طنز/ قانون ظاهرا اول نیوتن
روزنامه شهروند/ امروز ميخواهيم درباره قانون اول جناب آيزاک نيوتن و حضور پررنگش در زندگي روزمرهمان صحبت کنيم. تا به حال براي بيشترتان پيش آمده که در شلوغي و ازدحام اتوبوس مثل خيارشورهاي ويژه به هم چسبيده باشيد. فرض کنيد اتوبوس در حال حرکت است که راننده بدون ملاحظه، بهناگاه پا روي ترمز ميگذارد. از آنجا که نيمتنه بالايتان به وضع حرکت عادت کرده، درکي از ترمز و ايستادن ندارد و تمايل دارد همچنان در وضع حرکت باشد و نيمتنه پايين خصوصا پاها ترجيح ميدهند بايستند؛ لذا ما از کمر به بالا به شخصي که جلويمان ايستاده هجوم ميبريم و چهبسا کاملا سهوي بغلش کنيم. اينبار همان راننده محترم پدال گاز را ميفشرد و باز هم به دليل همکاري نکردن نيمتنه بالا که ميل به حرکت دارد، از ناحيه کمر به عقب کشيده ميشويم و اگر اين حرکت ادامه پيدا کند، کسي که از بيرون ما را نگاه ميکند، تصور ميکند در حال حرکات موزون بندري هستيم. درواقع قانون اول نيوتن معروف به «قانون لَختي»، (با دقت به فتحه حرف اول) ميگويد هر جسم ساکن يا در حال حرکت با سرعت ثابت روي خط راست تمايل دارد وضع خود را حفظ کند، مگر آنکه تحتتأثير نيرويي، اين وضع به هم بخورد. مثال ملموس ديگر از اين قانون را ميتوانيد در خانههايتان بيابيد.
مادرها معمولا به اينرسي سکون حساسيت عجيبي دارند. کافي است بيش از ١٠ دقيقه روي مبل لم بدهيد؛ به هر روشي متوسل ميشوند تا شما را از وضع سکون و يکنواختي خارج کنند؛ مثلا از همان ناحيهاي که شما دراز کشيدهايد، جارو کشيدن را آغاز ميکنند. يا اگر صبح وقت آماده شدن، شلوارتان را پايين تختتان درآورديد، به خيال خودتان در همان نقطه به حالت سکون باقي خواهد ماند، ولي متأسفانه ظهر آن را در کشوي سوم کمد، درست کنار مخفيگاه پاکت سيگارتان (شما گفتي سيگار ما هم ميگيم سيگار) پيدا ميکنيد. ديدگاه روانشناسي در مورد اين قانون فيزيکي به ما ميآموزد وقتي که کسي وسيلهاي را جايي قرار ميدهد، انتظار دارد طبق اينرسي سکون اگر ٦٣ سال ديگر به آن وسيله رجوع کرد سر جاي خودش باشد. پس لطفا بدون هماهنگي به وسايل يکديگر نيرو وارد نکنيم. بياييد به قانون اول نيوتن در زندگي هم احترام بگذاريم. اميد که روح مرحوم آيزاک در آرامش تا ابد به اينرسي حرکت خود ادامه دهد.
ميترا بخشيزاده