قدس آنلاين/ قدس اميرمومنان (ع) مي فرمايند: صبح زود در پي روزي رفتن، روزي را افزون مي کند؛ همچنين مي فرمايند: کسي که خواستار جاودانگي است بايد سحرخيز باشد؛ هيچ سحرخيزي در راه خدا برتر از سحرخيزي براي تامين معاش فرزندان و خانواده نيست.
شخصي به امام صادق (ع) عرض کرد: من نمي توانم با دستم کار کنم و راه تجارت را نيز به خوبي نمي دانم و اکنون محروم و محتاج هستم آن حضرت (ع) فرمودند: کارگري کن و بر سر خود بار ببر تا از مردم بي نياز شوي. رسول خدا (ص) هم سنگي را بر شانه خود حمل کردند و در يکي از ديوارهاي باغ خود به کار بردند که آن سنگ هنوز در آنجا است. (الکافي، ج 5، ص 76 و 77)
امام صادق (ع) فرمودند: اميرمومنان (ع) هيزم جمع مي کردند و آب از چاه مي کشيدند و شخم مي زدند و از دسترنج خود هزار برده آزاد کردند و به جارو کردن خانه مي پرداختند و حضرت فاطمه (س) نيز با دستانشان گندم را آرد و آن را خمير مي کردند و نان مي پختند.
راوي گويد: وقتي اميرمومنان (ع) از جهاد فارغ مي شدند به آموزش مردم و داوري در ميان آنان مي پرداختند و هر گاه از آن نيز فارغ مي شدند و در باغ خويش مشغول به کار مي شدند و با اين وصف به ذکر خداي جل و جلاله اشتغال داشتند. (مفاتيح الحيات، ص 90)
امام صادق (ع) مي فرمايند: جديت و تلاش کنيد! هر گاه نماز صبح گزارديد و باز گشتيد صبحگاهان در پي روزي رويد و کسب حلال کنيد، چراکه خداي عز و جل روزيتان دهد و ياريتان رساند؛ همچنين آن حضرت مي فرمايند: امام سجاد (ع) هنگام صبح در پي روزي بيرون مي رفتند. پرسيدند: اي فرزند رسول خدا کجا مي روي؟ فرمودند: براي پذيرش صدقه براي خانواده ام. پرسيدند: آيا براي خانواده ات صدقه مي پذيري؟ فرمودند: هر که کسب حلال کند صدقه عايله خود را از خدا مي پذيرد و به آنان مي رساند. (الکافي، ج 4، ص 12)