جهان نما/ معرفي شهر هاي مفقوده جهان

برترين ها/ تيکال، گواتمالا تيکال که در حال حاضر جمعيتي نزديک به 200 هزار نفر در آن ساکن اند، در فاصله سال هاي 200 تا 900 ميلادي بزرگترين شهر ماياها بوده است. با اين وجود زماني که جمعيت اين شهر به حداکثر خود رسيد، تيکال دچار قحطي و خشکسالي عظيمي شد که به خالي شدن آن در فاصله سال هاي 830 تا 950 ميلادي انجاميد. شهر تيکال در پايان دوره کلاسيک ماياها حدود يکصد هزار نفر سکنه داشته است. با تداوم اين روند، تيکال مرکزيت خود را از دست داد و رفته رفته از سال 950 به بعد تبديل به شهري متروکه شد. در قرن هاي دهم و يازدهم ميلادي نيز جنگل هاي باران زاي گواتمالا اين شهر را کاملا متروکه کرد تا براي هزار سال آينده جز ويرانه اي از آن باقي نماند. طي اين سال ها ساکنان اين شهر همچنان در ويرانه هاي آن زندگي مي کنند. بناهاي فراواني از تمدن ماياها در اين شهر وجود دارد که باعث شده صنعت توريسم در کشور گواتمالا از اين طريق فعال شود. پارک ملي تيکال نيز از سال 1979 به ثبت جهاني يونسکو رسيد. ماچوپيچو، پرو شهر ماچوپيچو که در سال 1911 توسط يک تاريخدان اهل هاوايي کشف شد، در حال حاضر به عنوان شناخته شده ترين شهر گمشده جهان به شمار مي رود. ماچوپيچو به زبان اسپانيايي به معني قله قديمي است و در حقيقت يک محوطه باستاني به جا مانده از آثار دوره اينکاهاست که در ارتفاع 2430 متري از سطح دريا در دامه کوه در بالاي دره اوروباما در کشور پرو و در 70 کيلومتري شمال کوسکو قرار دارد و اغلب اوقات از آن به عنوان «شهر گمشده اينکاها» ياد مي شود. اين شهر که توسط نچشمه ها و مزارع کشاورزي پوشيده شده بود صدها سال از ديد عموم مردم پنهان مانده بود. ماچوپيچو مشهور امروز تا سال 1911 هيچ شهرتي در ميان مردم جهان نداشت. ماچوپيچو که جزو ميراث ثبت شده يونسکو است به عنوان پربازديدترين مکان توريستي کشور پرو و مهمترين منبع درآمد، به طور پيوسته در معرض خطرهاي اقتصادي و تجاري قرار دارد. تاکسيلا، پاکستان شهر تاکسيلا که در شمال غربي پاکستان قرار دارد در سال 518 پيش از ميلاد مقر فرماندهي پادشاه افسانه اي ايران «داريوش کبير» بود اما در سال 326 پيش از ميلاد به دست اسکندر مقدوني فتح شد. پس از آن چندين مرتبه ديگر به دست اقوام مختلف افتاد و رفته رفته تبديل به مرکز هميشگي آيين بودا شد. نام اين شهر در کتاب مقدس مسيحيان نيز آمده است. اهميت شهر تاکسيلا به دليل موقعيت آن بوده است. موقعيتي که اين شهر را در مرکز سه راه تجاري بسيار حياتي قرار داده بود. از ديد تاريخي تاکسيلا در تقاطع سه راه مهم داد و ستد جاي گرفته بود؛ راه بزرگ شاهي پاتليپوتره از شمال باختري به سوي بلخ و پيشاور و راه کشمير و آسياي ميانه از سوي سرينگر و مانسهرا و دره هريپور از ميان گذرگاه خنجراب به جاده ابريشم. با اين وجود تاکسيلا در قرن پنجم ميلادي به دست «هان ها» ويران شد. در 1980 تاکسيلا به فهرست ميراث جهاني يونسکو افزوده شد. کارال، پرو بدون شک شهر گمشده کارال در پرو را مي توان يکي از قديمي ترين شهرهاي قاره آمريکا برشمرد. شهر کارال که يکي از بزرگترين شهرهاي تمدن «تورت شيکو» به شمار مي رفت محل سکونت بيش از سه هزار نفر در فاصله سال هاي 2000 تا 2600 پيش از ميلاد بوده است. يکي از مهمترين ويژگي هاي اين شهر وجود يک محوطه عمومي بزرگ با سکوها يا سطوح دايره اي سنگي بود که مردم در آن به داد و ستد مي پرداختند. اين شهر هزاران سال قديمي تر از اولين تمدن هاي شناخته شده در آمريکا است و مربوط به 2627 سال قبل از ميلاد بوده و قدمتي به اندازه اهرام مصر دارد. بسياري اعتقاد دارند که اين شهر يک افسانه بوده و واقعيت ندارد. هنگامي که روت شيدي، باستان شناس توانست شهر اهرام پنج هزار ساله را در صحراي پرو کشف کند همه نگاه ها به اين شهري که به کارال معروف شد معطوف شد. به طور حيرت آوري کوچکترين اثري از جنگاوري در اين شهر ديده نمي شد. در اين شهر هيچ اسلحه و هيچ جسد ناقصي وجود نداشت، در عوض کشفيات (روت) پيشنهاد يک جامعه نجيب را مي داد که براي رفاه و تجارت ساخته شده بود. در يکي از اهرام يک فلوت زيباي ساخته شده از استخوان کرکس و پليکان يافت شد. همچنين باستان شناسان شواهدي از مصرف دارو در اين تمدن يافت کردند ولي شگفت آورترين کشفي که در اين شهر گمشده انجام شد، بقاياي کودکي بود که با دقت و علاقه پيچيده شده و با يک گردنبند زيبا از دانه هاي سنگي دفن شده بود.