در دوران کرونا چگونه با کودکمان رفتار کنیم؟
تبیان/ دنیا در طی ماه‌های اخیر شاهد تغییرات بسیاری بوده که درک و سازگاری با آن‌ها می‌تواند برای افراد مخصوصاً کودکان بسیار سخت باشد اما در این میان نباید از نقش والدین در کمک به فرزندان در این دوران غافل شد.
بسیاری از والدین در سراسر جهان از اینکه می‌توانند در این دوران وقت بیشتری را با فرزندان خود سپری کنند و خاطرات خوشی از این ایام را برای فرزندان خود بسازند خوشحال و هیجان‌زده هستند. برای بسیاری دیگر از والدین، شرایط قرنطینه بسیار چالش‌هاست زیرا هم باید به سایر کارهای خود برسند و هم مراقبت بیشتری نسبت به فرزندان خود داشته باشند که همین موضوع استرس خاص خود را دارد. اطلاعات زیر نکاتی مفید و استراتژی‌هایی را برای همه خانواده‌ها در مورد چگونگی گذراندن این دوران ارائه می‌کند. این اطلاعات برای کودکان سنین مختلف مناسب بوده و خود والدین می‌دانند که چگونه آن را با شرایط فرزندان خود تطبیق دهند.
صرف وقت با فرزندان و صحبت کردن با آن‌ها
صرف چند دقیقه وقت با فرزندان و توجه کردن به آن‌ها کمک می‌کند که آن‌ها اعتمادبه‌نفس بیشتر و اضطراب کمتری داشته باشند.
احتمالاً دورکاری در خانه و مراقبت از فرزندان وقت بسیاری از شما می‌گیرد اما شاید بتوانید مدتی را با فرزندان بازی کنید یا گپ و گفت داشته باشید. این امر باعث تغییر در احساس شما و فرزندان می‌شود.
گاهی اوقات، هنگامی‌که کودک احساس می‌کند که کسی به حرف‌هایش گوش نمی‌دهد تلاش می‌کند تا بیشتر جلب‌توجه کند. به‌عنوان‌مثال، ممکن است که بلندتر صحبت کند و شاید حتی برای توجه پدر و مادر خود فریاد بزند. کودک می‌آموزد که با سروصدای بیشتر، سرانجام توجه موردنظر خود را جلب می‌کند. با توجه سریع‌تر و زودتر به آنچه فرزندتان می‌خواهد به شما نشان دهد یا بگوید، به او کمک می‌کنید تا احساس اعتمادبه‌نفس کند و بداند که علاقه دارید به صحبت‌هایش گوش دهید.
اگر کودک شما نیازمند توجه شماست اما شما نمی‌توانید فوراً به او توجه کنید، به آن‌ها بگوئید که در اسرع وقت به آن‌ها گوش خواهید داد. این موضوع به آن‌ها کمک می‌کند که اندکی صبر نمایند. اگر می‌شود، توضیح دهید که نمی‌توانید همین حالا به صحبت‌هایشان گوش دهید و به آن‌ها بگویید چه زمانی قادر خواهید بود توجه خود را به آن‌ها بدهید. این باعث می‌شود که فرزندان شما در صورت نیاز به صحبت با کسی، به‌احتمال خیلی زیاد به شما مراجعه کنند. با این روش، فرزندان یاد میگیرند که در صورت نیاز صبر کنند تا والدین به آن‌ها گوش دهند.
به فرزندان خود قول‌هایی ندهید که نمی‌توانید انجام دهید. فرزندان شما باید بدانند که شما با آن‌ها صادق هستید و اینکه آن‌ها می‌توانند به آنچه شما می‌گویید اعتماد کنند.
پذیرای فرزندان خود باشید و سعی کنید اطلاعات دقیقی درباره آنچه اتفاق می‌افتد به فرزندان خود ارائه کنید؛ اما دقت کنید که اطلاعات را در سطح درک فرزند خود بگوئید و سعی نمایید به‌نوعی توضیح دهید که سبب افزایش ترس آن‌ها نشود.
اگر به کسی نیاز دارید که با او صحبت کنید به دنبال فرد دیگری باشید تا بتوانید احساسات خود را با او به اشتراک بگذارید. این‌گونه می‌توانید برای مراقبت از فرزندان خود به‌اندازه کافی قوی باشید. می‌توانید با شخص دیگری خارج از خانواده خود صحبت نموده یا با یک دوست یا یکی از اعضای خانواده تماس بگیرید.
به فرزندان خود با گفتن مواردی که ممکن است نگران آن باشید مانند استرس در مورد ضرر مالی که احتمالاً با آن روبرو شوید یا نگرانی در مورد یکی از اعضای بیمار خانواده، فشار روحی وارد نکنید. چنین کاری ممکن است یک چالش بزرگ به نظر برسد، اما می‌تواند به شما در مراقبت از فرزندانتان کمک کند.
تشویق رفتار خوب
·علاوه بر توجه، گوش دادن و تحسین رفتار خوب کودکان، روش‌های زیادی وجود دارد که والدین می‌توانند انجام دهند تا فرزندان‌شان رفتار خوبی داشته باشند. اول، خیلی مهم است که مطمئن شوید خود کودکان می‌دانند که چه انتظاری از آن‌ها دارید. بعضی وقت‌ها کودکان فقط به این دلیل بدرفتار می‌کنند که نمی‌دانند والدین دقیقاً از آن‌ها چه می‌خواهند. وقتی فرزندان شما بدانند که دقیقاً چه انتظاری از آن‌ها دارید یاد میگیرند افراد مسئولیت‌پذیری باشند.
کارهای مختلفی وجود دارد که شما از فرزندانتان انتظار دارید آن‌ها را انجام دهند مثل صحبت کردن مؤدبانه، کمک در کارهای خانه، انجام تکالیف مدرسه یا مهربانی با سایر کودکان. این‌ها اغلب به‌عنوان قوانین خانواده محسوب می‌شود. با همراهی کردن فرزندانتان وقتی خواسته‌ای از آن‌ها دارید یا تشویق آن‌ها وقتی درخواست شما را انجام می‌دهند می‌توانید به آن‌ها این قوانین را یاد دهید. کودکان با دیدن رفتار بزرگ‌ترها مسائل مختلف را یاد میگیرند. رفتار صحیح بزرگ‌ترها تأثیر زیادی بر روی آن‌ها دارد.
قوانین خانواده به حفظ امنیت فرزندان شما کمک می‌کند و باعث شکل‌گیری رفتارهای خوب در آن‌ها می‌شود. نوشتن لیست ساده‌ای از قوانین خانواده به کودک شما کمک می‌کند تا همیشه این قوانین یادشان باشد. جمله‌بندی مثبت برای اینکه فرزند شما بداند شما از او چه رفتاری را انتظار دارید بسیار مهم است. برای مثال، «مؤدبانه صحبت کنید»، «تکالیف مدرسه را هرروز صبح انجام بده و کامل کن»، «آرام باشید» یا «خانه را مرتب نگه‌دارید».
درازای انجام هر قانون جدیدی که معرفی می‌کنید به فرزندتان امتیاز کوچکی بدهید. نیاز نیست برای همه کارها امتیاز یا هدیه‌ای به او بدهید. فرزندان باید آنچه را که درست است انجام دهند و به‌درستی انجام آن آگاه باشند؛ اما اگر قانونی وجود داشته باشد که در عمل به آن مشکل‌دارند، دادن یک امتیاز کوچک ممکن است به آن‌ها کمک کند تا آن را به خاطر بسپارند و بیشتر تلاش کنند.
امتیاز می‌تواند چیزهایی مثل بیدار ماندن دیرتر از معمول در یک‌شب، دادن وقت بیشتر برای انجام یک بازی که از آن لذت می‌برند، باهم مطالعه کردن یا به عهده گرفتن انجام یکی از کارهای سخت فرزند شما در یک روز خاص باشد. امتیاز باید چیزی باشد که هیچ هزینه‌ای نداشته باشد. به یاد داشته باشید گذراندن اوقات در کنار یکدیگر می‌تواند یکی از باارزشترین امتیازات برای فرزند شما باشد.
وقتی می‌خواهید که به فرزند خود بگوئید انجام کاری را متوقف کند، مطمئن شوید که توجه فرزندتان کاملاً به شماست و بعد خیلی ساده به او بگویید که می‌خواهید چه‌کاری متوقف شود و می‌خواهید چه‌کاری را به‌جای آن انجام دهد. به‌عنوان‌مثال، ممکن است بگویید، «داد نزن و با صدای آرام صحبت کن». اگر فرزندتان کاری را که انجام می‌دهد متوقف می‌کند، از او با استفاده از یک توضیح واضح و مشخص مثل «متشکرم که وقتی از شما خواستم آرام صحبت کنید، آن را رعایت کردید» از او تشکر کنید.
برای کودکان و سایر افراد خانواده توضیح دهید که استفاده از کلمات مهربانانه بسیار بااهمیت است. وقتی صدای بزرگ‌ترها یا کودکان بالا می‌رود استفاده از عبارات و کلمات مهربانانه می‌تواند در آرام کردن آن‌ها بسیار مفید باشد.
نویسنده : ارینب سیفی
خبرهای بیشتر درباره ی
١ نفر در مورد این مطلب نظر داده اند
برای ارسال نظر لطفا از طریق اپلیکیشن آخرین خبر اقدام فرمایید
