رمز موفقیت کرونایی ژرمن ها
دنياي اقتصاد/ متن پيش رو در دنياي اقتصاد منتشر شده و انتشار آن به معني تاييد تمام يا بخشي از آن نيست اين روزها يک پرسش تبديل به موضوع اصلي مباحثات در زمينه مبارزه با کرونا شده است. همه ميپرسند که چرا نرخ مرگومير آلمانها اينقدر پايين است؟ روزنامه نيويورکتايمز به نقل از «هندريک استريک»، مدير انستيتوي ويروسشناسي در بيمارستان دانشگاه بن در همين ارتباط مينويسد: سن پايين اکثريت مبتلايان، انجام آزمايشهاي بيشتر از مردم، درمان زودهنگام و گسترده، تعداد بالاي تختهاي مراقبتهاي وپژه و وجود يک دولت قابل اعتماد از عوامل اصلي موفقيت ژرمنها در مبارزه با کرونا است. استراتژي کلان آلمان در اين زمينه آزمايش و پيگيري است. مردم آنها را «تاکسيهاي کرونا»يي مينامند: پزشکاني که مجهز به وسايل حفاظتي هستند در خيابانهاي خلوت هايدلبرگ به رانندگي پرداخته و بيماراني را که در خانه هستند ۵ يا ۶ روز پس از بستري شدن به خاطر کرونا «چک» ميکنند. آنها آزمايش خون ميگيرند و به دنبال علائمي ميگردند تا بگويند آيا بيمار وارد دوره بيماري عميق شده است يا نه. آنها ميتوانند پيشنهاد بستري شدن هم بدهند حتي به بيماري که ممکن است علائم خفيف داشته باشد؛ وقتي بيماري شروع شد، شانس زنده ماندن از اين بيماري با بستري شدن در بيمارستان بيشتر ميشود. «کاترين بنهولد» در گزارش ۴ آوريل در نيويورک تايمز نوشت، پروفسور «هانس گئورک کروسليچ»، رئيس بيمارستان دانشگاه ويروسشناسي در هايدلبرگ، ميگويد: «در هفته اول نقطه اوج وجود دارد. اگر شما کسي هستيد که ششهايش ممکن است آسيب ديده باشد، اين زماني است که وضع شما شروع به وخامت ميکند.» تاکسيهاي کرونايي هايدلبرگ تنها ابتکار در يک شهر نيست. بلکه آنها سطحي از مشارکت و تعهد منابع عومي در مبارزه با اين بيماري مسري را نشان ميدهند که به تبيين يکي از جذابترين معماهاي اين بيماري واگيردار کمک ميکند: چرا نرخ مرگ و مير در آلمان اين قدر پايين است؟ گزارشگر نيويورک تايمز ميافزايد، اين ويروس و بيماري ناشي از آن- کوويد ۱۹- ضربه سختي به آلمان زده است: براساس اعلام دانشگاه جان هاپکينز، اين کشور بيش از ۹۲ هزار عفونت تاييدشده آزمايشگاهي تا ظهر شنبه ۱۶ فروردينماه داشته است که بيش از هر کشور ديگري غير از آمريکا، ايتاليا و اسپانيا بوده است. اما با ۱۲۹۵ فوتي، ميزان تلفات آلمان ۴/ ۱ درصد بود در مقايسه با ۱۲ درصد در ايتاليا، حدود ۱۰ درصد در اسپانيا، فرانسه و بريتانيا و ۴ درصد در چين و ۵/ ۲ درصد در آمريکا. حتي کرهجنوبي، الگوي هموار کردن اين منحني، نرخ مرگ و مير بالاتر ۷/ ۱ درصدي داشته است. «هندريک استريک»، مدير انستيتوي ويروسشناسي در بيمارستان دانشگاه بن ميگويد: «صحبت از ناهنجاري آلماني شده است.» پروفسور استريک تماسهايي از همکارانش در ايالاتمتحده و جاهاي ديگر داشته است. او ميگويد: «آنها از من ميپرسند شما چه کار متفاوتي انجام ميدهيد؟ چرا نرخ مرگ و مير شما اين قدر پايين است؟» متخصصان ميگويند، پاسخهاي مختلفي وجود دارد: ترکيبي از تحريفهاي آماري و تفاوتهاي بسيار واقعي در مورد اينکه چگونه اين کشور به مقابله با اين اپيدمي رفته است. متوسط سن افراد آلوده به اين بيماري در آلمان پايينتر از بسياري ديگر از کشورهاست. پروفسور کروسليچ معتقد است بسياري از بيماران اوليه که گرفتار اين ويروس شدند در تفرجگاههاي اسکي در اتريش و ايتاليا بودند و نسبتا جوان و سالم هم بودند. او ميگويد: «اين ويروس با اپيدمي اسکيبازان شروع شد.» با شيوع و گسترش اين بيماري، بسياري از افراد مسنتر آسيب ديدند و نرخ مرگ و مير که تا دو هفته قبل فقط ۲/ ۰ درصد بود، هم افزايش يافته است. اما متوسط سن بيماري همچنان نسبتا پايين است (۴۹ سال). براساس آخرين گزارشهاي ملي فرانسه و ايتاليا، در فرانسه ۵/ ۶۲ سال است و در ايتاليا ۶۲ سال. توضيح ديگر براي تلفات پايين اين است که آلمان آزمايشهاي بيشتري از مردم نسبت به ديگر کشورها گرفته است. اين به اين معناست که اين کشور تعداد بيشتري از افراد با نشانههاي کم يا بدون نشانه را رصد و شناسايي ميکند، تعداد موارد شناختهشده را بالا ميبرد اما نرخ تلفات را خير. به گفته پروفسور کروسليچ: «اين بهطور خودکار نرخ مرگ و مير را روي کاغذ پايين ميآورد.» اپيدميولوژيستها و ويروسشناسان ميگويند اما مولفههاي پزشکي قابلتوجهي هم وجود دارد که تعداد مرگ و ميرها در آلمان را نسبتا پايين نگه داشته است که از جمله مهمترين آنها آزمايشها و درمان زودهنگام و گسترده، تعداد زياد تخت مراقبتهاي ويژه و يک دولت قابل اعتماد است که دستورالعملهاي فاصلهگذاري اجتماعياش بهطور گستردهاي رعايت ميشود. آزمايشها در اواسط ژانويه، مدتها قبل از اينکه آلمانيها به اين ويروس فکر کنند، بيمارستان «چاريته» (Charité) در برلين آزمايشي را انجام داد و فرمول آن را به صورت آنلاين ارسال کرد. در زماني که آلمان در ماه فوريه اولين مورد ابتلاي کوويد ۱۹ را ثبت کرد، آزمايشگاههاي سراسر اين کشور مجموعهاي از کيتهاي آزمايشي را ساخته بودند. دکتر «کريستين دِرُستِن»، رئيس ويروسشناسي اين بيمارستان که تيمش اولين آزمايش را انجام داد، ميگويد: «دليل اينکه ما در آلمان نرخ مرگ و ميرمان در مقايسه با ميزان مبتلايان کم است، تا حد زيادي ميتواند با اين واقعيت توضيح داده شود که ما در حال انجام تعداد زيادي از آزمايشها در آزمايشگاهها بوديم.» تاکنون، آلمان حدود ۳۵۰ هزار آزمايش کرونا در هفته انجام ميدهد که بسيار بيشتر از هر کشور اروپايي ديگر است. آزمايشهاي اوليه و گسترده به مقامها اجازه داد سرعت شيوع اين بيماري را با قرنطينه موارد شناخته شده کاهش دهند در حالي که آنها مبتلا بودند. همچنين اين امکان فراهم شد که درمان نجاتبخش به موقع انجام شود. پروفسور کروسليچ ميگويد: «وقتي من يک تشخيص اوليه دارم و ميتوانم بيمار را خيلي زود درمان کنم- براي مثال، آنها را زير دستگاههاي تنفسي قرار دهم پيش از آنکه وضعيتشان وخيم تر شود- شانس بقا بيشتر ميشود.» کارمندان پزشکي - که در معرض ابتلا و گسترش اين بيماري هستند- بهطور منظم «چک» ميشوند. براي انجام اين روش، برخي بيمارستانها شروع به انجام «تستهاي انسداد» (block tests) با استفاده از پاکسازي ۱۰ کارمند و دنبال کردن آزمايشهاي فردي (تنها اگر نتيجه مثبت باشد) کردهاند. در پايان آوريل، مقامهاي بهداشتي در نظر دارند يک مطالعه آنتي بادي در مقياس وسيع را آغاز کنند و هر هفته ۱۰۰هزار نمونه تصادفي در سراسر آلمان را چک کنند تا به اين نتيجه برسند که مصونيت و ايمني در کجا شکل گرفته است. پروفسور استريک ميگويد، يک روش براي اطمينان يافتن از آزمايشهاي وسيع اين است که بيماران هيچ هزينهاي بابت آن نميپردازند. او ميگويد اين يک تفاوت چشمگير با ايالاتمتحده در اولين هفته شروع و پيک بيماري بود. لايحه تسکين ويروس کرونا که ماه گذشته از سوي کنگره تصويب شد ضامن انجام آزمايشهاي رايگان نيست. او ميگويد: «يک جوانِ بدون بيمه درماني با گلويي که ميخارد احتمالا نزد دکتر ميرود. بنابراين خطر مبتلا ساختن افراد ديگر را به دنبال دارد.» رصد و پيگيري در يک روز جمعه در اواخر فوريه، پروفسور استريک اخباري دريافت کرد که براي اولين بار يک بيمار در بيمارستاني در بُن به دليل ويروس کرونا، تست او مثبت بوده است. يک جوان ۲۲ ساله که هيچ نشانهاي نداشت اما کارفرمايش- يعني همان مدرسهاي که محل تحصيل او بود- از او خواسته بود آزمايش بدهد زيرا او فهميده بود اين جوان در کارناوالي مشارکت کرده بود که تست يک نفر ديگر در آن مثبت اعلام شده بود. در بسياري از کشورها از جمله ايالاتمتحده، آزمايش دادن تا حد زيادي محدود است به بيمارترين بيماران. بنابراين، ممکن است مانع از دادن آزمايش از سوي فردي مشکوک شوند. در آلمان اينگونه نيست. به محض اينکه نتيجه آزمايش معلوم شود، آن مدرسه بسته و به تمام بچهها و پرسنل دستور داده ميشود که به مدت دو هفته با خانوادههايشان در خانه بمانند. حدود ۲۳۵ دانشآموز هم مورد آزمايش قرار گرفتند. پروفسور استريک گفت: «آزمايش و پيگيري استراتژياي است که در کرهجنوبي موفقيتآميز بود و ما هم ميکوشيم از آنها بياموزيم.» آلمان همچنين از اشتباه زودهنگام هم درسهايي آموخته است: استراتژي رديابي مردمي بايد به شکل تهاجميتر مورد استفاده قرار بگيرد. پروفسور استريک گفت، همه کساني که از ايشگل (Ischgl)، يک پيست اسکي در اتريش که داراي شيوع بيماري بوده به آلمان برگشته بودند، بايد رصد شده و آزمايش شوند. آلمان داراي يک سيستم مراقبتي بهداشتي قوي است. قبل از فراگيري کرونا در آلمان، بيمارستان دانشگاهي در «گيسن» (Giessen) داراي ۱۷۳ تخت مراقبت ويژه بود که مجهز به دستگاههاي تنفسي بود. در هفتههاي اخير، اين بيمارستان تلاش کرد تا ۴۰ تخت جديد اضافه کند و پرسنلي را که در حالت آمادهباش بودند تا ۵۰ درصد افزايش داد. «سوزان هرولد»، متخصص عفونتهاي ريوي، ميگويد: «اکنون ما اينقدر ظرفيت داريم که بيماران ايتاليايي، اسپانيايي و فرانسوي را بپذيريم. ما در حوزه مراقبتهاي ويژه بسيار قوي هستيم.» در سراسر آلمان، بيمارستانها ظرفيت مراقبتهاي ويژه خود را گسترش دادهاند. آنها از سطح بالايي شروع کردند. در ماه ژانويه، آلمان حدود ۲۸ هزار تخت مراقبتهاي ويژه مجهز به دستگاههاي تنفسي داشت که به عبارتي ميشد ۳۴ تخت/ دستگاه براي هر ۱۰۰ هزار نفر. در مقايسه، اين نرخ در ايتاليا ۱۲ و در هلند ۷ است. هماکنون ۴۰ هزار تخت مراقبتهاي ويژه در آلمان وجود دارد.