پراجکت سندیکیت: در انتخابات ایران شکست اصلاحطلبان تقریباً قطعی است
کيهان/متن پيش رو در کيهان منتشر شده و انتشار آن به معناي تاييد تمام يا بخشي از آن نيست
يک پايگاه خبري تحليلي آمريکايي، ضمن پيشبيني پيروزي جريان انقلابي در انتخابات رياست جمهوري ايران، نسبت به اين روند ابراز نگراني کرد.
«پراجکت سنديکيت» ضمن ميانهرو خواندن طيف غربگرا و تندرو خواندن طيف نيروهاي انقلابي مينويسد: ميانهرو در ميدان در آستانه خروج از قدرت هستند. تندروهاي ضد غرب، انتخابات مجلس را در ايران با اختلاف بالاي آراء از آن خود کردند و رقباي ميانهرو و اصلاحطلب را درهم کوبيدند.
اکنون، ايران خود را براي انتخابات رياست جمهوري در ماه ژوئن آماده ميکند و سياستمداران ميانهرو همسو با رئيسجمهور حسن روحاني، که مدافع برجام است، تقريباً شکست خود را قطعي ميدانند.
روحاني عمده شهرت و موفقيت خودش را در برجام ميديد. وي در سال 2013 با وعده لغو تحريمها و به سرانجام رساندن مذاکرات هستهاي توانست به قدرت برسد.
اين وعده براي طبقه متوسط، جذاب و قانع کننده به نظر ميرسيد.
اين رسانه آمريکايي ميافزايد: به سرانجام نرسيدن برجام، به تندروها فرصت داد تا ايرانيها را متقاعد کنند که تلاش براي تعامل با غرب نادرست بوده است. افکار عمومي ايران نيز همين روند و باور را دنبال کرده است. امروز ديگر از هر 4 ايراني، سه نفر نگاه مثبت به توافق برجام ندارند. در نظرسنجيهاي انتخاباتي اخير سهم محبوبيت تعدادي از اصولگرايان که در انتخابات 2017 موفق نشدند، به مراتب بيشتر از حسن روحاني است به طوري که از هر 4 نفر، 3 نفر نگاه مطلوبي به تندروها دارند.
بايد گفت بار بخشي از کاهش محبوبيت بر دوش روحاني است. دستاوردهاي اقتصادي پس از لغو تحريمها به نوعي تا حدي به ثروتمندان رسيد.
علاوه بر اين، در سال 2018، دولت روحاني به يکباره افزايش سنگين قيمت بنزين را اعلام کرد اقدامي که به طور نامتناسبي به فقرا آسيب ميرساند. هنگامي که احمدينژاد در سال 2010 همين کار را انجام داد، حداقل براي جبران فشار اقتصادي ناشي از اين اقدام دست به پرداخت يارانه نقدي زد. روحاني اما اين کار را نکرد.
اين عدم توجه به عدالت اقتصادي، به اين معني بود که بهبود مختصر ناشي از برجام عملاً باعث افزايش هزينههاي واقعي زندگي شده بود. در سال 2018-2019، هنگامي که اقتصاد ايران کوچکتر شد، سطح زندگي در مناطق روستايي 15٪ سقوط کرد.
کساني در آمريکا ميگويند که تحريمهاي ترامپ ميتواند اهرم قدرت مناسبي در دست بايدن باشد. اين ادعا البته پويايي سياسي در ايران را ناديده ميگيرد. تندروها بر قوه مقننه، نهادي مختلف و رسانههاي کشور تسلط دارند بنابراين انتظار ميرود به محض تحويل قوه مجريه در ماه ژوئن، احتمال احياي توافق هستهاي به حداقل برسد. با اين حال همه اميدها براي دولت بايدن يا ايران از بين نميرود. گرچه بعيد است مذاکرات بتواند به انعقاد توافقي جديد قبل از انتخابات ژوئن منجر شود، اما ميتواند مسير احياي برجام را روشن کند. اين موضوع ميتواند کار را براي رئيسجمهور بعدي ايران براي خروج از برجام هر چقدر هم که مخالف اين توافق باشد، دشوار کند.