چهرهای که تاکنون از افغانستان ندیدهاید؛ آثار باستانی و مراکز فرهنگی
باشگاه خبرنگاران/ «اراد بودليش» عکاس آماتور و استاد دانشگاه ايالتي آريزونا بعد از جنگ جهاني دوم براي گسترش صلح با سازمان جهاني «يونسکو» همکاري ميکرد. او در سالهاي ۱۹۶۷ و ۱۹۶۸ به همراه فرزند و همسر خود به کابل، پايتخت افغانستان رفته و در دانشکده آموزگاران عالي اين شهر تدريس کرد.
او از افغانستان عکسهاي بسياري انداخته بود که بعد از مرگش در سال ۲۰۱۳ بدست دامادش «کلايتون استرسون» در اينترنت پخش شد و بازخوردهاي مثبتي را براي آن زمانهاي افغانستان به ارمغان آورد.
استرسون در سال ۲۰۱۳ طي مصاحبه اي با دنور پست گفت: حتي بسياري از افغانها از من براي منتشر کردن تصاويري که ۳۳ سال قبل را نشان ميداد تشکر کردند. اما آثار باستاني افغانستان هم در نوع خود منحصر به فرد و تاريخي است، مانند:
ارگ اسکندر
قدمت ارگ اسکندر به ۳۳۰ سال قبل از ميلاد مسيح ميرسد و موقعيت جغرافيايي آن در قلب هرات است. درباره اين قلعه گفته شده زماني که «اسکندر مقدوني» بعد از جنگ «گوگاملا» وارد افغانستان شد، ارگ يا قلعه هرات را بنا نهاد.
امپراطوريها و حکومتهاي مختلف در طول هزاران سال از آن به عنوان مقر اصلي خود استفاده کردند که شاهد ويراني و مرمتهاي بسياري بوده است.
در سال ۱۹۷۶ يونسکو اقدام به حفاري و مرمت ارگ کرده و در سالهاي گذشته سازمان ملل نيز تصميم گرفت آن را به طور کامل بازسازي کند و موزه ملي هرات را هم به آن اضافه کرد.
مجسمههاي باقي مانده از بوداييان در «باميان»
اقليتي از بوداييان در قرن ششم در شهر «باميان» و منطقه «هزارگات» واقع در مرکز افغانستان زندگي ميکردند که در مسير جاده ابريشم قرار داشت.
از آن دوران مجسمهها و سنگ نوشتههايي در دره باميان در ارتفاع ۲۵۰۰ متري با صخرههاي ماسهاي با در لوحهايي گلي ساخته و حک شدهاند. اين اثر تاريخي نيز مانند ديگر آثار باستاني دستخوش آسيب و مرمت شده، اما ارزش تاريخي و گردشگري خود را از دست نداده است.
مناره جم يا منار جام
اين مناره در ولايت غور افغانستان واقع شده و از سوي يونسکو هم به عنوان ميراث جهاني به ثبت رسيده است.
هميشه موذني از آن بالا ميرود و دعا ميخواند. اين مناره مدور بر پايه هشت ضلعي با دو بالکن چوبي قرار دارد و ديوارههاي آن با نوشتههايي از خط کوفي، خط نسخ، آيات قرآن و نقوش هندسي تزئين شدهاند. اين مناره يکي از مکانهاي مهم گردشگري در افغانستان به شمار ميرود.
بعد از آثار باستاني افغانستان موزه و مراکز فرهنگي آن نيز از مهمترين امکانات فرهنگي اين کشور هستند.
موزه ملي کابل
موزه ملي کابل يکي از مراکز فرهنگي بزرگ افغانستان است که در سال ۲۰۰۴ بعد از جنگ و تخريب در سالهاي ۱۹۹۳ و ۱۹۹۴ بازگشايي شد.
پارک باغ بابر
اين پارک يک باغ تاريخي و تفريحي و نيز آرامگاه «بابر» پادشاه گورکاني است که در شهر کابل واقع شده است. اين باغ به دستور بابر يکي از پادشاهان گورکاني در سال ۱۵۲۸ ميلادي بنا شد. باغ بابر در دامنه کوه شير دروازه کابل از معدود بناهاي تاريخي اين شهر است، که از گزند حوادث محفوظ ماندهاست.
باغ بابر آخرين استراحتگاه «ظهير الدين محمد بابر» پادشاه نيز مغول بود. به نظر ميرسد که اين باغ حدود ۱۵۲۸ ميلادي، ۹۳۵ هجري شمسي ساخته شده باشد. طوريکه بابر در کتاب خاطرات خود بنام «بابر نامه» ذکر ميکند که او شخصا دستور آغاز ساخت باغي را در کابل صادر کردهاست.
تعدد قوميت در افغانستان
کابل از زمانهاي گذشته محل تلفيق اقوامهاي مختلف در افغانستان بوده است. علاوه بر قوم «پشتون» و «تاجيک» که اکثريت افغانها را تشکيل ميدهند جمعيتي از «هزاره»، «ازبک» و «ترکمن» هم در افغانستان وجود دارد.
اکثريت افغانها مسلمان هستند، اما اقليت «سيک» و «هندو» هم در اين کشور وجود دارد که به دلايل جنگ و درگيري به مرزها و حومه افغانستان کوچ کردهاند.
انتهاي پيام/