مادران وسواس و کودکان حساس!

همشهري آنلاين/ رابطه مادر و فرزند رابطهاي از جنس محبت و احساس و عشق است.
مادر از همان لحظه که فرزند را در وجود خود ميپرورد تا زماني که ميوه وجودش را به دنيا ميآورد و لحظهلحظه مراقبت ميکند و با شب بيداري و از خود گذشتگي و فداکاري بزرگ ميکند، در هر لحظه و هر ثانيه با عشقي سرشار و محبتي وصفناپذير ميوه جانش را پرورش ميدهد. از نگاه ديگراني که از بيرون نگاه ميکنند، حتي درک اين رابطه و عشق و فداکاري ناممکن است. مادر اما از همان لحظه که مادر نام ميگيرد، باري از عشق و محبت و نگراني فرزند را به دوش ميگيرد و اين بار را تا آخرين لحظهاي که زنده باشد به دوش ميکشد؛ باري که شايد مردان و کساني که مادري را تجربه نکردهاند، لحظهاي تحمل آن را نداشته باشند. مکمل عشق و محبت مادري اما تدبير و منطق پدر است که در کنار محبت مادر تربيتي صحيح و کامل را براي کودک رقم ميزند.
گاهي اما اگر اين تقسيم وظيفه ميان عشق و عقل در تربيت فرزند به خوبي انجام نشود، اگر عقل و عشق در کنار هم بهکار گرفته نشوند يا اگر به جهت غلبه قدرت پدر يا مادر در خانواده يکي بر ديگري چيره شود، فرزند دچار آسيب ميشود و تا آخر آسيب ناشي از تربيت ناصحيح را به دوش ميکشد. يکي از مواردي که در زمينه چيرگي احساس بر تدبير و عقل در تربيت بچهها مشکلات زيادي به بار ميآورد، حساسيت بيش از حد در تربيت فرزند است. مادري که به جهت شدت علاقه و رگههاي شخصيت وسواسي بيش از حد در مراقبت و تربيت فرزندش حساسيت به خرج ميدهد، ندانسته، سلامت و موفقيت او در طول زندگي را تهديد ميکند.
مادري که توان جدا کردن فرزندش از خود را ندارد، به تميزي و نظافت بچه بيش از حد و افراطي حساسيت دارد، بيش از معمول در برخوردهاي اجتماعي از فرزندش حمايت ميکند يا هر نوع رفتار وسواسگونه ديگر را در برخورد با دلبندش انجام ميدهد، علاوه بر لطمهاي که در اثر مستقيم آن رفتار به فرزندش ميزند، غيرمستقيم هم حساسيت و وسواس را به فرزندش منتقل ميکند؛ وسواسي که ميتواند در آينده در فرزند بهصورت بيمارگونه در بيايد و آينده او را تحتالشعاع قرار دهد. از همين روست که مادران نازنين سرزمين من بايد بادقت و مراقبت و تدبير بيشتري با فرزندانشان رفتار کنند تا به لطف خدا نسلي سالم و مستقل را براي فرداي ايران پرورش دهند؛ نسلي به دور از ترديد و وسواس.
محمد علي شاطري: