روزی که حاج احمد متوسلیان در اورامان گریست

مهر/ روايت محمد صالح عبدي از همرزمان جاويدالاثر احمد متوسليان:
منطقه اورامان به دليل وضعيت خاص جغرافيايي و دارا بودن ارتفاعات مختلف براي ما اهميت ويژه اي داشت. يک سلسله از کوه‌هاي منطقه در خطوط مرزي در اختيار عناصر رزگاري بود و همين باعث شده بود تا ارتباط آنها با حزب بعث به سهولت انجام پذيرد.
در جلسه‌اي با حضور حاج احمد متوسليان، و پيشمرگان کرد تصميم گرفته شد طي عملياتي اين منطقه را از لوث وجود عناصر رزگاري پاک سازي کنيم. عمليات با موفقيت انجام شد و در منطقه مستقر شديم. به اتفاق يکي از پيشمرگان با دوربين در حال کنترل تحرکات دشمن بوديم که متوجه شديم يک نفر مقداري بار بر دوش گذاشته و يک گالن بيست ليتري هم در دست دارد و به طرف پايگاه مي‌آيد.
وقتي نزديک تر آمد، ديديم اين شخص حاج احمد متوسليان است که مقداري نفت و خرما را از راه دور براي رزمندگان مستقر در پايگاه مي‌آورد. به استقبالش رفتيم و خواستم بار را از او بگيرم اما قبول نکرد و گفت وظيفه خودم است. وقتي وارد پايگاه شد بعد احوالپرسي و روبوسي با رزمندگان به شدت گريست.
همه نگران شديم و علت را پرسيديم. گفت: ما در مريوان داخل شهر هستيم و امکانات داريم، اما شما روي خاک مي‌خوابيد، آنهم در اين کوه‌هاي دور افتاده و بدون هيچ امکاناتي.
بعد هم گفت: خدمت واقعي را شما انجام مي‌دهيد. خدمت ما و شما را هيچ وقت نمي‌شود با هم مقايسه کرد و دوباره گريست.

به پيج اينستاگرامي «آخرين خبر» بپيونديد
instagram.com/akharinkhabar

---

بازار

---