لینک کوتاه در کلیبرد کپی شد!http://akhr.ir/5820013
۱.۵K
۰
دنياي اقتصاد/ متن پيش رو در دنياي اقتصاد منتشر شده و انتشار آن به معني تاييد تمام يا بخشي از آن نيست
سرانجام بعد از انتظار طولاني، ملاقات رودرروي اردوغان و ترامپ، روسايجمهور ترکيه و ايالاتمتحده روز چهارشنبه گذشته بدون حل مسائل کليدي که براي هر دو طرف اهميت داشت، به پايان رسيد. مهمترين هدف ترامپ از اين ديدار متقاعد کردن اردوغان نسبت به انصراف از خريد سامانههاي موشکي اس- ۴۰۰ بود اما اردوغان در اين رابطه از موضع خود عقبنشيني نکرد. او با طرح اين موضوع که هزينههاي لازم براي تهيه سامانههاي موشکي پرداخت شده و در شرايط کنوني لغو قرارداد ممکن نيست، تاکيد کرد اگر دولت آمريکا هم تمايل داشته باشد، آنکارا حاضر به خريد سامانههاي موشکي از نوع پاتريوت است. در همين حال حساسيت مورد توجه اردوغان نسبت به آمريکا نيز حول محور قطع همکاري واشنگتن با نيروهاي دموکراتيک سوريه بود که در اين رابطه نيز ترامپ پاسخ قابل انتظاري را بيان نداشت.
گفتني است که قبل از فراهم شدن شرايط ديدار رهبران ترکيه و ايالاتمتحده در واشنگتن، مخالفتهايي از سوي سناتورهاي آمريکايي و همچنين سياسيون ترکيه در مورد اين ديدار مطرح شده بود؛ بهطوري که موضوع نامه تحقيرآميز ترامپ خطاب به اردوغان يکي از دلايل عمدهاي بود که نه تنها سياسيون و رهبران احزاب و حتي دولت باغچهلي، رهبر حزب حرکت ملي ترکيه واکنش تندي را نسبت به آن نامه نشان دادند. اکثريت تحليلگران سياسي در ترکيه نيز انتظار نداشتند که اردوغان حاضر به انجام اين سفر شود. در همين حال قانونگذاران آمريکايي نيز همصدا با برخي از رسانههاي خبري ديدار ترامپ با اردوغان را منطقي ندانسته و به دليل اينکه ترکيه با حمله نظامي خود به سوريه در سرکوب کردهاي سوري ايفاي نقش کرده و در داخل نيز فشارهاي مداومي عليه روزنامهنگاران وجود دارد؛ تلاشهاي زيادي را براي انصراف ترامپ از ديدارش با اردوغان انجام دادند. اما ترامپ قبل از ۱۳ نوامبر (۲۲ آبان ماه) طي تماس تلفني که محتواي آن مشخص نيست، اردوغان را متقاعد به سفر به واشنگتن کرد.
بايد گفت که ديدار روسايجمهور دو کشور در کاخ سفيد نتايج ملموسي به همراه نداشت. از همان ابتدا هم مشخص بود که انتظارات طرفين برآورده نخواهد شد. با اينکه هر دو رئيسجمهور در کنفرانس مطبوعاتي با استفاده از الفاظ پرمعنايي سعي کردند که بازتاب لازم را انعکاس دهند ولي در وهله اول بايد گفت که مشکلات ساختاري در روابط دوجانبه و همچنين عدمتطابق بين اولويتهاي طرفين، اهداف، علايق و درک رهبران دو کشور از تنشهاي موجود باعث شد که هر دو رئيسجمهور از اين ديدار و مذاکرات دوجانبه دست خالي برگردند و حتي ميزگردهاي اقتصادي متشکل از صاحبان صنايع و اعضاي اتاقهاي بازرگاني و انجمن همکاريهاي تجاري ترکيه- آمريکا نيز با خوشبيني صرف به کارش خاتمه داد و دو کشور نسبت به رساندن سطح مبادلات تجاري از ۲۰ ميليارد به ۱۰۰ ميليارد دلار اميدوار هستند. دوم اينکه، موضوع استيضاح ترامپ نيز از مهمترين عواملي بود که ديدار دوجانبه اردوغان- ترامپ را تحتالشعاع خود قرار داده و به رديف دوم اخبار روز سوق داد. با اين حال ترامپ مثل هميشه براي اثبات کيش شخصيت خود و برتري رفتاري در برابر فرد مقابل دست به بازي با کلمات زده و همان شيوهاي را که در ديدارش با ولاديمير پوتين و کيم جونگ اون بهکار برد، در قبال رجب طيب اردوغان نيز در پيش گرفت. در همين حال قدرداني از اردوغان بابت آزادسازي سرکان گولکه، کارمند ناسا شباهتي به تشکر وي در رابطه با آزادي راهب برانسون داشت، او در عين حال خواست که اردوغان موضوع اعاده فتح الله گولن را مطرح نسازد.حال اگر اردوغان در نگاه او فردي شايسته و رهبري برجسته است، دلايل نگارش نامه تحقيرآميز وي در تاريخ ۹ اکتبر چه بوده است؟ ترامپ با رفتار دلالمآبانه و هميشگي خود سعي کرد مسائل را به حاشيه بکشاند، اما اردوغان با تأکيد بر اعاده فتحالله گولن، قطع همکاري آمريکا با کردهاي سوري و ادامه حضور نيروهاي آمريکايي در بخشهاي نفتخيز سوريه تلاش کرد که جديت مذاکرات و کنفرانس را تداوم بخشد. او با ذکر پيشينه همکاري ترکيه و آمريکا و تمايل آنکارا به خريد سامانه پاتريوت و همچنين ارتقاي سطح مبادلات تجاري، سعي کرد که فضاي کنفرانس مطبوعاتي را در مديريت خود داشته باشد. موضوع نامه ترامپ به اردوغان را يکي از روزنامهنگاران آمريکايي مطرح کرد که اردوغان نيز بدون اينکه به محتواي آن اشاره کند، موضوع مکاتبه مظلوم کوباني فرمانده نيروهاي دموکراتيک سوريه که خطاب به ترامپ نوشته بود را پيش کشيد و بار ديگر اعمال تروريستي تشکيلات پ.ک.ک و يگانهاي مدافع خلق کرد سوريه را مورد توجه قرار داد.
در واقع ترامپ نه تنها از زير بار مسووليت اعاده فتحالله گولن طفره رفت، بلکه از بيان تعهد به قطع حمايت مالي و تسليحاتي از کردهاي سوري نيز خودداري کرد. در کنار اينها آنچه بيش از همه جاي تأمل دارد اينکه در زمان حضور اردوغان در واشنگتن، دو پايه کنگره آمريکا (مجلس نمايندگان و سنا) درحاليکه حمايت خود از مخالفان ترکيه را نشان دادند، حتي ادعاي نسلکشي ارامنه توسط دولت عثماني را بهصورت فرآيندي از فشار سياسي مطرح کردند.
بر طبق اظهارنظر کارشناسان تجاري، در شرايط کنوني تراز بازرگاني ميان دو کشور تحت تاثير کسري ۱/ ۴ ميليارد دلاري به زيان ترکيه قرار دارد. اگر نياز ترکيه به خريد تسليحات پيشرفته از آمريکا را در کنار ساير نيازمنديها مورد توجه قرار دهيم آنگاه افزايش وابستگي ترکيه به آمريکا اجتنابناپذير خواهد بود و همين سطح وابستگي در ابعاد سياسي، ديپلماتيک و امنيت ملي نيز تأثير خواهد گذاشت. نتيجه اينکه، مشکلات ميان دو کشور بسيار زياد و از شدت اثر بالايي برخوردار است. رسيدن به راهحل در کوتاهمدت امري دشوار بوده و نتيجه چنين مذاکرات بينتيجهاي بيش از فايده، اثرات سوئي را در درک متقابل باقي ميگذارد.
ما را در کانال «آخرين خبر» دنبال کنيد