علایق وسواسگونه و عجیب در کشورهای مختلف
برترين ها/ چيزهايي که مردم علاقه وسواسگونه به آنها دارند معمولاً قابل پيشبيني هستند؛ از کشش شديد به مواد مخدر گرفته تا رابطه جنسي. ممکن است مردم نسبت به وزن خود يا اينکه چقدر پول دربياورند و اينکه چطور آن را بيشتر کنند نيز رفتاري وسواسگونه و غيرطبيعي داشته باشند. در بسياري از کشورها مردم به دنبال راههايي براي حل اين مشکلات هستند. با اين وجود برخي کشورها کشش وسواسي نسبت به برخي چيزها را به مرحلهاي تازه برده و وسواسها و تمايلات همگاني متفاوتي را ايجاد کرده اند که به هيچ عنوان طبيعي و معمول نيستند. در ادامه اين مطلب ميخواهيم شما را با کشورهايي آشنا کنيم که به يک چيز خاص عادت وسواسگونه دارند. ۱۰- روسها به لبخند نزدن علاقه شديدي دارند
روسها در لبخند زدن زياد خوب نيستند. يک روانشناس به نام کيوبا کيرس در آکادمي علوم لهستان آزمايشي در اين مورد انجام داد. او در مطالعه خود از هزاران نفر از ۴۴ کشور مختلف خواست که به ۸ تصوير از چهرههاي در حال لبخند زدن و بدون لبخند نگاه کنند و سپس نظر خود در مورد هوش و صداقت آنها بيان نمايند. وقتي که نتايج مورد بررسي قرار گرفت، مشخص شد که روسهاي شرکت کننده در تحقيق، ادعا کرده بودند که افرادي که در تصاوير لبخند ميزدند از لحاظ هوش و صداقت در کمترين جايگاه قرار دارند.
همچنين مطالعه او نشان داد که هرچه جامعهاي فاسدتر باشد احتمال اين که لبخند کمتر ارزشمند انگاشته شود و شخص لبخند زننده غيرقابل اعتماد دانسته شود بيشتر است؛ و نکته جالب اين است که روسيه يکي از کشورهاي داراي بيشترين مقدار فساد در جهان است. در ردهبندي کشورهاي داراي بيشترين فساد در بخش عمومي در سال ۲۰۱۷، روسيه در رتبه ۱۳۵ در ميان ۱۸۰ کشور جهان قرار گرفت.
۹- مردم پاراگوئه به رييس جمهور فراموششده ايالات متحده علاقه وسواسگونه دارند
بسياري از روساي جمهور ايالات متحده اگر چه سالها از مرگشان ميگذرد، اما همچنان مشهور هستند؛ اشخاصي مانند آبراهام لينکلن، فرانکلين روزولت و جان کندي. اما مردم پاراگوئه يکي از روساي جمهور ايالات متحده که سالها پيش از دنيا رفته و در هيچ کجاي جهان و حتي خود ايالات متحده نيز چندان شناخته شده نيست، را به خوبي ميشناسند. نام او روثرفورد بي هيز است که از سال ۱۸۷۷ تا ۱۸۸۱ رييس جمهور ايالات متحده بود.
اين علاقه وسواسگونه گيج کننده است مگر اينکه بدانيد که در دهه ۱۸۶۰، پاراگوئه در مقابل اتحادي از سه کشور آرژانتين، برزيل و اروگوئه جنگيد. همانطور که انتظار ميرفت اين جنگ براي پاراگوئه خوب پيش نرفت و اين کشور بخشهاي زيادي از خاک خود را به برزيل و آرژانتين واگذار کرد. بعد از جنگ دولت آرژانتين ادعاي مالکيت بخش وسيعي از مناطق غيرمسکوني و وحشي شمال پاراگوئه که چاکو نام داشت را کرد. در روزگاري که نه سازمان مللي بود و نه دادگاه بينالمللي، دو کشور از ايالات متحده خواستند که اين معضل را حل نمايد و رييس جمهور هيز به نفع پاراگوئه حکم داد. بدين ترتيب پاراگوئه يک شهر و يک تيم فوتبال را به نام اين رييس جمهور نامگذاري کرد. آنها تصوير صورت هيز را روي تمبرهاي خود چاپ کرده و مجسمهاي از او در حياط يک مدرسه ابتدايي در شهر ويلا هيز نصب گرديد. در حالي که در خود ايالات متحده فردي فراموش شده است، اما هيز به عنوان يک قهرمان در قلب و ذهن مردم پاراگوئه جاي دارد.
۸- عابرين پياده در چين به عبور از مناطق ممنوعه علاقه دارند
عبور از عرض خيابان در چين کمي پيچيده است. براي مثال، اگر از مسير ممنوعهاي از عرض خيابان عبور کنيد و نه از مسير خطکشي شده مخصوص عابرين پياده، مقامات عکس شما را روي صفحات نمايش بزرگ سطح شهر به عنوان افراد متخلف منتشر خواهند کرد. اگر بخواهيد اين عکس برداشته شود دو انتخاب داريد: يا به مدت ۲۰ دقيقه به يک افسر پليس کمک کنيد يا مقداري جريمه بپردازيد.
در شهر داي، ايستگاههاي زرد روشني نصب شده که پاي افراد متخلف را با اسپري رنگ ميکنند. اين سيستم با سنسورهاي ليزري کار ميکند. اگر زودتر از موعد مقرر از روي خط عابر پياده عبور کنيد پاي شما رنگ خواهد شد. علاوه بر اين، ايستگاههاي مذکور به تکنولوژي تشخيص چهره مجهز است و خيلي زود تصوير شما را روي صفحه نمايش بزرگي که در کنار تقاطع قرار دارد به نمايش عموم ميگذارد. در سال ۲۰۱۳ اين سيستم در بيش از ۲۶۰هزار مرکز کنترل ترافيک در سطح چين نسب شد.
۷- ايرانيان به جراحي زيبايي بيني علاقهاي وسواسگونه دارند
همه ما از اين موضوع آگاهيم، اما آمار نشان ميدهد که بين سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۳ بيش از ۲۴۰هزار جراحي رينوپلاستي قانوني در ايران انجام شده است. نود درصد کل جراحيهاي زيبايي در ايران مربوط به زيبايي بيني است به طوري که ايران بالاترين ميزان جراحي رينوپلاستي را در جهان به خود اختصاص داده است. يکي از دلايل رونق جراحي زيبايي بيني در ميان زنان ايراني ۲۰ تا ۳۰ سال اين است که به دليل پوشش سر زنانه، صورت در کانون توجه قرار ميگيرد و به همين دليل زنان بيش از هر قسمت ديگري از بدن خود سعي در بينقص کردن صورتشان دارند.
۶- ايسلنديها شيفته شيرينبيان هستند
ايسلند با جمعيتي حدود ۳۴۰هزار نفر با عنوان سرزمين شيرينبيان شناخته ميشود. مردم اين کشور علاقهاي ديوانهوار به شيرين بيان دارند به طوري که در تمام پمپ بنزينها و سوپرمارکتها انواع آب نبات با مزه شيرينبيان سياه يافت ميشود. بستني فروشيها نيز بستني شيرينبيان نرم سرو ميکنند که ميتواند با يک لايه سخت از همين گياه پوشانده شود. همچنين به طور عام، مردم ايسلند علاقه دارند شکلات را در ترکيب با شيرينبيان بخورند. آنها مقدار بسيار زيادي پودر شيرينبيان، کشمش با لايهاي از شيرينبيان و آدامس و شکلات با پوشش اين گياه دارند.
اما دليل اين همه علاقه وسواسگونه به شيرينبيان در ايسلند چيست؟ در دوراني که اولين مردمان در ايسلند اقامت کردند پرورش گياه در زمين خشک و آب و هواي سرد اين منطقه تقريباً غيرممکن بود. همچنين به دليل آبهاي يخ زدهاي که در اطراف وجود داشت وارد کردن مواد نيز بسيار دشوار و خطرناک بود. اما در اين ميان گياه شيرينبيان به راحتي در اين شرايط رشد ميکرد و خيلي زود جاي همه چيز را براي ايسلنديها گرفت.
۵- همه آلمانيها يک فيلم کوتاه بريتانيايي کمتر شناختهشده را ميشناسند
هر ساله در روز قبل از کريسمس، بيش از ۱۷ميليون آلماني (۲۱درصد از جمعيت کشور) دور تلويزيونهاي خود جمع ميشوند تا يک کمدي ۱۸دقيقهاي مربوط به دهه ۱۹۶۰ تلويزيون بريتانيا به نام «شام براي يک نفر» (Dinner For One) را تماشا کنند. داستان اين کمدي در يک مهماني شب رخ ميدهد. يک پيرزن دوستانش را براي جشن تولد ۹۰ سالگياش به شام دعوت ميکند. مشکل اين است که اين دوستان سالهاست مردهاند. از اين رو پيشخدمت او مجبور است نه تنها غذا آماده کند بلکه نقش هر يک از دوستان او را نيز بازي نمايد که باعث وقوع اتفاقاتي خندهدار ميشود. اين سنت تلويزيوني عجيب که دهههاست در آلمان رواج دارد باعث شده که عبارت آلماني خاص و بازيهايي با ارتباط با اين کمدي در آلمان شکل گيرند.
۴- مردم تايوان علاقه خاصي به ماشينهاي برداشتن اسباببازي دارند
در تايوان ماشينهاي برداشت اسباببازي بر کشور حکومت ميکنند به طوري که تنها در سال گذشته بازيهاي اين چنيني در تايوان سه برابر شدهاند. به ادعاي وزير تجارت تايوان، در هر دو سوپرمارکت اين کشور يکي از اين دستگاهها وجود دارد به طوري که در سالهاي اخير به بزرگترين منبع درآمد مالياتي تايوان در صنعت سرگرمي تبديل شدهاند. افزايش تعداد اين دستگاههاي بازي به نحوي بوده که بانک مرکزي اين کشور را نيز وادار به عکسالعمل کرده تا با توليد سکههاي بيشتر به تقاضاي بالا براي سکه مورد استفاده در اين دستگاهها پاسخ دهد.
جوايز موجود در اين دستگاهها تنها به عروسکهاي حيوانات خلاصه نميشود، زيرا اخيراً از اقلامي مانند سشوار، لباس زير زنانه و حتي سبزيجات نيز به عنوان جايزه شانسي استفاده ميشود. بخش از اين علاقه به دلايل اقتصادي باز ميگردد، زيرا درآمدها در تايوان نسبتاً ثابت بوده و قيمت اين دستگاههاي بازي نيز بسيار پايين است. بدين ترتيب مردم براي افزايش درآمدهاي خود به اين دستگاهها به چشم يک سرمايهگذاري خوب نگاه ميکنند، در حالي که کساني که از اين دستگاهها استفاده ميکنند آنها يک وسيله سرگرمي ارزان قيمت ميبينند. بدين ترتيب اين يک بازي برنده-برنده يا بدون برنده است.
۳- آرژانتينيها به روانکاوي وسواس دارند
آرژانتينيها کاناپه را دوست دارند، و به طور خاص دراز کشيدن روي آن را. در آرژانتين به ازاي هر ۱۹۴ نفر يک روانکاو وجود دارد که آنها را با اختلاف در اين زمينه در صدر کشورهاي جهان قرار داده است. فنلاند با ۵۷ روانکاو براي هر ۱۰۰هزار نفر در رتبه دوم قرار گرفته است. روانکاوي براي هر شخص معمولي در آرژانتين چنان مهم است که رييس جمهور کنوني کشور نيز مردم را به رفتن نزد روانکاو تشويق ميکند. دولت اين کشور بر اين باور است که روانکاوي و مراجعه به روانپزشک براي باز کردن در ثبات اقتصادي کشور و کاستن از تورم بالا در آرژانتين حياتي است.
کارشناسان بر اين باورند که احساس نياز آرژانتينيها به رفتن نزد روانکاو و سردرآوردن از عمق روان خود از اين موضوع نشأت ميگيرد که اغلب آنها از خانوادههايي هستند که از اسپانيا و ايتاليا به اين کشور مهاجرت کردهاند. در واقع آنها با مشکلات هويتي مواجهند. در دهه ۱۹۹۰، يک عبارت مشهور در مورد مردم اين کشور بدين مضمون وجود داشت: «آرژانتينيها ايتالياييهايي هستند که اسپانيايي صحبت کرده، مانند فرانسويها رفتار کرده و فکر ميکنند بريتانيايي هستند».
۲- مردم استراليا شيفته القاب هستند
همه ما از دادن القاب به افراد و فعاليتها لذت ميبريم. براي مثال هر يک از مواد مخدر دهها اسم در ميان افراد متخصص دارد، اما در اين ميان بهترين القاب متعلق به استرالياييهاست که علاقه خاصي به نسبت دادن القاب به چيزها دارند. بر اساس ديکشنريهاي آکسفورد، مشهورترين واژه ابداع شده در قرن بيست و يکم توسط استرالياييها به ما عرضه شده است: «سلفي». استرالياييها آمبولانس را آمبو و گوشيهاي همراه را موبو مينامند. در واقع آنها هر واژه جمعي را به شکل کوتاه شده ادا ميکنند. برخي بر اين باورند که علاقه استرالياييها به القاب به ارزشهاي ملي مردمان اين کشور مانند دوستي، نزديکي، غيررسمي بودن و همبستگي آنها با ديگر مردم کشور بازميگردد.
۱- دانمارکيها هميشه ميخواهند راحت باشند
هنر دانمارکي «hygge» يک وسواس ملي در اين کشور است که از واژه «hugga» متعلق به قرن شانزدهم اين کشور نشأت ميگيرد. مردم دانمارک علاقه زيادي به راحت بودن و لذت بردن دارند. در فصل زمستان اين هنر دانمارکي در بالاترين حد خود قرار دارد. هوا سرد و ناخوشايند بوده و شرايط بيرون مانع از حس hygge ميشود، اما در داخل خانه کنار شومينه، با جورابهاي پشمي و هات چاکلت و ليواني شير در دست، شرايط بسيار آرامبخش و راحت است. اين علاقه به آرامش و راحتي باعث شده که در ردهبندي شادي در مقياس جهاني، مردم دانمارک پس از فنلانديها در رتبه دوم شادترين مردم جهان قرار داشته باشند.