شوهرم معتاد و بی اعتماد به نفس است!
خراسان/ من زني 34 ساله با مدرک سيکل و خانه دار و داراي 4 فرزند هستم؛ يک دختر 15 ساله، دو فرزند 12ساله دو قلو و يک بچه يک ساله دارم. شوهرم اعتياد دارد. تا حالا چندبار سعي کرديم ترکش بدهيم ولي نشد. اعتماد به نفس ندارد، سرکار هم نمي رود، خيلي کم کار است، نسبت به زندگي احساس مسئوليت نمي کند. بچه هايم خيلي از لحاظ روحي شرايط بدي دارند با وجود شرايط فعلي، خيلي مي ترسم. با سر کار رفتن من هم مخالف است.
پاسخ
مخاطب گرامي، تمرکز من براي حل مشکل شما روي جمله پاياني تان خواهد بود، آنجا که گفتيد «با سرکار رفتن من هم مخالف است». اين جمله معاني مختلفي دارد که کليد حل مشکل شماست. نکات پيش رو مي تواند به شما در حل اين مشکل کمک کند.
از حقوق تان در زندگي مشترک آگاه باشيد
اولين برداشت اين است که يک نظام طبقاتي در خانواده شما حاکم است يعني همسرتان مشخص مي کند که شما چه کاري را بايد انجام دهيد و چه کاري را نبايد انجام دهيد. اين يعني اختيارات شما براي تصميم گيري در زندگي بسيار محدود است در حالي که بهتر است زن و شوهر از حقوق برابر براي تصميم گيري برخوردار باشند.
ظاهرا تمايلي به کار کردن نداريد
دومين برداشت اين است که شما هم علاقه چنداني به کار کردن و کسب درآمد نداريد چون به همسرتان اجازه داده ايد که به جاي شما تصميم بگيرد. درباره مسائلي از جمله کارکردن زن و شاغل بودن وي بايد قبل از ازدواج به توافق برسيد.
اعتياد را بيشتر بشناسيد
درباره مسئله اعتياد شوهرتان بايد گفت که نه تنها ترک دادن همسرتان وظيفه شما نيست بلکه توان چنين کاري را هم نداريد. اين يک مسئله شخصي است که همسرتان بايد براي ادامه زندگي با شما خودش قاطعانه تصميم بگيرد ترک کند. ترک اعتياد سبک زندگي خاص خودش را مي طلبد. لغزش ممکن است بارها و بارها اتفاق بيفتد و اتفاقي نيست که يک شبه رخ دهد. نياز به مراقبت، وقت و انرژي زيادي دارد. از علايم ترک اعتياد اين است که فرد براي مدتي حال و حوصله ندارد و علايم خماري شديدي را تجربه مي کند. ممکن است از رفتن به سرکار هم طفره برود. مراحل ترک بايد با نظارت پزشک، روانشناس، مددکار اجتماعي و حضور مرتب در جلسات گروه درماني و ديگر مداخلات درماني انجام شود. پس در جريان باشيد شما با داشتن 4 فرزند بدون حمايت هايي که در بالا به آن اشاره شد، راه سختي در پيش داريد.
شوهرتان را مسئوليت پذير کنيد
همسر شما بايد قبل از هر چيز مسئوليت اعتيادش را به عهده بگيرد. نبايد تصور کند که اين وظيفه شماست که ترکش بدهيد. اعتياد نوعي بيماري است که گاهي به «هم وابستگي» در خانواده منجر مي شود؛ يعني اعضاي خانواده فرد معتاد به گونه اي از او مراقبت مي کنند که احساس مي کند اگر هميشه معتاد باقي بماند، خدمات بهتري را از طرف خانواده اش دريافت خواهد کرد؛ بنابراين در پذيرش مسئوليت کوتاهي خواهد کرد. مراقب باشيد در اين دام گرفتار نشويد. فرد معتاد بايد بداند در صورتي که رفتار اعتيادگونه را ادامه دهد، شرايط بدتري خواهد داشت و به نفعش است که زودتر ترک کند و رفتار اعتيادگونه را کنار بگذارد.