زندگی بزرگان/ به معلم گفت شهید آینده را از کلاس بیرون نکنید!
ایسنا/ تکاور شهید حسین ولایتیفر ششم تیر سال ۱۳۷۵ در دزفول دیده به جهان گشود. در هشت سالگی عضو جلسات قرآن مسجد حضرت مهدی(عج) شد. حضور چندین ساله در محافل معنوی تاثیر بسزایی در شکلگیری روحیات او داشت. در ۲۰ سالگی به سپاه رفت و دورههای تکاوری را پشتسر گذاشت، محل خدمتش بعد از گذراندن دورههای ابتدائی اهواز بود. در جمع رفقای هیئتی لقب سردار داشت. هیچوقت اهل ریا نبود، اما یکجا ریا کرد و گفت: «بذار ریا بشه تا بقیه یاد بگیرند، من میدانم که شهید میشوم.» همیشه میگفت: «من یک روز شهید میشوم.» در سنین نوجوانی بهعلت بازیگوشی یک بار معلم او را از کلاس بیرون کرد.
حسین به او میگوید: «حالا که مرا از کلاس بیرون میکنید حرفی نیست، اما حواستان باشد که دارید شهید آینده را از کلاس بیرون میکنید.» همیشه در کار و تلاش بود، اصلا خستگی برایش معنا نداشت. بدن ورزیده و آمادهای داشت، درست زمانیکه همه خسته بودند شوخیهایش گل میکرد و به جمع روحیه میداد.
شهید حسین ولایتیفر یک سال قبل از شهادتش به راهپیمایی اربعین رفته بود و آنجا دعایش برای رسیدن به شهادت استجابت شد. در نماهنگی که از ولایتیفر منتشر شده شهید در جریان پیادهروی میگوید: «انشاءالله سال بعد عکس ما را بگیرند و بگویند به یاد حسین ولایتیفر»
سرانجام روز 31 شهریور ماه 97 در حمله تروریستها به مراسم رژه نیروهای مسلح اهواز، حسین ولایتی فر در سن 22 سالگی به شهادت رسید. یکی از دوستان و همرزمان شاهد حسین نقل میکرد که حسین خود استاد کمین و ضد کمین بوده است.
اگر میخواست در آن معرکه جان خود را حفظ کند امکان نداشت تیر بخورد. وقتی در آن سر و صدا و شلوغی و هیاهو همه میخوابند روی زمین، حسین جانبازی را میبیند که نمیتواند فرار کند و روی ویلچر گیر کرده، حسین هم به سمت آن جانباز میدود تا او را عقب بیاورد و جان او را حفظ کند. که چندین تیر به سینهاش خورده و به شهادت میرسد.
پیکر پاک شهید حسین ولایتیفر پس از تشییع باشکوه در اهواز بههمراه شهید سعید زارع به دزفول منتقل شد و در گلزار شهدای شهیدآباد این شهر آرام گرفت.