عجایب هفتگانه‌ای که نابود شدند

معبد آرتميس در افسس (ترکيه)

اين معبد به عنوان شگفت‌انگيزترين بناي با شکوه يوناني توصيف شده است. معبد آرتميس در قرن ۶ پيش از ميلاد در سواحل غربي ترکيه فعلي ساخته شد و به آرتميس الهه يوناني شکار و طبيعت اختصاص يافته است.

به گفته گايوس پلينيوس دوم معروف به پليني بزرگ طبيعيدان، فيلسوف طبيعي، نويسنده رومي و مؤلف دانشنامه تاريخ طبيعي طول معبد آرتميس ۴۲۴ فوت معادل ۱۲۹ متر و عرض آن ۲۲۵ فوت معادل ۶۵ متر بود که تقريبا ۲ برابر پارتنون در آتن است.معبد آرتميس در طول عمر خود وقايع مختلفي را پشت سر گذاشت و چندين بار به آن حمله شد.

هروستراتوس آتش‌افروز بدنام يونان در سال ۳۵۶ قبل از ميلاد مسيح با هدف کسب شهرت تير‌هاي چوبي معبد آرتميس را به آتش کشيد و معبد را با خاک يکسان کرد. سپس معبد بازسازي شد، اما در سال ۲۶۲ ميلادي بار ديگر با حمله گوت‌ها قبيله آلمان شرقي تخريب شد.

امروز فقط پايه‌ها و يک ستون معبد آرتميس باقي مانده‌اند.

فانوس دريايي اسکندريه در مصر

فانوس دريايي اسکندريه يا همان فاروس اسکندريه شايد مشهورترين چراغ هشداردهنده در تمام دوران‌ها باشد. اين مکان در جزيره سنگ آهک فاروس واقع در دو بندر اسکندريه قرار گرفته است.

گفته مي‌شود که فانوس دريايي اسکندريه بيش از ۳۶۰ فوت معادل ۱۱۰ متر ارتفاع داشته است. اين بنا بين ۳۰۰ تا ۲۸۰ سال قبل از ميلاد مسيح ساخته شد.

فانوس دريايي اسکندريه به احتمال زياد دومين سازه بلند ساخته شده توسط بشر در جهان باستان بود. سه زمين‌لرزه بين سال‌هاي ۹۵۶ و ۱۳۳۳ به شدت به اين فانوس دريايي آسيب رساند. سپس در سال ۱۴۷۷، قلعه قايتباي روي ويرانه‌هاي آن ساخته شد.

باستان‌شناسان در سال ۱۹۹۴ آنچه را که تصور مي‌شود بقاياي فانوس دريايي اسکندريه در کف درياي بندر شرقي است، کشف کردند.

مقبره هاليکارناسوس در ترکيه

اين مقبره بزرگ در بين سال‌هاي ۳۵۳ و ۳۵۰ قبل از ميلاد مسيح براي ماسولوس فرماندار کايرا در جنوب غربي آسياي صغير که اکنون با نام بدروم ترکيه شناخته مي‌شود، ساخته شد. ساختاري که توسط خود ماسولوس براي مقبره هاليکارناسوس برنامه‌ريزي شده بود، بسيار چشمگير بود و نام اين فرماندار مبدأ کلمه مدرن مقبره شد.

به گفته پليني بزرگ نويسنده رومي، مقبره هاليکارناسوس با استفاده از سنگ مرمر سفيد و طلاي فاخر از آتن و سنگ مرمر قرمز از ترکيه ساخته شد. اين مصالح روي حجمي مستطيل شکل سوار شده بودند. در درون اين بنا مجسمه سنگ مرمري از ماوسولوس شهربان هخامنشي کاريا (يکي از ساتراپي‌هاي ده‌گانه هخامنشيان درآسياي کوچک) سوار بر يک ارابه ديده مي‌شد.

مقبره هاليکارناسوس بين سده‌هاي يازدهم و پانزدهم ميلادي بر اثر وقوع يک سري زمين‌لرزه از بين رفته است و سنگ‌هايي که از اين بنا باقي مانده‌اند براي ساختمان‌هاي ديگر بازيافت مي‌شوند.

مجسمه زئوس در المپيا (يونان)

اين مجسمه با روکش طلا و عاج ۳۹ فوتي معادل ۱۲ متري در حدود ۴۳۶ سال قبل از ميلاد مسيح توسط فيدياس مجسمه‌ساز يوناني ساخته شد و در معبد زئوس در المپياي يونان غربي قرار گرفت.

مجسمه زئوس تأثير زيادي روي هنر روم و يونان داشت. زئوس در آثار هنري به گونه‌اي نشان داده شده که گويي روي تختي از جنس چوب سرو که با طلافعاج، آبنوس و سنگ‌هاي قيمتي تزيين شده است. در اين آثار در دست چپ زئوس عصايي که روي آن يک عقاب نشسته، قرار گرفته است. در سمت راست او نيز مجسمه‌اي از نايک (الهه پيروزي يونان) ديده مي‌شود.

بيشتر بخوانيد:

• جاذبه‌هاي گردشگري جهان ميتوانستند چگونه باشند + تصاوير

معبد زئوس هزار سال دنياي باستان را شگفتزده کرد هيچ کس دقيقا نمي‌داند که مجسمه زئوس چگونه به پايان راه خود رسيد.معبد زئوس در سال ۴۲۶ ميلادي ويران شد و ممکن است مجسمه زئوس در آن زمان يا هنگام انتقال به قسطنطنيه يعني ۵۰ سال بعد از ويراني معبد، ناپديد شده باشد.

هرم جيزه در مصر

قديمي‌ترين و تنها اثر شگفت‌انگيز باقي مانده از دوران باستان با نام هرم جيزه شناخته مي‌شود. اين هرم بزرگ به هرم خوفو نيز معروف است. ساخت هرم جيزه در حدود ۲۵۷۰ سال قبل به پايان رسيد. اين هرم احتمالا با تلاش حدود ۲۰۰۰۰ کارگر در طول ۲۰ سال ساخته شد.

هرم جيزه با گذشت سال‌ها قرباني فرسايش شده است به شکلي که اگرچه اين بنا در ابتدا ارتفاعي بالغ بر ۴۸۱ فوت معادل ۱۴۷ متر داشت، اما امروزه ارتفاع آن به ۴۵۱ فوت بالغ بر ۱۳۸ متر رسيده است.

همانطور که مي‌بينيد هرم جيزه در دوره‌اي با سنگ‌هاي صيقلي سفيد پوشيده شده بود. برخي از اين سنگ‌هاي پوششي اکنون در موزه‌هايي، چون موزه ملي اسکاتلند به نمايش گذاشته شده‌اند.

باغ‌هاي معلق بابل در عراق

باغ‌هاي معلق بابل احتمالا مرموزترين عجايب موجود در ليست عجايب هفتگانه دوره باستان هستند. اين باغ‌هاي افسانه‌اي در نزديکي کاخ سلطنتي بابل واقع در جنوب بغداد امروزي قرار گرفته است.

تصور مي‌شود که باغ‌هاي معلق بابل توسط امپراتور نبوکد نصر و در بين سال‌هاي ۶۰۵ تا ۵۶۱ قبل از ميلاد براي آميتيس همسر اين امپراتور ساخته شده است البته برخي از افراد با استناد به اينکه در هيچ نسخه خطي به وجود باغ‌هاي معلق بابل اشاره نشده است، وجود اين باغ‌ها را فقط يک افسانه مي‌دانند.

از يک دوره تاريخي به بعد نويسندگان کلاسيک باغ‌هاي معلق را چنين توصيف کرده‌اند. اين باغ‌ها با استفاده از سنگ ساخته شده و مانند يک کوه طبقه‌بندي شده بودند. گياهان و درختان عجيب و غريب از روي ديوار‌ها آويزان بودند و براي اينکه در بيابان زنده بمانند، آب از طريق ساختمان و با استفاده از سيستم آبياري زودرس يا از چاه و رودخانه فرات به آن‌ها مي‌رسيد.