ظاهرا به زودي رخ ميدهد.
هم کاظم جلالي و هم بهروز نعمتي از اعضاي ليست اميد در حوزه انتخابيه تهران بودند. راي اين دو نماينده حاصل ائتلاف چهار سال پيش اصلاح طلبان با ميانهروهاي اصولگرا بود. اين دو نماينده به عنوان بازوهاي مهم علي لاريجاني در چهار سال رياست مجلس عمل کردند. کاظم جلالي در راس مرکز پژوهشهاي مجلس و بهروز نعمتي هم به عنوان عضو هيات رئيسه. حالا ممکن است تا چند سال در داخل کشور نباشند تا بتوانند در کنار علي لاريجاني فعاليت کرده و به او کمک کنند. ديگر نزديکان لاريجاني نيز فعلا تحرک انتخاباتي نشان نداده اند.
لاريجاني در انديشه ۱۴۰۰؟
علي لاريجاني که از اصولگرايان رانده شده و از اصلاح طلبان نيز جا مانده است حالا با پايان سومين دوره حضورش در مجلس شوراي اسلامي احتمالا ديگر در انتخابات مجلس نامزد نخواهد شد و راه را براي افراد ديگري باز ميگذارد.
در جريان لاريجاني و رفقايش هيچ تحرک انتخاباتي براي مجلس ديده نميشود. البته مشخص نيست در ذهن علي لاريجاني چه ميگذرد شايد همانگونه که پيشتر مطرح بود او برنامهاي براي ۱۴۰۰ دارد. هيچ نشانهاي از اين برنامه هم ديده نميشود.
علي لاريجاني در ماههاي اخير نشان داده که فقط سعي در تعامل با دولت براي حل مشکلات کشور دارد. او از اظهار نظرهاي سياسي و انتخاباتي خودداري ميکند و کمتر در مجامع حزبي شرکت ميکند.
از طرف ديگر نبايد ناديده گرفت که خانواده لاريجاني در دو سال اخير موج تخريبي عظيمي را تحمل کرده است. از يکسو آيت الله آملي لاريجاني تحت فشار اين موج بوده و از سوي ديگر علي لاريجاني با آن دست و پنجه نرم کرده است. ديگر برادران لاريجاني نيز از اين موج بي نصيب نبوده اند. ممکن است اين فضا بر تصميم رييس مجلس براي آينده حرفهاي خود اثر گذارد بوده باشد.
نزديکان لاريجاني دل به اين خوش کرده بودند که حمايتهاي دولت اعتدالگرا راه را براي حضور قدرتمند او در انتخابات ۱۴۰۰ باز کنند. اما حالا پس از گذشت بيش از دو سال از دولت، اعتدالگرايان در گوشه رينگ قرار گرفته اند و از هر طرف مورد انتقادند. در جريان انتخابات سال ۹۶ برخي معتقد بودند کشاندن اسحاق جهانگيري به فرآيند انتخابات، پوست خربزهاي از سوي اعتدالگرايان و نزديکان لاريجاني بوده تا چهره او را مخدوش کنند و رقيبي از رقباي ۱۴۰۰ را تضعيف نمايند.
حالا امروز نه جهانگيري، سنبهاي پر زور براي ۱۴۰۰ دارد و نه لاريجاني، شايد هيچ يک نامزد آن انتخابات نشوند.
با اين حال گمانه زنيها سر جاي خودش قرار دارد. همچنان ممکن است لاريجاني و اعتدالگرايان براي انتخابات رياست جمهوري نقشه بکشند.
شايعاتي از اين دست هم به گوش ميرسد که توافقي ميان لاريجاني و قاليباف براي دو انتخابات مجلس و رياست جمهوري وجود دارد. براساس اين توافق قاليباف کانديداي مجلس ميشود و لاريجاني ۱۴۰۰ ميآيد البته که اين شايعه خيلي اعتباري ندارد چرا که نمونههاي ديگري از آن در فضاي رسانهاي وجود دارد.
مثلا گفته ميشود توافقي مشابه ميان قاليباف و سعيد جليلي وجود دارد با اين تفاوت که جليلي براي انتخابات مجلس ميآيد و قاليباف آماده رياست جمهوري ميشود.
در کنار تمام اين حرفها و گمانه زنيها فعلا فقط يک چيز روشن است. اينکه علي لاريجاني اگر نگوييم تنهاست، متحدان زيادي ندارد، از طرف ديگر او سياستمدار محبوبي هم به حساب نميآيد، حالا بايد ديد او در برابر چشم انداز مبهمي که براي آينده دارد چه تصميماتي اتخاذ ميکند.
بازار