تعبیر رضا امیرخانی از پرواز با پاراگلایدر

او با اشاره به حفظ محيطزيست و عناصر اصلي طبيعت نوشته است:

«آن‌که از يوزِ ايراني حمايت مي‌کند، در حقيقت با جاده‌سازي بي‌رويه و استخراج نادرست از معادن در بيابان مبارزه مي‌کند، او حامي خاک است. ديگري که عمر در صيانت از تمساح پوزه‌کوتاه بلوچستان مي‌گذراند، در حقيقت دست‌رسي به آبِ سالم را تضمين مي‌کند، او حامي آب است. اجزاي طبيعت پي‌وسته و وابسته‌اند.

و پرندگانِ پاراگلايدر، حاميِ عنصري ديگر از چارعنصرند. ايشان از زمره‌ حاميان بادند...

هر جا که يوزي مي‌دود، يعني کيلومترها خاک سالم در طبيعت اطراف هست. هر جا که گاندو مي‌خزد، يعني در مسير رود آب سالم است و هر جا که پرنده‌ي پاراگلايدري مي‌پرد، يعني دست کم در محل نشست و برخاست، طبيعت آرام است و باد راهي براي وزيدن دارد...

يوز خطر نيست، نشانه‌ سلامتي است. گاندو وحشت‌زا نيست، نشانه‌ پاکي است. پرنده‌ پاراگلايدر نيز نشانه‌ تنفس طبيعت است.

حيات بسياري از سايت‌هاي پاراگلايدر ايران، امروز بسته است به نيش کلنگ و ناخن لودر. باشد که اين ورزش طبيعت‌گرا و دماسنج طبيعت سالم باقي بماند؛ آن‌چنان که يوز ايراني و گاندوي ايراني بايد بمانند...»