به بهانه پربازدید شدن تصویری عجیب از شخصی که کودکی را با یک نخ آویزان کرد
خراسان/ به بهانه پربازديد شدن تصويريعجيب از يک شخص که گفته براي تفريحو سرگرمي، کودکي را با يک نخ از گلو آويزان کرده است
بچههاي کوچک را در وضعيتي ترسناک بالا مياندازند و غشغش ميخندند، سيگار و قليان را بر دهان کودک ميگذارند و با تماشاي کودک تفريح ميکنند، تسبيح را زير گلوي کودک ميگذارند، آويزان ميکنند و به قول خودشان براي سرگرمي اين کار را کردهاند. همه اينها نشانههاي بارز کودکآزاري است. متاسفانه از ديرباز رفتارهايي از اين قبيل در برخي خانوادهها به چشم ميخورد اما با فراگير شدن فضايمجازي، عطش ديده شدن و لايک و کامنت بيشتر باعث شده است اين افراد با وقاحت بيشتري چنين کارهايي را به نمايش بگذارند و در نهايت با يک ابراز پشيماني صوري، قضيه به فراموشي سپرده مي شود. اما چرا اين نوع کودکآزاري نسبت به گذشته بيشتر شده است و افراد دست به چنين رفتاري ميزنند؟
مشکل ضعف فرهنگي است
هنگامي که از دور به افراد کودکآزار نگاه ميکنيم، اينطور به نظر ميرسد که آنها از اختلال رواني رنج ميبرند در حالي که بسياري از اين افراد مشکل رواني جدي ندارند و تنها به دليل ضعف فرهنگي اين کار را انجام ميدهند. نوعي عاديسازي و حضور مداوم چنين رفتارهايي از قبح آنها مي کاهد و افراد به راحتي و بدون هيچ شرمي دست به چنين کارهايي ميزنند.کودکآزاري هر رفتار و عملي است که موجب ميشود کودک دچار آسيب جسمي، عاطفي و جنسي شود. همچنين گاهي انجام ندادن يکسري از وظايف از سوي والدين، موجب آسيب رسيدن به کودک ميشود که اين ترک فعلها هم مصداق کودکآزاري است و با عنوان غفلت يا سهلانگاري توصيف ميشود. مثلا غفلت از فراهم کردن نيازهاي کودک در زمينه تغذيه، پزشکي، عاطفي و ... .. کودکآزاري را معمولا به چهار دسته تقسيم ميکنند: فيزيکي يا جسمي، عاطفي، جنسي و سهلانگارانه(غفلت) که معمولا فقط يک مورد آن جدي گرفته ميشود.
پاي اختلالهاي رواني هم در ميان است
ممکن است فرد کودکآزار اختلالات روان پزشکي داشته باشد مثلا پرخاشگري. فردي که اختلال دوقطبي دارد، پرخاشگر است و نميتواند تکانههاي خودش را کنترل کند ولي هر بيمار دوقطبي کودکآزار نميشود. البته که يک سري از اختلالهاي رواني باعث مي شود تا برخي افراد دست به چنين رفتارهايي بزنند اما از سوي ديگر چه بسيار افرادي که اختلال رواني دارند ولي آزاري به ديگران نميرسانند و براي جامعه خطري ندارند. پس لزوما اختلال رواني مساوي با انجام چنين رفتارهايي نيست. در نتيجه لزوم فرهنگسازي و تدوين قوانين سفتوسخت در اين باره ضروري به نظر ميرسد.
اين پست را بازنشر نکنيد
در ضمن انتشار چنين پستهايي در گروههاي خانوادگي يا حتي صفحات شخصي، احساسات ديگران را جريحهدار ميکند. پس بهتر است قبل از بازنشر اگر حدس ميزنيد با ديدن چنين عکسهايي، شخص مد نظر احساسات منفي شديدي را تجربه خواهد کرد، از اين کار اجتناب کنيد.
نويسنده : دکتر ساحل گرامي | روانشناس