تا عاشورا/ دنیای فانی و آخرت همیشگی

خراسان/ * عمر بن سعد نامه اي را از عبيدا... دريافت مي دارد که مضمون آن چنين است: من از لشکر سواره و پياده چيزي را از تو فروگذار نکردم و توجه داشته باش که مأموراني سپرده ام تا هر روز وضعيت را به من گزارش کنند. * حبيب بن مظاهر از امام حسين (ع) اجازه مي گيرد تا نزد طايفه اي از بني اسد که در آن نزديکي ها زندگي مي کردند برود و آنان را به ياري فرا خواند، حضرت (ع) اجازه دادند. حبيب نزد آن ها رفت و گفت: «امروز از من فرمان بريد و به ياري حسين(ع) بشتابيد تا شرف دنيا و آخرت از آن شما باشد». 90 نفر به پا خاستند و حرکت کردند، اما در ميان راه با لشکر عمر بن سعد برخورد کردند و چون تاب مقاومت نداشتند، پراکنده شدند و برگشتند. حبيب به نزد حضرت رسيد و جريان را تعريف کرد. امام حسين (ع) گفت: «لا حول و لا قوة الا بالله.»