توکّل، زمینه شجاعت است
خراسان/ تفسير نـور در آيه 56 سوره هود مي خوانيم: إِنِّي تَوَکَّلْتُ عَلَى اللَّهِ رَبِّي وَرَبِّکُمْ مَا مِنْ دَابَّةٍ إِلَّا هُوَ آخِذٌ بِنَاصِيَتِهَا إِنَّ رَبِّي عَلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ. يقيناً من بر خدا که پروردگار من و پروردگار شماست توکل کردم؛ هيچ جنبنده اي نيست مگر اين که او مهارش را به دست [قدرت و فرمانروايي خود] گرفته است، مسلماً پروردگارم بر راهي راست است. استاد قرائتي به برخي پيام هاي آيه اشاره کرده اند: توجّه به ربوبيّت همهجانبه خدا، زمينه توکّل بر اوست. توکّل، زمينه شجاعت است. با تکيه و اتکال بر خداوند، مىتوان در برابر جهانى ايستاد. هيچ جنبندهاى بدون اراده خداوند، قادر به ضرررسانى به ديگرى نيست. خداوند، هم بر همه چيز سلطه کامل دارد و هم عادل است. بر کسى تکيه کنيم که علاوه بر قدرت، عدالت نيز داشته باشد. در مقابل عناد و لجاجت کفّار، بايد از قهر و عدل الهى سخن گفت.