دختر 6 ساله ام بزرگ ترها را فریب میدهد!
خراسان/ دختر من شش ساله است، از وقتي ياد گرفت با دوستانش بازي کند، متوجه شدم که در بازي هايشان خيلي قلدري مي کند، وسايلش را به هيچ وجه در اختيار کسي قرار نمي دهد، حتي دقت کرده ام و ديده ام با اين که سني ندارد، خوب بلد است بزرگ ترها را فريب بدهد! طوري وانمود مي کند که انگار در بازي با دوستانش هيچ تقصيري ندارد. نگرانم اين اخلاقش تا بزرگ سالي همراه او بماند! اولين واکنشي که در مقابل قلدري و پرخاشگري کودکتان از خود نشان داده ايد، چه بوده است؟ واکنش هاي نامناسب همچون عصباني شدن، تحقير کودک و حمايت از کودک مقابل و گفتن جملاتي مانند «اگر باز اين رفتار را تکرار کني هيچ کس تو را دوست نخواهد داشت» رفتار نامطلوب را تقويت مي کند. توصيه هايي براي کاهش رفتارهاي قلدرانه کودکان براي کاهش رفتار قلدرانه کودکتان، رفتارهايي که در ادامه ذکر مي شود موثر است: به او توضيح دهيد که اصلا قلدري پذيرفتني نيست. براي مقابله با قلدري آموزش مهارت هاي اجتماعي به منظور تعامل موثر و مناسب با ديگران مفيد است، همچنين او ياد مي گيرد احساساتش را با کلمات بيان کند و خودکنترلي را مي آموزد. با اقتدار و عاطفه عمل کنيد. براي اين که اين رفتار در فرزندتان نهادينه نشود بايد با اقتدار و عاطفه عمل کنيد. يعني در حالي که از شما گرما و محبت دريافت مي کند، بداند قوانيني که شما وضع کرده ايد در مقابل رفتارهاي نامناسب، تغيير نخواهد کرد. تغيير را از منزل شروع کنيد. شما مي توانيد الگوي خوبي براي او باشيد. در کنارش بنشينيد و قواعد بازي را برايش توضيح دهيد و به او کمک کنيد تا متوجه شود هنگام بازي چه اتفاقي مي افتد. رفتارهاي مطلوب او را دنبال و به آن ها توجه کنيد و اين رفتارها را تحسين کنيد. با اين کار او ياد مي گيرد چه رفتارهايي براي شما مقبول و مطلوب است. زماني که احتمال مي دهيد کودک تهاجمي رفتار خواهد کرد تنهايش نگذاريد. کنارش بمانيد و رفتارهايش را اصلاح کنيد؛ مثلا اگر کودکي را هل داد، دستش را بگيريد و آرام روي دست کودک مقابل بکشيد و نوازش کنيد. اگر به رفتار تهاجمي ادامه داد به آرامي دست او را بگيريد و به طور موقت او را از ديگر بچه ها جدا کنيد و پس از مدتي او را برگردانيد و آموزش ها را ادامه دهيد. امکان بازي گروهي برايش فراهم کنيد. بازي هايي که به صورت گروهي انجام مي شود هم موثر است؛ چون کودک در تعامل با ديگران است و هم اين که مشارکت را مي آموزد چون همه براي يک هدف تلاش مي کنند. اگر او وسايلش را به ديگران نمي دهد، به خواسته اش احترام بگذاريد. از طرفي حس دوستي و مشارکت را در او تقويت کنيد. يک روش بسيار موثر مشاهده است، شما وسيله يا خوراکي خودتان را با او تقسيم کنيد؛ مثلا شالتان را به او بدهيد که هنگام بازي به عنوان لباس از آن استفاده کند يا سيبي را که مي خوريد، نصف کنيد و به او بدهيد و در اين هنگام بر موضوع استفاده مشترک تاکيد کنيد. او را در کارهاي منزل شريک کنيد مثلا در شستن ميوه يا ظرف ها. اگر زماني اجازه داد ديگران به وسايلش دست بزنند او را تشويق کنيد، تحسين و ترغيب شما اين رفتار او را تقويت مي کند. سعي کنيد او را از احساس کودک مقابل آگاه کنيد؛ مثلا از او بپرسيد دوستت الان چه احساسي دارد که اين وسيله را در اختيار او نگذاشته اي؟ ممکن است بگويد: خيلي ناراحت شد يا از دستم عصباني شد. حالا که بزرگ ترها را فريب مي دهد! درباره مسئله فريب دادن بزرگ ترها، ممکن است براي پيشگيري از سرزنش يا تنبيه شدن اين کار را انجام مي دهد. منشأ فريب دادن و صادق نبودن ترس از واکنش اطرافيان است. پس شرايطي فراهم کنيد که بداند سرزنش نخواهد شد و شما او را خواهيد بخشيد. زماني که مي دانيد او مقصر است از او نپرسيد؛ چون شرايطي را ايجاد مي کنيد که شما را فريب دهد، در مقابل رفتار صحيح را بيان کنيد؛ مثلا بگوييد هل دادن اصلا کار خوبي نيست. از سرزنش و تنبيه بپرهيزيد چون تاثير منفي دارد ولي زماني که صادقانه مطلبي را بيان مي کند او را تشويق کنيد و به او بگوييد چقدر تو دختر راستگويي هستي، من به تو افتخار مي کنم. هرگز در حضور او از اين که بزرگ ترها را فريب مي دهد، سخني نگوييد چون رفتار غلطش را قوي تر مي کند. با توجه به مسائلي که ذکر کرديد، مراجعه به روان شناس کودک توصيه مي شود.