در دوران کرونا چگونه با کودکمان رفتار کنیم؟
تبيان/ دنيا در طي ماههاي اخير شاهد تغييرات بسياري بوده که درک و سازگاري با آنها ميتواند براي افراد مخصوصاً کودکان بسيار سخت باشد اما در اين ميان نبايد از نقش والدين در کمک به فرزندان در اين دوران غافل شد.
بسياري از والدين در سراسر جهان از اينکه ميتوانند در اين دوران وقت بيشتري را با فرزندان خود سپري کنند و خاطرات خوشي از اين ايام را براي فرزندان خود بسازند خوشحال و هيجانزده هستند. براي بسياري ديگر از والدين، شرايط قرنطينه بسيار چالشهاست زيرا هم بايد به ساير کارهاي خود برسند و هم مراقبت بيشتري نسبت به فرزندان خود داشته باشند که همين موضوع استرس خاص خود را دارد. اطلاعات زير نکاتي مفيد و استراتژيهايي را براي همه خانوادهها در مورد چگونگي گذراندن اين دوران ارائه ميکند. اين اطلاعات براي کودکان سنين مختلف مناسب بوده و خود والدين ميدانند که چگونه آن را با شرايط فرزندان خود تطبيق دهند.
صرف وقت با فرزندان و صحبت کردن با آنها
صرف چند دقيقه وقت با فرزندان و توجه کردن به آنها کمک ميکند که آنها اعتمادبهنفس بيشتر و اضطراب کمتري داشته باشند.
احتمالاً دورکاري در خانه و مراقبت از فرزندان وقت بسياري از شما ميگيرد اما شايد بتوانيد مدتي را با فرزندان بازي کنيد يا گپ و گفت داشته باشيد. اين امر باعث تغيير در احساس شما و فرزندان ميشود.
گاهي اوقات، هنگاميکه کودک احساس ميکند که کسي به حرفهايش گوش نميدهد تلاش ميکند تا بيشتر جلبتوجه کند. بهعنوانمثال، ممکن است که بلندتر صحبت کند و شايد حتي براي توجه پدر و مادر خود فرياد بزند. کودک ميآموزد که با سروصداي بيشتر، سرانجام توجه موردنظر خود را جلب ميکند. با توجه سريعتر و زودتر به آنچه فرزندتان ميخواهد به شما نشان دهد يا بگويد، به او کمک ميکنيد تا احساس اعتمادبهنفس کند و بداند که علاقه داريد به صحبتهايش گوش دهيد.
اگر کودک شما نيازمند توجه شماست اما شما نميتوانيد فوراً به او توجه کنيد، به آنها بگوئيد که در اسرع وقت به آنها گوش خواهيد داد. اين موضوع به آنها کمک ميکند که اندکي صبر نمايند. اگر ميشود، توضيح دهيد که نميتوانيد همين حالا به صحبتهايشان گوش دهيد و به آنها بگوييد چه زماني قادر خواهيد بود توجه خود را به آنها بدهيد. اين باعث ميشود که فرزندان شما در صورت نياز به صحبت با کسي، بهاحتمال خيلي زياد به شما مراجعه کنند. با اين روش، فرزندان ياد ميگيرند که در صورت نياز صبر کنند تا والدين به آنها گوش دهند.
به فرزندان خود قولهايي ندهيد که نميتوانيد انجام دهيد. فرزندان شما بايد بدانند که شما با آنها صادق هستيد و اينکه آنها ميتوانند به آنچه شما ميگوييد اعتماد کنند.
پذيراي فرزندان خود باشيد و سعي کنيد اطلاعات دقيقي درباره آنچه اتفاق ميافتد به فرزندان خود ارائه کنيد؛ اما دقت کنيد که اطلاعات را در سطح درک فرزند خود بگوئيد و سعي نماييد بهنوعي توضيح دهيد که سبب افزايش ترس آنها نشود.
اگر به کسي نياز داريد که با او صحبت کنيد به دنبال فرد ديگري باشيد تا بتوانيد احساسات خود را با او به اشتراک بگذاريد. اينگونه ميتوانيد براي مراقبت از فرزندان خود بهاندازه کافي قوي باشيد. ميتوانيد با شخص ديگري خارج از خانواده خود صحبت نموده يا با يک دوست يا يکي از اعضاي خانواده تماس بگيريد.
به فرزندان خود با گفتن مواردي که ممکن است نگران آن باشيد مانند استرس در مورد ضرر مالي که احتمالاً با آن روبرو شويد يا نگراني در مورد يکي از اعضاي بيمار خانواده، فشار روحي وارد نکنيد. چنين کاري ممکن است يک چالش بزرگ به نظر برسد، اما ميتواند به شما در مراقبت از فرزندانتان کمک کند.
تشويق رفتار خوب
·علاوه بر توجه، گوش دادن و تحسين رفتار خوب کودکان، روشهاي زيادي وجود دارد که والدين ميتوانند انجام دهند تا فرزندانشان رفتار خوبي داشته باشند. اول، خيلي مهم است که مطمئن شويد خود کودکان ميدانند که چه انتظاري از آنها داريد. بعضي وقتها کودکان فقط به اين دليل بدرفتار ميکنند که نميدانند والدين دقيقاً از آنها چه ميخواهند. وقتي فرزندان شما بدانند که دقيقاً چه انتظاري از آنها داريد ياد ميگيرند افراد مسئوليتپذيري باشند.
کارهاي مختلفي وجود دارد که شما از فرزندانتان انتظار داريد آنها را انجام دهند مثل صحبت کردن مؤدبانه، کمک در کارهاي خانه، انجام تکاليف مدرسه يا مهرباني با ساير کودکان. اينها اغلب بهعنوان قوانين خانواده محسوب ميشود. با همراهي کردن فرزندانتان وقتي خواستهاي از آنها داريد يا تشويق آنها وقتي درخواست شما را انجام ميدهند ميتوانيد به آنها اين قوانين را ياد دهيد. کودکان با ديدن رفتار بزرگترها مسائل مختلف را ياد ميگيرند. رفتار صحيح بزرگترها تأثير زيادي بر روي آنها دارد.
قوانين خانواده به حفظ امنيت فرزندان شما کمک ميکند و باعث شکلگيري رفتارهاي خوب در آنها ميشود. نوشتن ليست سادهاي از قوانين خانواده به کودک شما کمک ميکند تا هميشه اين قوانين يادشان باشد. جملهبندي مثبت براي اينکه فرزند شما بداند شما از او چه رفتاري را انتظار داريد بسيار مهم است. براي مثال، «مؤدبانه صحبت کنيد»، «تکاليف مدرسه را هرروز صبح انجام بده و کامل کن»، «آرام باشيد» يا «خانه را مرتب نگهداريد».
درازاي انجام هر قانون جديدي که معرفي ميکنيد به فرزندتان امتياز کوچکي بدهيد. نياز نيست براي همه کارها امتياز يا هديهاي به او بدهيد. فرزندان بايد آنچه را که درست است انجام دهند و بهدرستي انجام آن آگاه باشند؛ اما اگر قانوني وجود داشته باشد که در عمل به آن مشکلدارند، دادن يک امتياز کوچک ممکن است به آنها کمک کند تا آن را به خاطر بسپارند و بيشتر تلاش کنند.
امتياز ميتواند چيزهايي مثل بيدار ماندن ديرتر از معمول در يکشب، دادن وقت بيشتر براي انجام يک بازي که از آن لذت ميبرند، باهم مطالعه کردن يا به عهده گرفتن انجام يکي از کارهاي سخت فرزند شما در يک روز خاص باشد. امتياز بايد چيزي باشد که هيچ هزينهاي نداشته باشد. به ياد داشته باشيد گذراندن اوقات در کنار يکديگر ميتواند يکي از باارزشترين امتيازات براي فرزند شما باشد.
وقتي ميخواهيد که به فرزند خود بگوئيد انجام کاري را متوقف کند، مطمئن شويد که توجه فرزندتان کاملاً به شماست و بعد خيلي ساده به او بگوييد که ميخواهيد چهکاري متوقف شود و ميخواهيد چهکاري را بهجاي آن انجام دهد. بهعنوانمثال، ممکن است بگوييد، «داد نزن و با صداي آرام صحبت کن». اگر فرزندتان کاري را که انجام ميدهد متوقف ميکند، از او با استفاده از يک توضيح واضح و مشخص مثل «متشکرم که وقتي از شما خواستم آرام صحبت کنيد، آن را رعايت کرديد» از او تشکر کنيد.
براي کودکان و ساير افراد خانواده توضيح دهيد که استفاده از کلمات مهربانانه بسيار بااهميت است. وقتي صداي بزرگترها يا کودکان بالا ميرود استفاده از عبارات و کلمات مهربانانه ميتواند در آرام کردن آنها بسيار مفيد باشد.
نويسنده : ارينب سيفي