تربیت از لحظه تولد

بيتوته/ براي خيلي از والدين تربيت فرزند وقتي شروع مي شود که بچه ها با حرف زدن و رفتارهايشان با اطرافيان تعامل مي کنند. در اين زمان است که والدين بکن نکن هاي هميشگي را آغاز کرده و سعي مي کنند شخصيت فرزندشان را بر اساس محدوديت هايي که براي او تعريف مي کنند شکل دهند. اما وقت آن رسيده که اين تصور غلط را از زندگي تان کنار بگذاريد و نگاه دقيق تري به تربيت فرزند داشته باشيد. سال هاي اوليه کودکي براي رشد شخصيت انسان اهميت زيادي دارد و فرزندان شما احترام، عدالت، عشق، امنيت و مسئوليت را کاملاً درک مي کنند. بنابراين اين دوران بيشترين فرصت را براي رشد مثبت شخصيت کودک فراهم مي آورد و محبت دو طرفه مطلوب تري را مي تواند ميان والدين و کودکان شکل دهد. بر اساس همين تعاملات هم هست که شخصيت فرزند شما شکل مي گيرد.از طريق تعامل هاي خانوادگي کودک، منش و شيوه هاي سازگارشدن با جامعه را فرا مي گيرد. در فرآيند رشد شخصيت، کودک در رابطه خود با والدين وابستگي خاصي را تجربه مي کند که اين وابستگي زمينه اي را براي دلبستگي هاي آينده کودک در دوران هاي بعدي زندگي به خصوص اوايل بزرگسالي ايجاد مي کند. والدين با تقويت محبت بارور و ارضاي به موقع نيازهاي کودک، مي توانند در سلامت روان امر در دوران هاي بعدي زندگي تأثير بگذارند. ارتباط کودک و والد در دوران اوليه کودکي به اندازه اي با اهميت است که نداشتن رابطه مطلوب،عواقب خطرناکي را براي فرد به دنبال دارد؛ به گونه اي که در بزرگسالي نمي تواند دنيا را در شرايط واقعي درک کند و تنها برخود تمرکز مي کند و نمي تواند با ديگران رابطه داشته باشد.