چرا خودروهای جدید ملزم به داشتن دیلایت هستند؟
ايران جيب/ چراغهاي روشنايي در روز يا همان Daylight، چراغهاي کوچکي در قسمت جلوي خودروها هستند که به محض شروع به کار پيشرانه خودرو روشن ميشوند و تا خاموش شدن آن روشن ميمانند. Daylight به منظور مطلع کردن عابران پياده و خودروهاي ديگر، از وجود خودرو شما در خيابان يا جاده است. اين چراغها معمولا از نوع "زنون" هستند تا بتوانند با داشتن نور زياد، توجه عابران و رانندگان ديگر را جلب کنند. براي اولين بار اين چراغها در در سال 1970 ميلادي در کشورهاي شمالي کره زمين مانند نروژ و کانادا، که معمولا هواي برفي و مه گرفته دارند و همچنين نور کافي در روز وجود ندارد، بسيار رواج يافت. اين چراغها کمک ميکرد که در روز، هنگامي که هوا برفي و مه گرفته است و يا نور کافي وجود ندارد، خودروها به راحتي تشخيص داده شوند. براي مدتي در آمريکا، استفاده از اين چراغها بر روي خودروها ممنوع شد اما در دهه 90 شرکت جنرال موتورز بر روي خودروهاي خودش از آنها استفاده کرد. رفته رفته اين چراغها در اروپا هم محبوبيت پيدا کرد و در سال 2011 تبديل به يک استاندارد در صنعت خودروسازي شد، به اين صورت که تمامي خودروهاي توليدي بعد از سال 2011 ملزم به داشتن چراغ روشنايي در روز هستند. اما انتقادهايي هم بر اين تکنولوژي وارد است. براي مثال برخي کارشناسان اعتقاد دارند که روشنايي اين چراغها در برخي خودروها حتي بيشتر از چراغهاي اصلي خودروها است و در برخي موارد که اين چراغها بر روي قسمت بالايي سپر خودرو نصب ميشوند، بر روي ديد راننده رو به رو تاثير ميگذارد. همچنين برخي ديگر اعتقاد دارند که اين چراغها فقط در کشورهاي شمالي مانند فنلاند و سوئد و غيره کاربردي است و در کشورهايي که در روز نور کافي دارند بلا استفاده است.