فواید آشپزی و خوردن در ظروف مسی
صدا و سيما/ در طول دهههاي مختلف، مردم توانستند انواع مختلفي از ظروف را از مواد مختلف توليد کنند برخي از ظروف غذا وجود دارند، که واقعا براي سلامتي بدن مفيد هستند و در مقابل برخي از مواد حاوي مواد شيميايي سمي، جيوه و ساير عناصر مضر براي بدن مضر هستند.
برخي تحقيقات علمي نشان ميدهد که، داشتن مقدار کمي مس در بدن، ميتواند تاثير مثبتي بر سلامتي کلي بدن داشته باشد؛ برخي از فوايد آشپزي و خوردن در ظروف مسي را در اين مطلب آورده ايم:
افزايش سلامت پوست:
مس، پوستهاي آسيب ديده و خشک را درمان ميکند، همچنين باعث توليد سلولهاي سالم پوست ميشود؛ نوشيدن در فنجان مسي نيز، باعث افزايش کشش (خاصيت الاستيسيته) و سلامت پوست ميشود.
تقويت مو:
اين فلز، باعث توليد ملانين در بدن ميشود که ميتواند سلامت مو را بازگرداند و باعث رشد سريع مو شود.
کمک به طحال و کبد:
به عملکرد طحال و کبد ما کمک ميکند، و همچنين به عملکرد مناسب چندين عضو ديگر نيز کمک ميکند.
بهبود سلامت قلبي عروقي:
مقدار کمي از مس، ميتواند انسداد شريانها را از بين ببرد و همچنين باعث جلوگيري از ايجاد پلاکهايي ميشود که، باعث انسداد رگهاي خوني ميشوند.
تحريک مغز:
مس ميتواند، بدن را براي توليد ميلين تحريک کند، که اين باعث افزايش سرعت عملکرد مغز ميشود.
تسکين و آرامش مفاصل:
ميتواند بيماري آرتروز را بهبود دهد و غضروفي را که باعث مشکلات مفصلي شده را بازسازي کند، که به درمان مفاصل درد و تورم مفاصل، کمک ميکند.
ايمني و نکات مهم هنگام استفاده از ظروف مسي:
قابلمههاي مسي که با موادي مانند قلع و استيل ضد زنگ ترکيب شده اند، ميتوانند شما را از مسموميت مربوط به مس محافظت کنند. فلز، به راحتي با برخي از غذاها حل ميشود و مقدار زياد آن ميتواند باعث حالت تهوع، استفراغ و اسهال شود.
طبق گفته سازمان غذا و دارو، غذاهاي اسيدي، سبب حل شدن مس از ظروف آشپزي به غذا ميشود، اگر از قابلمهها و ماهيتابههاي مسي محافظت نشده و ترکيب نشده با ساير فلزها استفاده ميکنيد، اسيديته غذاها را مورد مطالعه قرار دهيد.
اگر مس بيش از نيار بدن وارد بدن شود در کبد رسوب کرده و مسموميت ايجاد ميکند همچنين تجمع مس در بدن موجب بروز تهوع و سر درد ميشود. مس اگر وارد غذا شود جذب کلسيم و آهن را مختل ميکند و ظروف مسي بايد لعاب داشته باشد و ظروف مسي قديمي که لعاب ندارد پخت غذا در آن صحيح نيست.
بايد بدانيم در کتابهاي مرجع طب سنتي استفاده از ظروف مسي به شدت منع شده است! ظروف مسي که تحت عنوان «نحاس» ياد شده، از مضرترين ظروف براي طبخ غذا عنوان شده است.
در کتاب تغذيه در طب ايراني، اسلامي ظروف مسي و روي به دليل آزاد کردن اين عناصر با ارزش به غذا باعث تاثير بر عملکرد سيستم مغز و اعصاب و غدد درون ريز بدن ميشوند يکي از مضرات ظروف مسي اکسيد شدن آنهاست که بسيار خطرناک است و بايد به موقع قلع اندود شود.
در کتاب «مفرح القلوب»، که شرح کتاب قانونچه در طب است (قرن هشتم هجري قمري)، حکيم محمد ارزاني، از بزرگترين حکماي طب ايراني، ميگويد: «طبخ طعام در اناي نحاس (ظرف مسي) خوب نيست مخصوصا اگر مدت زمان پخت زياد باشد و نيز غذا چرب و ترش باشد.
قلع اندود کردن آن اگرچه مضرت آن را کم ميکند، ولي بطور کامل زيان آن را برطرف نميکند. حکيم محمد ارزاني قلع اندود کردن مکرر را توصيه نميکند و نهي شديد کرده از ظرف مسي که قلع آن رفته است. مداومت در مصرف ظرف مسي را موجب ايجاد جذام دانسته اند. بهترين ظروف از ديدگاه ايشان ظروف آبگينه (پيرکس امروزه) و چيني است.
در کتاب تحفة المؤمنين، تأليف سيد محمد مؤمن تنکابني؛ طبيب قرن ۱۱، که از منابع معتبر در خصوص دارو و مفردات طبي است، مصرف ظروف مسي خصوصا بي قلع آن بسيار مضر توصيف شده است.
در کتاب مخزن الادويه، تأليف حکيم عقيلي خراساني؛ دانشمند و طبيب بزرگ قرن ۱۲ هجري قمري، که از کاملترين و جامعترين مجموعه دارويي در ميراث طب سنتي ايران است، آمده آشاميدن غذاهاي ترش، لبنيات، گوشت ها، در ظرف مس بي قلع خصوصا آنکه مدتي در آن مانده باشد بسيار مضر است و باعث ايجاد بيماري برص (نوعي لکههاي پوستي) ميشود.
شيخ الرئيس نيز در کتاب قانون گفته است: «واجب است که پرهيز کنيد از طبخ آنچه که شور يا چرب و يا شيرين است مانند گوشت و لبنيات و آنچه که ترش است در ظروف مسي و حتي آشاميدن در اين ظروف، زيرا که بدون ترديد زنگار ميبندد و زنگار نيز سم قاتل است.»