سروده‌ای در رثای امام علی (ع)/ «همه آیات قرآنی علی را می‌کند تفسیر»

اميرالمومنين جان است و جانان جلوه‌ها دارد
مه و خورشيد يک پرتوست کز نور خدا دارد

همه آيات قرآني علي را مي‌کند تفسير
هزاران چشمه در آن نقطه‌ در زيرِ با دارد

طفيل هستي اويند جمله کائنات آري
جهان از رهگذار لطف او اين‌سان بقا دارد

ولايت چون حصاري محکم و آباد و پابرجاست
چه جاي غم؟ کسي در اين چنين حصني سرا دارد

تمام ملک دنيا با همه برق و فريبايي  
نيرزد نزد او چون خويش ملک لافتي دارد

شهي با آن همه قدرت به جاي کاخ در کوخي است

---

بازار

---

کدامين پادشه ديدي در اين کاشانه جا دارد؟

اگر خواهي عبادت را ببيني در نمازش بين
کشند از پاي او تير و نظر بر کبريا دارد

به جمعه خطبه خواند و پيرُهن را باد مي‌دادش
کسي پرسيد از چه؟ گفت او يکتا قبا دارد

غذايش را به  مغز خالص گنجشک قادر بود
ولي نان و نمک را از براي خود روا دارد

به شهر دانش پيغمبر، او دروازه‌اي باز است
هر آن کس پرسشي دارد جواب از اين صلاً دارد

ز هر پيغمبري باشد نشاني او همان دارد
 هر آنچه هر نبي دارد علي آن را جدا  دارد

تمام دانش هستي  است در مشتش ز سوي حق
به علم آسمان‌ها از  زمين علمش فرا دارد

همه جُستند آب زندگاني را به تاريکي
ولي در چشمه‌ نورش علي آب بقا دارد

بلي خورشيد بود اما به ظلمت راه مي‌جُستند
ندانستند قدرش را چه ميزان او بها دارد؟

چرا نامردمان خون بر دل خورشيد مي‌کردند؟
که بايد غصه‌اش با چاه، خود آن مقتدا دارد

اذان را آن موذّن گفت و حيدر سوي مسجد شد
که مي‌دانست خود در سرنوشت اين ماجرا دارد

به سجده رفت و غرقِ بحرِ غوغايي دگر گرديد
که ديدند عرشيان بر فرق او تيغي که جا دارد

بزد تسبيح  با "فُزتُ وربِّ الکعبه" پيوندي
در آن محرابِ خون، حيدر فقط ذکر خدا دارد

 چه گويد قطره از اوصاف دريايي پر از گوهر؟
فضيلت‌هاي بسيار و کرامت‌ها چه‌ها  دارد!