مزایا و معایب تک فرزندی
نمناک/ بيشتر زوج هايي که ازدواج مي کنند يا تصميم مي گيرند با هم زندگي کنند، عموما قصد دارند بچه دار شوند. چندين سال پيش، داشتن خانواده هاي بزرگ رايج بود و مزيتي محسوب مي شد. اين عمدتا به اين دليل بود که کودکان در سنين پايين شروع به کار براي کمک به تامين خانواده مي کردند. اما با گذر زمان و هزينه هاي زندگي در هر سال، داشتن خانواده بزرگ ديگر گزينه عملي نيست. در حقيقت، اکنون زوج هاي بيشتري در نظر دارند که تنها يک کودک داشته باشند و برخي ديگر تمايلي براي پدر و مادر شدن ندارند. چنانچه در اين بخش از نمناک خواهيد خواند تک فرزندان تنها ، خود محور و لوس و خودخواه هستند؛ او هميشه مورد توجه است و تمايل بيشتري به بازي با دوستان خيالي دارد. در ارتباط با روابط اجتماعي با مشکل مواجه مي شوند و بيشتر در معرض بيماري است. با اين حال، اين ويژگي ها هميشه در همه تک فرزندان نيست . اما مزايا و معايب متمايزي تک فرزندي دارد . برخي از مزاياي داشتن يک فرزند و تک فرزندي 1. کودک به والدين خود بسيار وابسته است و رابطه خوبي با آن ها دارد. 2. کودک در همه چيز بهترين است 3. تنها کودک توجه پدر و مادرش را به خود جلب مي کند. 4. کودک مجبور نيست با خواهر و برادر ديگر براي جلب توجه والدين رقابت کند.. 5. کودک با خواهر يا برادر ديگر مقايسه نمي شود (به عمد يا نه). 6. تنها کودک مستقل تر است. معايب داشتن يک فرزند و تک فرزندي 1. کودک ممکن است تنها بزرگ شود. 2. کودک کسي را ندارد که با او بزرگ شود. 3. کودک ممکن است فشار زيادي از جانب والدين داشته باشد تا خوب عمل کند يا در مدرسه و فعاليت هاي ديگر بهتر باشد. 4.والدين کودک تمايل به مراقبت زياد دارند. 5. کودک ممکن است از دست والدين خسته شود. 6. کودک ممکن است زمان بيشتري براي دوست پيدا کردن داشته باشد. 7. ممکن است براي داشتن خواهر و برادر فشار بياورند. 8. کودک ممکن است تحت فشار براي مراقبت از والدين مسن قرار بگيرد. 9. کودک هرگز تجربه داشتن خواهر زاده و برادر زاده را نخواهد داشت. در حالي که اين مزايا و معايب عمدتا روي کودک متمرکز هستند، والدين نيز از تصميم خود براي داشتن تنها يک کودک، ناراحت هستند. ديگر معايب تک فرزندي نمي توانند از اشتباهات برادر يا خواهر بزرگ تر ياد بگيرند:خواهر و برادر بزرگ تر اشتباهات زيادي مرتکب مي شوند که مي توانند از آنها الگو بگيرند. دوستي در اطراف خود ندارند:هميشه تک فرزندان دوست دارند کسي را داشته باشند که با آنها بازي و صحبت کنند. آيا شما هم به تک فرزندي کودکتان فکر مي کنيد؟ تصميم گيري براي والد شدن در حال حاضر يک تصميم مهم است. برنامه ريزي براي اينکه چند کودک داشته باشيد به همان اندازه مهم است . اما آيا مي خواهيد يک، دو، سه يا چند کودک داشته باشيد " بايد هميشه به خاطر داشته باشيد که هر کودکي که پرورش مي دهيد مستلزم داشتن مجموعه اي از مسئوليت ها است. با اين حال، علي رغم اطلاعاتي که داريم، هيچ روش مناسبي براي پرورش کودک وجود ندارد. حتي اگر در يک خانواده دوست داشتني بزرگ شويد، تضميني نيست که وقتي نوبت شماست که فرزندتان را بزرگ کنيد، موفقيت مشابهي داشته باشيد. مي توانيد همه کتاب هايي را که مي خواهيد بخوانيد و بسياري از وب سايت ها را در اينترنت ببينيد، اما هيچ چيز نمي تواند شما را براي تجربه واقعي والد بودن آماده کند. براي والدين جديد، شايد بهتر باشد که با يک کودک شروع کنيد. شما چند بچه ميخواهيد؟ آيا توانايي بزرگ کردن آن ها را داريد؟ براي بسياري از والدين اين روزها، داشتن تجربه تک فرزند ي کافي و خوب است. اما برخي ديگر، مي خواهند فرزند بيشتري داشته باشند و اين هم خوب است. اما هميشه بايد چند چيز مهم را در نظر بگيريد:آيا همسر شما مي خواهد فرزند ديگري داشته باشد؟ آيا از نظر مالي قادر به بزرگ کردن کودک ديگر هستيد؟ آيا شما از لحاظ عاطفي توانايي مراقبت از کودک ديگر را داريد؟ آيا شما به طور فيزيکي قادر به مراقبت از کودک ديگر هستيد؟ اگر پاسخ بله را به تمام اين سوالات داديد، پس آماده ايد که کودک ديگر را به خانواده اضافه کنيد. به ياد داشته باشيد که تعداد فرزندان شما مشخص نمي کند که چه کسي هستيد. چيزي که مهم است اين است که کودک خود را بزرگ و محترم و مسئول خود قرار دهيد.