آیا افسانه هیولای دریاچه برلیک در آمریکا حقیقت دارد؟

لست سکند/ ريشه‌هاي افسانه هيولاي برليک قديمي‌تر از آن چيزي است که معمولاً مي‌پندارند، و نخستين داستان‌هاي آن از زبان شماري آمريکايي بومي نقل شده‌اند که پيرامون درياچه برليک زندگي مي‌کردند. شايد به اين هيولا به‌اندازه لخ نس يا چمپ، هيولاي ساکن درياچه چمپلاين توجه نشود، ولي باور به آن به‌قدري بود که سبب شود افراد منطقه از نزديک شدن به لبه آب اين درياچه پرهيز کنند.

داستان‌هاي قديمي نيز مانند تيترهاي خبري جديدتر شواهدي را مبني بر وجود اين هيولا عنوان کرده‌اند؛ که البته خيلي‌ها بر درستي آن ترديد دارند. کم‌تر پيش مي‌آيد که افسانه و داستان بتواند راه خود را به دروغ و دغل‌هاي پيرامون تاريخ يک منطقه باز کند؛ ولي در مورد درياچه برليک، اين مسئله حتي حل نشده باقي مانده است. گفته مي‌شود اين هيولا که آمريکايي‌هاي بومي زماني آن را «شيطان دريا» مي‌ناميدند، توسط خيلي‌ها (و نه تنها تعداد انگشت‌شمار) ديده شده است و بنابراين احتمال آن که موجود غول‌پيکري کماکان در آب‌هاي آن شناور باشد بالا مي‌رود. با توجه به اين گفته‌ها، اين هيولا که مي‌گويند با سرعت بالا حرکت مي‌کند و به هيچ جانور دريايي ديگري شباهت ندارد، درواقع چه مي‌تواند باشد؟ تا کسي آن را از نزديک نبيند واقعاً نمي‌توانيم نظري بدهيم و اين مسئله حتي ذهن کساني که نزديک درياچه زندگي مي‌کنند را نيز درگير کرده است.

نخستين گزارش‌ها از هيولاي درياچه برليک
طبق مقاله‌اي که جوزف سي ريچ در سال 1868 براي روزنامه دِزِرت نيوز نوشت، داستان‌هايي از يک هيولاي «افعي گونه» بين مردم نقل مي‌شده است. گفته مي‌شد که اين جانور بوده است که مردم را در لبه درياچه تکه‌تکه مي‌کرده و شناگران از آب به پايين مي‌کشيده است؛ به همين دليل بود که هيچ‌کس جرئت ورود به اعماق آن را نداشت. مي‌گويند مردم از ترس بالا آمدن اين جانور حتي جرئت نمي‌کرده‌اند نزديک درياچه چادر بزنند يا بخوابند؛ ترسي که در دل حتي نخستين تمدن‌هاي کنار درياچه جا افتاده بود.

---

بازار

---

کم‌کم، اهالي يکي پس از ديگري هيولا را مشاهده کردند – يا دست‌کم اين‌طور فکر مي‌کردند – که گويا آن‌قدر بزرگ بوده که پايين‌تنه‌اش به کف درياچه مي‌رسيده، و سري شبيه به مار و گوش‌هايي به‌اندازه پارچ داشته است. آن‌طور که در گزارش‌هاي مردمي آمده، اين موجود آبي از سنگيني اصلاً تکان نمي‌خورده و گفته مي‌شد که هنگامي که موج‌هاي بزرگ آب به او اصابت مي‌کردند، اصلاً نه تکانش مي‌داده‌اند و نه جابجايش مي‌کرده‌اند. در يکي از گزارش‌ها آمده است که فرد شاهد آن‌قدر ترسيده بود که بدون دقت کردن به جزئيات پا به فرار گذاشت.

بعدها، به شمار کساني که اين هيولاي بزرگ را ديدند افزوده شد؛ افرادي که ادعا مي‌کردند اين موجود چنان سرعتي دارد که به هيچ موجود دريايي شناخته شده ديگري نمي‌خورد. حتي گفته‌اند که «سرعت شنايش از بيشترين سرعت دويدن اسب بيشتر بود». واضح‌ترين مشاهده از اين هيولا را يک گروه بيان کردند که مي‌گفتند اين جانور 30 متر طول دارد و سرعتش از هر حيوان ديگري بسيار بسيار بيشتر است. رد دم اين جانور روي آب تقريباً به‌اندازه يک اسب بالغ تخمين زده شد و گفته مي‌شد هنگام مشاهده تنها 4 کيلومتر فاصله داشته و از خط ساحلي خيلي دور نبوده است و همچنين بدني به رنگ قهوه‌اي داشته است.

مشاهدات امروزي
مشاهدات هرازگاهي هيولاي برليک همچنان تا قرن بعد نيز ادامه يافتند و مردي به نام مايک هاوِرتز، داستان بسياري جالبي پيرامون اين جانور تعريف کرد. طبق مشاهده او، قسمتي از آب درياچه شروع به حرکت کرد و امواجي ساخت که حدود 7 متر طول داشتند. او که به همراه گروهش براي يک جستجوي تحقيقاتي وارد درياچه شده بود، اين موجود را از روي قايق ديد، البته فقط به دليل موج‌هايي که از دم حيوان به قايق آن‌ها برخورد مي‌کردند متوجهش شد. چيز ديگري که به چشم هاوترز خورد، فقط سه برآمدگي گرد بود که از آب بيرون زده بود و سر، دم يا باله‌اي از هيولا مشخص نبود، ولي همين هم همه گروه را به وحشت بزرگي انداخت.

آقاي هاورتز عموي ماتيو هاورتز، سازنده مستند هيولاي برليک که در اکتبر 2019 بيرون آمد، نيز هست. طبق گفته‌ هاورتز جوان،  پديده‌هاي عجيب ديگري نيز پيرامون اين درياچه هست که گويا هيچ توضيحي ندارند: مانند حرکت‌هاي غيرعادي آب يا شناي نامنظم گوزن‌ها و ماهي‌ها. ازآنجايي‌که برليک يکي از قديمي‌ترين درياچه‌هاي جهان است، نمي‌توانيم به اين آساني انکار کنيم که شايد چيز ناشناخته‌اي در اعماق آن وجود داشته باشد؛ به‌خصوص که مي‌دانيم هنوز گونه‌هاي جانوري بسياري در طبيعت هستند که کشفشان نکرده‌ايم. ولي آيا اين مدارک براي تأييد وجود موجود عجيب‌وغريب ما کافي هستند؟ شايد هيچ‌گاه به پاسخ اين پرسش پي نبريم.

به پيج اينستاگرامي «آخرين خبر» بپيونديد
instagram.com/akharinkhabar