21
48
2.8K
21
48
2.8K
آخرين خبر/ از خانه بيرون ميزنم در زيرِ باران
تا بِفکَنَم در کوچهاي، بيصبريام را
بردارم از دوش اين گليمِ ابريام را.
تا چشم چشمايي کند، ابر است و باران
باراني از آن بيشکيبان، سوگواران.
از کوچه برميگردم و اين ابرِ بيصبر
با گام من، همراهِ من، ره ميسپارد
در خويش ميگويم شگفتا:
اين چه جادوست
ابري که خاموشانه بر ابري ببارد.
شفيعي کدکني